در دههٔ گذشته، فوتبال بلژیک نسل بینظیری از بازیکنان را به نمایش گذاشت که توانستند این کشور کوچک اروپایی را به جمع قدرتهای بزرگ فوتبال دنیا ببرند. استعدادهایی نظیر کوین دیبروینه، ادن آزار، تیبو کورتوا و روملو لوکاکو با عملکردهای خیرهکننده خود سبب شدند که رسانهها از تیم ملی بلژیک به عنوان «نسل طلایی» یاد کنند. در این نوشته وب سایت آرسنال، همراه ما بمانید.
تاریخچه بلژیک در جام جهانی
فوتبال همواره موقعیتی بوده که کشورها در آن با افتخار و اشتیاق قابلیتها و شخصیت خود را به نمایش میگذارند. هرچند بلژیک در ابتدا کشوری کوچک و با جمعیت کم به نظر میرسد، اما در سالهای اخیر، نام این کشور بیشتر از همیشه در محافل مختلف مطرح شده است.
دلیل این شهرت نه سیاست بود و نه اقتصاد، بلکه فوتبال بود؛ فوتبالی که با ورود گروهی از بازیکنان فوقالعاده دگرگون شد و جهانیان را متعجب کرد.
تیم ملی فوتبال کشور بلژیک
از آغاز دههٔ ۲۰۱۰، گروهی از فوتبالیستهای جوان و بااستعداد در بلژیک پرورش یافتند که از نظر کیفیت فنی، ذهنیت تاکتیکی و تجربهٔ جهانی در سطحی بسیار عالی قرار داشتند.
حضور چهرههایی مانند کوین دی بروینه، ادن آزار، تیبو کورتوا، روملو لوکاکو، درایس مرتنس و وینسنت کمپانی سبب شد تا خبرنگاران ورزشی این گروه را به عنوان «نسل طلایی فوتبال بلژیک» معرفی کنند.
ترکیب تواناییهای فردی، هماهنگی تیمی و تجربهٔ بازی در بزرگترین باشگاههای اروپایی، آرزوهای زیادی را در دل هواداران زنده کرد؛ آرزویی برای کسب جام جهانی یا قهرمانی در اروپا، افتخاری که تاکنون در تاریخ فوتبال این کشور حاصل نشده است.
تیم ملی فوتبال بلژیک در مسابقات جهانی
اما همانطور که در فوتبال بارها مشاهده شده، قابلیت و شهرت همیشه با پیروزی همخوانی ندارد. با وجود نمایشهای فوقالعاده و حضور در مراحل نهایی مسابقات بزرگ، بلژیک هرگز نتوانست جامی را به دست آورد.
حالا بیش از یک دهه از تابش آن نسل میگذرد و بسیاری از ستارههایش یا از میدان خارج شدهاند یا به انتهای دوران حرفهای خود نزدیک میشوند. سایت پیش بینی فوتبال
کارشناسان معتقدند دوران «نسل طلایی» به پایان رسیده و فوتبال بلژیک در حال ورود به مرحلهای تازه است؛ مرحلهای که ستارههای جدید باید میراث نسل پیشین را حفظ کنند و شاید رؤیای نیمهتمام قهرمانی را محقق سازند.
فوتبال بلژیک یورو ۲۰۲۰

با اینکه نتایج شگفتانگیزی در جام جهانی ۲۰۱۸ به دست آمده بود، عملکرد تیم در سالهای بعد کاهش یافت. در یورو ۲۰۲۰ که بهدلیل شیوع کرونا در سال ۲۰۲۱ انجام شد، بلژیک با آغاز مناسب و حذف پرتغال در دور یکهشتم نهایی، در مرحلهٔ بعد با نتیجه ۲–۱ برابر ایتالیا از مسابقات حذف شد.
در این مقطع، مسائلی همچون مصدومیتهای مکرر دی بروینه و کورتوا، کاهش فیزیکی ادن آزار و بالا رفتن سن بازیکنان به شدت بر کیفیت تیم تأثیر گذاشته است.
ستارههای برجسته فوتبال بلژیک
پس از جام جهانی ۲۰۱۸، درخشش نسل طلایی، نشانههایی از کاهش در تیم ملی بلژیک نمایان شد. بسیاری از بازیکنان اصلی به سنی بالاتر رسیده و توان جسمانی و شتاب قبلی را نداشتند. فوتبال مدرن با سرعتی شگفتانگیز در حال تحول بود، اما ترکیب تیم تقریباً بدون تغییر باقی مانده بود.
ادن آزار، که در اوج دوران حرفهایش یکی از بهترین بازیکنان جهان محسوب میشد و در چلسی ستارهای بینظیر به شمار میرفت، پس از پیوستن به رئال مادرید با مصدومیتهای متعددی مواجه شد و بهتدریج از سطح بالای فوتبال فاصله گرفت. او در سال ۲۰۲۳ و در سن ۳۲ سالگی از عرصه فوتبال کنارهگیری کرد و این بازنشستگی برای طرفداران خبری غیرمنتظره بود بهترین سایت شرط بندی
وینسنت کمپانی، رهبر و کاپیتان افسانهای تیم، سالها پیش از آزار از فوتبال خداحافظی کرده و وارد دنیای مربیگری شد. او نهتنها در زمین بلکه در رختکن نیز نقش رهبری داشت و پس از خداحافظی او، تیم بخشی از استحکام دفاعی و روحیهٔ جمعی خود را از دست داد.
روملو لوکاکو، مهاجم قدرتمند بلژیک، در سالهای اخیر افت محسوسی داشت و با مصدومیتها و انتقالهای پیدرپی، عملکرد سابق را از دست داد.
کوین دی بروینه همچنان در منچسترسیتی درخشان است، اما مصدومیتهای مکرر و فشار بالای بازیها باعث شده در تیم ملی نتواند همیشه در اوج باشد.
تیبو کورتوا، دروازهبان تیم و یکی از بهترینهای جهان، در سال ۲۰۲۴ دچار پارگی رباط صلیبی شد و بخش زیادی از فصل را از دست داد. او هماکنون در آستانهٔ بازگشت است، اما دوران حرفهای خود را در سالهای پایانی میگذراند.
فوتبال بلژیک جام جهانی ۲۰۲۲
در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، اوضاع برای بلژیک حتی پیچیدهتر گردید. تیمی که هنوز بازیکنان معروفی در آن حضور داشتند، در دور گروهی کنار گذاشته شد — یک واقعهٔ غیرمنتظره که به خاتمهٔ واقعی نسل طلایی انجامید.
بازیکنان در زمین هماهنگی لازم را نداشتند، برخی از آنها با مشکلات داخلی روبهرو بودند و روحیهٔ گروه پایین آمده بود. پس از این باخت، روبرتو مارتینز از پست خود کنارهگیری کرد و دوران نسل طلایی بهطور رسمی خاتمه یافت.
ستارگان فوتبال بلژیک
زمانی که به فوتبال بلژیک در دههٔ اخیر اشاره میشود، نامهایی مانند ادن آزار، کوین دی بروینه، تیبو کورتوا، روملو لوکاکو و وینسنت کمپانی به سرعت به یاد میآید.
این بازیکنان همان افرادی بودند که «نسل طلایی» را شکل دادند و بلژیک را از یک تیم معمولی به یکی از قدرتهای بزرگ فوتبال جهان تغییر دادند. اما همانگونه که هر صبحی شب را به دنبال دارد، عصر شکوه این ستارهها نیز به آرامی به سر میرسد.
نسل جدید فوتبال بلژیک

پس از جدایی ستارههای بزرگ، فدراسیون فوتبال بلژیک تصمیم به اتخاذ روشی جدید گرفت. در سال ۲۰۲۳، دومنیکو تدسکو، سرمربی جوان آلمانیـایتالیایی، بهعنوان سرمربی تازه منصوب شد. وظیفه او ساماندهی تیم و تربیت نسل نوینی از بازیکنان برای آینده بود.
تدسکو پایههای تیم را بر بازیکنان جوانتر بنا کرد؛ بازیکنانی مانند:
- 
ژرمی دوکو از منچسترسیتی
 - 
شارل دو کِتِلاره
 - 
آمادو اونانا از اورتون
 - آرتور تیات از رن فرانسه
 
در کنارشان، بازیکنانی همچون لوئیس اوپندا، یاری فِرسارن و تیموتی کاستانیه نیز به ترکیب اصلی نزدیک شدند. این نسل جدید هنوز تجربهٔ کافی ندارد، اما متخصصان بر این باورند که آیندهٔ فوتبال بلژیک امیدوارکننده است، بهویژه اگر بتواند از تجارب بازماندگان نسل طلایی مانند دی بروینه و کورتوا بهرهبرداری کند.
پایان عصر ستارههای بزرگ
نسل طلایی فوتبال بلژیک روایتگری امید، کوشش، عظمت و حقیقت فراز و نشیب زمان است. نسلی که با تمرکز بر آموزش ابتدایی شکل گرفت، موفق شد کشوری کوچک را به یکی از قدرتهای بزرگ فوتبال جهان بدل کند.
با وجود اینکه این نسل هیچ جام قهرمانی مهمی را کسب نکرد، اما میراثی فراتر از یک مدال به جا گذاشت؛ میراثی که برای سالهای طولانی در ساختار، فرهنگ و رویکرد فوتبال بلژیک باقی خواهد ماند. دانلود وان ایکس بت دانلود 1xbet
ستارگان فوتبال بلژیک
امروز، با کنار رفتن تدریجی ستارگان نسل برجسته، فوتبال بلژیک در آستانهٔ فصل جدیدی قرار گرفته است. دومنیکو تدسکو در حال ایجاد ترکیبی نوین از استعدادهای جوان و بازیکنان با تجربه است.
چهرههایی مانند ژرمی دوکو، تیلمانس، لوئیس اوپندا و آمادو اونانا نمایانگر امید نسل آینده هستند. هرچند مسیرشان دشوار است، اما زیرساختهایی که نسل طلایی فراهم کرده، به آنها امکان میدهد بر دوش غولها قرار گیرند.
از جنبه فرهنگی و اجتماعی، این نسل نشان داد که همبستگی و ایمان میتواند از مرزهای زبانی و جغرافیایی عبور کند. فوتبال به وسیلهای برای اتحاد ملی تبدیل گشته است؛ محلی که هر بلژیکی، چه فرانسویزبان و چه فلاندریزبان، در کنار یکدیگر ایستاده و با یک صدا شعار «België boven!» را سر میدهند. یا «زنده باد بلژیک!» سر داد.
تیم ملی بلژیک بازیکنان
نسل طلایی بیشتر به تواناییهای فردی و تجربههای جهانی وابسته بود، اما نسل جدید بیشتر بر همکاری گروهی، سرعت و فیزیک بازی تأکید دارد.
اگر نسل گذشته نماد عظمت و هنر بود، نسل تازه میتواند نماد نیروی جوانی و وفاداری باشد. فوتبال بلژیک در حال حاضر در فرایند بازسازی است و نتایج آن هنوز معلوم نیست. کارشناسان بر این باورند اگر این روند با دقت و برنامهریزی پیگیری شود، ممکن است در سالهای آینده شاهد ظهور نسل طلایی دومی باشیم؛ نسلی که قادر است جامی را که نسل اول از آن ناکام ماند، تسخیر کند.
نتایج بلژیک در جام جهانی
| سال برگزاری | محل برگزاری | مرحله نهایی حضور | عملکرد شاخص / نتیجه نهایی | جایگاه نهایی | 
|---|---|---|---|---|
| ۱۹۳۰ | اروگوئه | مرحله گروهی | اولین حضور در تاریخ جام جهانی | – | 
| ۱۹۳۴ | ایتالیا | حذف در دور اول | شکست مقابل آلمان | – | 
| ۱۹۳۸ | فرانسه | حذف در دور اول | شکست مقابل فرانسه | – | 
| ۱۹۵۴ | سوئیس | مرحله گروهی | تساوی با انگلستان، حذف زودهنگام | – | 
| ۱۹۷۰ | مکزیک | مرحله گروهی | یک پیروزی و دو شکست | – | 
| ۱۹۸۲ | اسپانیا | دور دوم گروهی | پیروزی تاریخی مقابل آرژانتین | – | 
| ۱۹۸۶ | مکزیک | نیمهنهایی | شکست برابر آرژانتین مارادونا | رتبه چهارم جهان | 
| ۱۹۹۰ | ایتالیا | یکهشتم نهایی | حذف برابر انگلیس در وقت اضافه | – | 
| ۱۹۹۴ | آمریکا | یکهشتم نهایی | شکست برابر آلمان | – | 
| ۱۹۹۸ | فرانسه | مرحله گروهی | سه تساوی، بدون شکست، حذف غیرمنتظره | – | 
| ۲۰۰۲ | کره و ژاپن | یکهشتم نهایی | حذف برابر برزیل قهرمان | – | 
| ۲۰۱۴ | برزیل | یکچهارم نهایی | حذف مقابل آرژانتین | – | 
| ۲۰۱۸ | روسیه | نیمهنهایی / ردهبندی | پیروز | 
نسل طلایی تیم ملی بلژیک
«نسل طلایی فوتبال بلژیک» هرچند موفق به کسب جام بزرگ نشد، اما تاثیری عمیق و پایدار بر ساختار، هویت و نگرش مردم بلژیک به فوتبال داشته است. تأثیر این نسل بیش از نتایج در میدان بازی بود؛ آنها فوتبال بلژیک را از تیمی عادی به نمونهای جهانی در پرورش استعدادها تغییر دادند.
تیم ملی فوتبال بلژیک
قبل از آمدن این نسل، فوتبال بلژیک تحت تأثیر لیگهای همسایه قرار داشت و استعدادهای جوان معمولاً به ردههای پایین منحصر میشدند یا از فوتبال کنارهگیری میکردند. ظهور ستارههایی مانند ادن آزار، دی بروینه، کورتوا و کمپانی نشاندهنده این است که بازیکنان بلژیکی قابلیت درخشیدن در بالاترین سطح جهانی را دارند.
پس از جام جهانی ۲۰۱۴ و یورو ۲۰۱۶، هیجان ملی نسبت به فوتبال افزایش یافت، مدارس فوتبال و آکادمیها گسترش یافت و کیفیت آموزش به شکل قابل توجهی بهبود پیدا کرد.
پیروزی تیم ملی بلژیک

تا پیش از ۲۰۱۰، بلژیک معمولاً در رتبههای ۴۰ تا ۷۰ فیفا جای داشت. اما از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۲، تیم ملی در بیشتر اوقات جزء سه تیم ردهبالای جهان بود و در سال ۲۰۱۸، برای نخستین بار به ردهٔ اول فیفا دست یافت — دستاوردی تاریخی برای این کشور کوچک.
این موقعیت نهتنها بهواسطه نتایج میدانی حاصل شد، بلکه نمایانگر احترام جهانی به سطح بازی بلژیک بود. تیم ملی بلژیک دیگر تنها با هدف حضور در جام جهانی به میدان نمیرفت، بلکه برای کسب قهرمانی به رقابتها وارد میشد. سایت شرط بندی
بلژیک در مسابقات جهانی
نسل طلایی رفته، اما روحش همچنان زنده است — در میادین تمرین بچهها، در فریاد هواداران جوان و در هر پاسی که بازیکنان تازهنفس بلژیکی رد و بدل میکنند. آیندهٔ این فوتبال ممکن است هنوز درخشان باشد، اگر نسلهای بعدی ایمان، تلاش و تواضع نسل گذشته را دریافت کنند.
در نهایت، اگرچه دوران اوج ستارگان بزرگ به سر آمده، اما آنچه باقی مانده است، نوری برای راه آینده. بلژیک نشان داد که حتی یک کشور کوچک میتواند با برنامهریزی، همبستگی و اعتقاد، در عرصهٔ فوتبال جهانی تأثیرگذار باشد — و این احتمالاً بزرگترین موفقیت نسل طلایی است.
نسل درخشان بلژیک
در دههٔ ۱۹۹۰ و اوایل دههٔ ۲۰۰۰، فوتبال بلژیک در وضعیت خیلی خوبی قرار نداشت. تیم ملی هرچند گاهی به جام جهانی یا جام ملتهای اروپا صعود میکرد، اما معمولاً در دورهای اولیه حذف میشد و باشگاههای بلژیکی نیز در سطح اروپا از قدرت قابل توجهی برخوردار نبودند
طرح ملی اصلاح ساختار فوتبال پایه تدوین شد، مدارس فوتبال و آکادمیهای حرفهای در شهرهای مختلف راهاندازی شدند و مربیان جوان با روشهای علمی و مدرن آموزش دیدند.
نسل طلایی فوتبال بلژیک
یکی از نقاط عطف این تحول، راهاندازی آکادمی مشهور «ژان-مارک گیلو» (Jean-Marc Guillou Academy) و همکاری آن با باشگاههای محلی بود. در این آکادمیها تمرکز نه تنها بر قدرت بدنی یا نتیجه، بلکه بر تکنیک، هوش تاکتیکی و بازی گروهی بود. بازیکنان از سنین پایین یاد میگرفتند چگونه با توپ فکر کنند، فضا را درک کنند و در شرایط فشرده تصمیم درست بگیرند.
همزمان، بسیاری از استعدادهای جوان بلژیکی فرصت یافتند تا در لیگهای بزرگ اروپا بازی کنند. برخلاف گذشته که بازیکنان بلژیکی معمولاً در داخل کشور میماندند، نسل جدید به سرعت راهی تیمهایی مانند چلسی، منچسترسیتی، اتلتیکو مادرید و رئال مادرید شد و تجربهٔ بینالمللی آنها رشد سریعشان را ممکن ساخت.
بازیکنان نسل طلایی بلژیک
در این دوران، اسامیای چون کوین دی بروینه، ادن آزار، تیبو کورتوا، روملو لوکاکو، درایس مرتنس و وینسنت کمپانی به نمادهای این نسل تبدیل شدند. هر کدام در باشگاههای بزرگ اروپا نقش کلیدی داشتند:
- 
دی بروینه در منچسترسیتی
 - 
آزار در چلسی و سپس رئال مادرید
 - 
کورتوا در اتلتیکو مادرید و بعد رئال مادرید
 
بلژیک در رقابتهای جام جهانی
نسل طلایی رفته است، اما روح آن هنوز باقی مانده — در زمینهای تمرین بچهها، در فریاد طرفداران جوان و در هر پاسی که بازیکنان تازه نفس بلژیکی به یکدیگر میزنند. آینده فوتبال این سرزمین هنوز میتواند درخشان باشد، اگر نسل جدید ایمان، تلاش و humility نسل قبل را به ارث ببرد.
در نهایت، اگرچه زمان شکوفایی ستارگان بزرگ سپری شده، اما آنچه باقی مانده، نوری است برای راه آینده. بلژیک نشان داد که حتی یک کشور کوچک میتواند با تدبیر، همبستگی و اعتماد به نفس، در عرصهٔ فوتبال جهانی برجسته باشد — و این ممکن است بزرگترین موفقیت نسل طلایی باشد.
نسل درخشان بلژیک
در دههٔ ۱۹۹۰ و آغاز دههٔ ۲۰۰۰، فوتبال بلژیک در شرایط چندان مطلوبی به سر نمیبرد. تیم ملی هرچند گهگاه به جام جهانی یا جام ملتهای اروپا حضور مییافت، اما معمولاً در مراحل اولیه کنار گذاشته میشد و باشگاههای بلژیکی نیز در اروپا چندان قوی نبودند
- 
دی بروینه در خط میانی
 - 
آزار در حمله
 - 
کورتوا در دروازه
 - 
کمپانی در قلب دفاع
 
کارشناسان معتقد بودند بلژیک میتواند به یکی از مدعیان اصلی قهرمانی جهان تبدیل شود.
کمپانی بهعنوان کاپیتان در منچسترسیتی
امروز، فوتبال بلژیک با خروج تدریجی ستارگان نسل طلایی، به فصل جدیدی نزدیک میشود. دومنیکو تدسکو در حال تشکیل یک ترکیب تازه از بازیکنان جوان و باتجربه است.
چهرههایی مانند ژرمی دوکو، تیلمانس، لوئیس اوپندا و آمادو اونانا معرف امید نسل آینده هستند. با اینکه مسیر آنها طولانی است، اما زیرساختهایی که نسل طلایی فراهم کرده، به آنها این امکان را میدهد که بر دوش غولها قرار گیرند.
از نظر فرهنگی و اجتماعی، این نسل نشان داد که همبستگی و ایمان میتوانند از مرزهای زبانی و جغرافیایی عبور کنند. فوتبال به وسیلهای برای اتحاد ملی بدل گردید؛ جایی که هر بلژیکی، چه فرانسویزبان و چه فلاندریزبان، کنار هم ایستادند و به صورت هماهنگ شعار «België boven!» را سر دادند. یا «زنده باد بلژیک!» سر داد.
درخشش بلژیک جام جهانی

در مرحله نیمهنهایی، بلژیک با نتیجه ۱–۰ مقابل فرانسه مغلوب شد. هرچند که عملکرد خوبی داشت، اما به مرحله نهایی نرسید. بلژیک با شکست ۲–۰ انگلستان در مسابقهٔ ردهبندی، به مقام سوم جام جهانی رسید — بهترین نتیجهٔ تاریخ فوتبال این کشور.
در آن مقطع، بلژیک برای اولین بار به رتبه نخست جدول جهانی فیفا رسید و مدتی در این موقعیت ماند. کارشناسان اظهار داشتند: «بلژیک قهرمان بدون تندیس است.»
تیم ملی بلژیک در مسابقات جام جهانی ۲۰۱۸
در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه، تیم مارتینز با روحیه و اطمینان به میدان رفت. بلژیک با کسب سه پیروزی مقابل پاناما، تونس و انگلستان به مرحلهٔ بعدی صعود کرد.
در یکهشتم نهایی، ژاپن با دو گل از حریف جلو افتاد اما بلژیک با نتیجهٔ ۳–۲ برد را به نام خود ثبت کرد. در مرحلهٔ یکچهارم نهایی، بلژیک با نتیجهٔ ۲–۱ بر برزیل غلبه کرد؛ پیروزیای تاریخی که رسانههای جهانی را متعجب کرد و اوج نسل طلایی را نمایان ساخت
تیم ملی بلژیک جام جهانی ۲۰۱۴
پس از دوازده سال غیبت، بلژیک دوباره در جام جهانی ۲۰۱۴ در برزیل شرکت کرد. تیم جوان و سرزنده، با وجود نداشتن تجربهٔ ملی، در مرحلهٔ گروهی سه پیروزی کامل را به دست آورد و در یکهشتم نهایی آمریکا را مغلوب کرد.
در مرحلهٔ یکچهارم نهایی، بلژیک با نتیجهٔ ۱–۰ برابر آرژانتینِ لیونل مسی مغلوب شد. با وجود حذف، عملکرد تیم امیدوارکننده بود و رسانههای اروپایی از بلژیک به عنوان «پدیدهٔ جام جهانی» نام بردند.
تیم ملی بلژیک در جام ملتهای اروپا ۲۰۱۶
با نزدیک شدن به یورو ۲۰۱۶، انتظارات از بلژیک به طور قابل ملاحظهای افزایش یافت. تیم از نظر ترکیب در اکثر پستها از بازیکنان باشگاههای معتبر اروپایی تشکیل شده بود.
با این وجود، بعد از موفقیت در مرحلهٔ گروهی و کسب پیروزی پرگل مقابل مجارستان در یکهشتم نهایی، بلژیک در یکچهارم نهایی با نتیجهٔ ۳–۱ مغلوب ولز شد. این شکست موجب شد مارک ویلموتس از سمت سرمربیگری کنارهگیری کند و روبرتو مارتینز مدیریت تیم را پذیرا شود.
⏬مقالات پیشنهادی برای شما عزیزان⏬
				
								
								
								
								





  
یک دیدگاه
نسل ماندگار بلژیک