این تورنمنت جهانی فوتبال، یعنی جام جهانی فیفا، جایی است که مردم از سراسر جهان گرد هم می‌آیند و ترکیبی از اتحاد، هیجان و رقابت در سطح جهانی را تجربه می‌کنند.در این نوشته وب سایت آرسنال همراه ما بمانید.

فینال جام جهانی

طبق اخبار آرسنال هر چهار سال، فوتبال جهان را درگیر شور و هیجان و رقابت‌های نفس‌گیر می‌کند و مردم از همه قاره‌ها گرد هم می‌آیند تا یک ماه پر از لحظات خاطره‌انگیز را تجربه کنند.

دیدار نهایی، اوج این مراسم جهانی است و نمایش‌هایی ارائه می‌دهد که حتی طرفداران عادی فوتبال را هم مسحور می‌کند.

در این مقاله، قصد داریم ۱۵ فینال برتر جام جهانی را مرور کرده و آن‌ها را بر اساس اهمیت و جذابیت رتبه‌بندی کنیم. 

بهترین فینال های جام جهانی

15. اروگوئه مقابل آرژانتین – 1930

نخستین فینال تاریخ جام جهانی، آغازگر یک عصر نوین در دنیای فوتبال بود و پایه‌های یک رابطه ویژه و تاریخی میان اروگوئه و جام جهانی را شکل داد.

در ورزشگاه سنتناریو مونته‌ویدئو، میزبان با اشتیاق و انرژی بی‌نظیر به مصاف آرژانتین رفت؛ تیمی که به عنوان یکی از قدرت‌های برتر آمریکای جنوبی شناخته می‌شد.

فینال جام جهانی اروگوئه

آرژانتین با گل زودهنگام خود امیدها را برانگیخت، اما اروگوئه با نمایش فنی عالی و اراده‌ای ستودنی، سه گل وارد دروازه حریف کرد و بازی را ۴-۲ به سود خود خاتمه داد.

این پیروزی هیجان‌انگیز، علاوه بر قهرمانی در اولین دوره جام جهانی، عشق و وفاداری مردم اروگوئه به این رقابت‌ها را برای همیشه زنده کرد و به یک میراث ملی تبدیل شد.

فینال ۱۹۳۰ نه تنها نقطه آغاز قهرمانی‌های جهانی بود، بلکه نمادی از قدرت فوتبال در ایجاد وحدت ملی و غرور یک ملت کوچک اما سرشار از انگیزه در صحنه جهانی شد.

فینال های جام جهانی 1962

14. برزیل مقابل چکسلواکی – 1962

دومین قهرمانی پیاپی برزیل در جام جهانی ۱۹۶۲، نمایشی از عظمت فوتبال برزیل و مهارت فردی و تیمی بازیکنان بود. گارینچا با درخشش خیره‌کننده خود، مسئولیت حمله تیم را برعهده گرفت و توانست غیاب پله را جبران کند.

در دیدار نهایی، برزیل موفق شد چکسلواکی را با نتیجه ۳-۱ شکست دهد و بار دیگر قدرت و تسلط خود را در فوتبال جهان به نمایش بگذارد.

فینال جام جهانی برزیل

13. فرانسه مقابل برزیل – 1998

جام جهانی ۱۹۹۸، با تمام جنجال‌های مربوط به رونالدو، به شب ماندگار فوتبال جهان تبدیل شد. زین‌الدین زیدان با دو گل سرنوشت‌ساز خود از روی ضربه سر، فرانسه را با نتیجه ۳-۰ بر برزیل برنده کرد و حریف قدرتمند تورنمنت را مغلوب نمود.

این پیروزی، اولین قهرمانی فرانسه در جام جهانی را رقم زد و همزمان، جشن بزرگی برای مردم میزبان ایجاد کرد که تاریخی بی‌نظیر بود.

عملکرد فوق‌العاده زیدان و هماهنگی تیمی بازیکنان، نشان داد که ترکیبی از استعداد فردی و تلاش گروهی می‌تواند حتی قدرتمندترین حریفان را شکست دهد. فینال ۱۹۹۸ نه تنها افتخاری بزرگ برای فوتبال فرانسه بود، بلکه نام زیدان و نسل طلایی تیم را به عنوان نمادی جاودانه در تاریخ فوتبال جهان ثبت کرد.

فینال جام جهانی 2014

12. آلمان مقابل آرژانتین – 2014

فینال جام جهانی ۲۰۱۴ در ورزشگاه ماراکانا ریو دوژانیرو، صحنه‌ای از تاکتیک، استقامت و لحظات تاریخی فوتبال بود. دو تیم با دفاع منظم و بازی محتاطانه، منتظر جرقه‌ای کوچک برای تغییر نتیجه بودند.

این جرقه با گل شگفت‌آور ماریو گوتزه، مهاجم جانشین آلمان، در دقیقه ۱۱۳ وقت اضافه رخ داد.

فینال جام جهانی آلمان آرژانتین

گوتزه که فرصت‌های بازی محدود بود، توپ را با سینه کنترل و سپس ضربه‌ای دقیق و آرام به تور دروازه آرژانتین زد؛ گلی که مسیر بازی را تغییر داد و او را به عنوان قهرمان جاودانه تاریخ فوتبال ثبت کرد.

هرچند گوتزه در طول تورنمنت زیر سایه بزرگان تیم پنهان مانده بود، همین لحظه درخشان او را در خاطره‌ها ماندگار ساخت؛ نمادی از نقش حیاتی جانشینان در تیم‌های بزرگ.

در سوی دیگر، لیونل مسی، که پیش از بازی امید اصلی آرژانتین بود، نتوانست در این دیدار نهایی تأثیر چشمگیری داشته باشد و انتظارات هواداران را برآورده کند.

فینال جام جهانی ۲۰۱۴ آلمان آرژانتین

این فینال باعث شد تا درخشش لیونل مسی به عنوان «بزرگ‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال» کمی به تعویق افتد، اما بی‌تردید، او در مسیر تبدیل شدن به یک اسطوره جهانی فوتبال، گام‌های مستحکمی برداشت.

فینال ۲۰۱۴ نمایشی از فوتبال تاکتیکی و رقابتی نفس‌گیر بود که سرنوشت آن تنها با یک لحظه جادویی مشخص شد.

این لحظه طلایی، آلمان را قادر ساخت تا برای چهارمین بار جام قهرمانی جهان را بالای سر ببرد و خاطره‌ای فراموش‌نشدنی در تاریخ جام جهانی خلق کند.

تمرکز، هماهنگی تیمی و اجرای تاکتیک‌های دقیق، اهمیت هر بازیکن و حتی جانشین‌ها را در موفقیت نهایی برجسته کرد. فینال ۲۰۱۴ به نمادی از فوتبال استراتژیک، حساس و تعیین‌کننده تبدیل شد که تا همیشه در خاطره‌ها و ذهن فوتبال‌دوستان جهان زنده خواهد ماند. 

فینال جام جهانی آرژانتین آلمان

11 آرژانتین مقابل آلمان – 1990

در تکراری از فینال چهار سال قبل، این بار در شهر رم، آلمان غربی و آرژانتین دوباره مقابل هم قرار گرفتند؛ اما برخلاف فینال ۱۹۸۶ که پر از لحظات هجومی و هیجان بود، دیدار ۱۹۹۰ به یکی از محتاطانه‌ترین، فیزیکی‌ترین و پرحاشیه‌ترین فینال‌های جام جهانی تبدیل شد.

بازی با برخوردهای متعدد، خطاهای پی‌درپی و کارت‌های زرد و قرمز همراه بود؛ جوی سنگین و پرتنش که بیشتر شبیه نبرد روانی بود تا نمایش زیبای فوتبال.

تیم آرژانتین، با ترکیبی آسیب‌دیده و بازیکنان محروم، دیگر آن تیم درخشان چهار سال قبل نبود و بیش‌تر به دفاع و کنترل بازی پرداخت.

مارادونا، کاپیتان تیم، با مصدومیت و فشار زیاد در میدان حضور داشت و بارها مورد خطای شدید قرار گرفت، که عملاً او را از جریان بازی دور کرد. فینال ۱۹۹۰ به عنوان نمونه‌ای از رقابت فیزیکی شدید و تاکتیکی، تا همیشه در ذهن فوتبال‌دوستان جهان باقی ماند.

فینال جام جهانی 1990

در دقیقه ۸۵، نقطه‌ی عطف این فینال رخ داد؛ رودی فولر در محوطه جریمه آرژانتین توسط روبرتو سنسینی متوقف شد و داور، ادگاردو کدسال، پنالتی جنجالی به نفع آلمان اعلام کرد تصمیمی که اعتراض شدید بازیکنان آرژانتین و اشک‌های مارادونا را به همراه داشت.

آندریاس برهمه توپ را با دقت و خونسردی به گوشه دروازه زد تا تنها گل بازی ثبت شود و جریان بازی را به سود آلمان تغییر دهد.

آلمان غربی با این گل، برای سومین بار قهرمان جام جهانی شد و فرانز بکن‌باوئر، قهرمان سال ۱۹۷۴، این بار به‌عنوان مربی جام را بالای سر برد تنها فردی در تاریخ که هم بازیکن و هم سرمربی جام جهانی را فتح کرده است.

فینال جام جهانی فوتبال 1990

برای آرژانتین، این دیدار پایان تلخی بر یک تورنمنت سخت بود؛ تیمی که با کمترین امکانات تا فینال پیش آمده بود، اما در برابر قدرت، انضباط و سازماندهی آلمان شکست خورد.

تصویر اشک‌های مارادونا هنگام نواخته شدن سرود ملی روی سکوی نقره‌ای، نمادی ماندگار از شدت فشار، رقابت ذهنی و هیجان بی‌رحمانه این فینال شد — فینالی که بیشتر با حواشی و نبرد روانی شناخته می‌شود تا زیبایی و جریان هجومی فوتبال. 

فینال جام جهانی برزیل سوئد

10 برزیل مقابل سوئد – 1958

فینال جام جهانی ۱۹۵۸، نقطه شروع سلطه بی‌چون و چرای برزیل در فوتبال جهان بود. تیم برزیل، با هدایت پله ۱۷ ساله و جوان‌ترین بازیکن فینال، موفق شد سوئد میزبان را با نتیجه ۵-۲ شکست دهد و اولین قهرمانی خود را در این تورنمنت ثبت کند.

پله در این دیدار دو گل به ثمر رساند و استعداد فوق‌العاده خود را به نمایش گذاشت؛ استعداد و تکنیکی که بعدها تمام دوران حرفه‌ای او را تعریف کرد.

این عملکرد درخشان، نه تنها قهرمانی برزیل را تضمین کرد، بلکه نقطه آغاز مسیر جهانی شدن پله و ظهور او به عنوان نماد فوتبال جهان بود. فینال ۱۹۵۸ ترکیبی از شور، جوانی و مهارت بود که برای همیشه در خاطره فوتبالدوستان جای گرفت.   

فینال جام جهانی ایتالیا فرانسه

9 ایتالیا مقابل فرانسه – 2006

یکی از پرحاشیه‌ترین و پرخاطره‌ترین فینال‌های تاریخ جام جهانی، سال ۲۰۰۶ در برلین رقم خورد؛ جایی که ایتالیا و فرانسه در برابر چشمان میلیون‌ها بیننده صف‌آرایی کردند.

مسابقه پس از ۱۲۰ دقیقه نبرد و تساوی ۱-۱، سرانجام به ضربات پنالتی کشیده شد و ایتالیا موفق شد برای چهارمین بار قهرمان جهان شود. بازی با گل زودهنگام زیدان آغاز شد؛ او پنالتی خود را به زیباترین شکل ممکن و با سبک پاننکا زد تا توپ پس از برخورد به تیرک افقی از خط دروازه عبور کند.

فینال جام جهانی 2006

اما پاسخ ایتالیا خیلی زود آمد. ماتراتزی با پرشی دیدنی و ضربه سری محکم توانست نتیجه را برابر کند و بار دیگر هیجان به مسابقه بازگردد. این دو بازیکن در ادامه هم در مرکز توجه باقی ماندند.

نقطه اوج بازی زمانی بود که در دقیقه ۱۱۰ وقت اضافه، درگیری میان آن‌ها به صحنه‌ای جنجالی بدل شد. زیدان با ضربه سر به سینه ماتراتزی حمله کرد و داور بلافاصله کارت قرمز مستقیم نشان داد.

تصویر خروج کاپیتان فرانسه در آخرین مسابقه ملی‌اش، به لحظه‌ای ماندگار تبدیل شد؛ لحظه‌ای که بیش از خود نتیجه، این فینال را در تاریخ جاودانه ساخت.

جام جهانی 2006 ایتالیا فرانسه

تصویر تاریخی زیدان در حالی‌که با سری خمیده از کنار جام جهانی گذشت، برای همیشه به‌عنوان یکی از تلخ‌ترین و ماندگارترین قاب‌های فوتبال در ذهن‌ها حک شد.

این تصویر نماد پایانی باشکوه و در عین حال دردناک برای ستاره‌ای بود که آخرین بازی ملی‌اش را تجربه می‌کرد. در ضربات پنالتی، ایتالیایی‌ها بی‌نقص و بی‌رحم عمل کردند؛ هر چهار پنالتی‌زن تیم توپ‌هایشان را به گل تبدیل کردند.

در مقابل، تنها اشتباه فرانسه از سوی داوید ترزگه رقم خورد؛ ضربه محکم او به تیرک افقی خورد و همه امیدها را بر باد داد. در نهایت، فابیو کاناوارو جام را در دستان خود بالا برد و این قهرمانی به نقطه عطف دوران ورزشی او بدل شد؛ سالی که با دریافت توپ طلا کامل‌تر گردید.

فینال جام جهانی فوتبال 2006

فینال ۲۰۰۶ ترکیبی بود از زیبایی، جدال، جنجال و تراژدی؛ مسابقه‌ای که بیش از هر چیز احساسات انسانی را به نمایش گذاشت.

برای زیدان، این دیدار به‌عنوان پایان کار ملی‌اش، تصویری دوگانه از شکوه و تلخی رقم زد؛ لحظه‌ای که نشان داد حتی در اوج سقوط، او همچنان یکی از بزرگ‌ترین اسطوره‌های تاریخ فوتبال باقی می‌ماند. 

فینال جام جهانی 1978

8 آرژانتین مقابل هلند – 1978

ورزشگاه مونیومنتال بوینس آیرس در سال ۱۹۷۸ میزبان یکی از پرشورترین فینال‌های تاریخ بود؛ جایی که آرژانتین میزبان توانست پس از تساوی در وقت‌های قانونی، در وقت‌های اضافه با نتیجه ۳-۱ هلند را شکست دهد و برای اولین بار قهرمان جام جهانی شود.

شور و شعف تماشاگران، این شب را به خاطره‌ای فراموش‌نشدنی برای فوتبال آمریکای جنوبی تبدیل کرد. در این دیدار، ماریو کمپس ستاره بلامنازع بود.

او ابتدا گل نخست را وارد دروازه هلند کرد و در وقت اضافه با گل دومش، پیروزی تیمش را تثبیت نمود. اندکی بعد، دانیل برتونی گل سوم را زد تا کار تمام شود.

کمپس با این عملکرد نه‌تنها قهرمان بازی شد، بلکه عنوان بهترین بازیکن تورنمنت را نیز به دست آورد. این فینال اما تنها یک رویداد ورزشی نبود؛ بلکه در دل خود بار سیاسی سنگینی داشت. 

فینال جام جهانی آرژانتین هلند

حکومت نظامی وقت تلاش کرد با استفاده از این قهرمانی، وجهه‌ای مثبت از خود نشان دهد. با وجود این، برای مردم عادی، جام جهانی لحظه‌ای ناب از غرور ملی و شادی صادقانه بود؛ لحظه‌ای که در خیابان‌ها با پرچم‌ها و سرودها جشن گرفته شد.

از سوی دیگر، هلند بار دیگر تا آستانه قهرمانی پیش رفت، اما برای دومین بار پیاپی در فینال ناکام ماند. غیبت یوهان کرایف همچنان احساس می‌شد، اما سبک بازی آن‌ها همچنان یکی از زیباترین نمایش‌ها در تاریخ فوتبال بود. ق

هرمانی آرژانتین در ۱۹۷۸ نه‌تنها افتخاری ورزشی، بلکه شروع دورانی طلایی برای این کشور بود؛ دورانی که با ظهور مارادونا و بعدها لیونل مسی ادامه یافت و فوتبال این سرزمین را جاودانه ساخت.

فینال جام جهانی انگلیس آلمان

7 انگلستان مقابل آلمان – 1966

ورزشگاه تاریخی ویمبلی در سال ۱۹۶۶ شاهد شبی بی‌مانند برای فوتبال انگلستان بود. تیم ملی این کشور توانست با غلبه ۴-۲ بر آلمان غربی در وقت‌های اضافه، برای نخستین و تنها بار در تاریخ خود قهرمان جام جهانی شود.

بیش از ۹۰ هزار تماشاگر حاضر در استادیوم، این لحظه را به جشن ملی تبدیل کردند. انگلیس با هدایت سر آلف رمزی، ترکیبی منسجم و جنگنده را روانه میدان کرد. این تیم توانست با بازی فیزیکی و تاکتیکی خود، آلمان قدرتمند را از پیش رو بردارد.

اما نامی که بیش از همه در خاطره‌ها ماند، جف هرت بود. او با هت‌تریک تاریخی خود، اولین بازیکنی شد که سه گل در فینال جام جهانی به ثمر می‌رساند.

این رکورد تا بیش از نیم قرن پابرجا ماند و تنها در سال ۲۰۲۲ توسط امباپه تکرار شد. قهرمانی ۱۹۶۶ برای انگلیسی‌ها بیش از یک افتخار ورزشی بود؛ این موفقیت به نماد غرور ملی و لحظه‌ای جاودانه در تاریخ این کشور بدل شد.

فینال جام جهانی فوتبال

بدون شک یکی از جنجالی‌ترین تصاویر فینال ۱۹۶۶ مربوط به گل دوم جف هرت است؛ ضربه‌ای که پس از برخورد به تیرک بالایی برگشت و داور پس از مشورت با کمکش آن را گل تلقی کرد. این تصمیم از همان لحظه تا امروز محل مناقشه بوده و به‌عنوان یکی از بحث‌برانگیزترین صحنه‌های تاریخ جام جهانی شناخته می‌شود.

گل چهارم انگلیس در واپسین لحظات با شرایطی عجیب به ثمر رسید زمانی که تماشاگران و عکاسان بدون کنترل وارد زمین شده بودند — و گزارشگر بی‌بی‌سی، کنث وولستن‌هولم، با جمله معروفش، آن لحظهٔ پایان‌بخش را برای همیشه ماندگار ساخت.

قهرمانی ۱۹۶۶ فراتر از یک موفقیت ورزشی بود؛ این پیروزی نمادی از یک دوران درخشان برای فوتبال انگلستان شد و احساس غرور ملی را در دل میلیون‌ها نفر زنده کرد.

با گذشت سال‌ها و تلاش نسل‌های متعدد، آن جام همچنان تنها قهرمانی سه‌شیرها در تاریخ جام‌های جهانی باقی مانده است و هر بار یادآوری‌اش، خاطره آن شب تاریخی را تازه می‌کند. 

فینال جام جهانی برزیل و ایتالیا

6 برزیل مقابل ایتالیا – 1970

سال ۱۹۷۰، فینال جام جهانی شاهد یکی از درخشان‌ترین تیم‌های تاریخ فوتبال بود: برزیل. تیمی که با ستاره‌هایی مثل پله، توستائو، ریوولینو، جرزینهو و کارلوس آلبرتو، سبک بازی «سامبا» را به اوج رساند و نشان داد فوتبال می‌تواند یک هنر کامل باشد.

تلفیق تکنیک فردی، پاس‌های دقیق و هماهنگی مثال‌زدنی، هر حرکت این تیم را به یک نمایش خیره‌کننده تبدیل کرده بود.

در مقابل ایتالیا، برزیل با نتیجه ۴-۱ پیروز شد، اما ارزش واقعی فینال در زیبایی بازی، خلاقیت و فلسفه‌ای بود که این تیم ارائه داد؛ دیداری که نه تنها قهرمانی را رقم زد، بلکه برای همیشه در تاریخ فوتبال ماندگار شد.

فینال جام جهانی فوتبال ایتالیا

گل اول پله، آغازگر یک نمایش کامل و هماهنگ از فوتبال زیبای برزیل بود، اما اوج هیجان و مهارت در گل چهارم دیده شد؛ تیم ملی برزیل با پاس‌های سریع، دقیق و ریتمیک، توپ را تا محوطه جریمه ایتالیا پیش برد و پله با یک پاس استادانه، کارلوس آلبرتو را در موقعیت ایده‌آل قرار داد تا یکی از به‌یادماندنی‌ترین گل‌های جام جهانی ثبت شود.

این فینال در مکزیکوسیتی برگزار شد و اولین بار از تلویزیون‌های رنگی به صورت زنده پخش شد. برزیل با سبک بازی سامبا و رنگارنگی خود، شایسته‌ترین قهرمان برای چنین لحظه‌ای تاریخی بود.

با این قهرمانی، پله تنها بازیکنی شد که سه بار جام جهانی را فتح کرده و تصویر او با جام، یکی از ماندگارترین قاب‌های فوتبال شد.

برزیل ۱۹۷۰ فراتر از یک تیم قهرمان، الگویی برای فوتبال زیبا و هماهنگ بود و این فینال، یک شاهکار واقعی تاریخ فوتبال به شمار می‌رود.

فینال جام جهانی آلمان مجارستان

۵ آلمان مقابل مجارستان – ۱۹۵۴

فینال جام جهانی ۱۹۵۴، که به «معجزه برن» معروف است، یکی از شاخص‌ترین و هیجان‌انگیزترین لحظات تاریخ فوتبال محسوب می‌شود. در این دیدار تاریخی، آلمان غربی با نتیجه ۳-۲ توانست تیم تقریبا شکست‌ناپذیر مجارستان را شکست دهد و شگفتی‌ای تاریخی خلق کند.

مجارستان، تیمی که چهار سال قبل با سبک هجومی و بی‌رحمانه خود فوتبال جهان را متحیر کرده بود، در هشت دقیقه نخست با دو گل پیش افتاد و شرایط قهرمانی را به نفع خود به‌نظر ساده و راحت کرد.

آلمان غربی اما با تاکتیکی دقیق، انسجام تیمی و روحیه‌ای استثنایی، بازی را به تساوی کشاند و با گل‌های فریتس والتر و هلموت ران، به‌ویژه گل دقیقه ۸۴ که تعیین‌کننده بود، موفق شد برنده شود.

این بازگشت تاریخی، یکی از به‌یادماندنی‌ترین لحظات فوتبال جهان شد. فراتر از موفقیت ورزشی، این پیروزی نماد امید، استقامت و روح ملی برای مردمی بود که هنوز زخم‌های جنگ جهانی دوم را در تن داشتند و به یک لحظه غرور و شادی واقعی نیازمند بودند. 

فینال جام جهانی فوتبالی

فینال جام جهانی ۱۹۵۴، به نام «معجزه برن» ثبت شد و یکی از تاریخی‌ترین لحظات فوتبال جهان را رقم زد؛ جایی که آلمان غربی با نتیجه ۳-۲ توانست تیم قدرتمند مجارستان را مغلوب کند.

مجارستان، با دو گل در هشت دقیقه ابتدایی، به نظر می‌رسید که قهرمانی را از قبل تصاحب کرده باشد.

با این حال، آلمان غربی با برنامه‌ریزی تاکتیکی، روحیه بالا و هماهنگی تیمی توانست عقب‌ماندگی را جبران کند و گل‌های فریتس والتر و هلموت ران، به‌ویژه گل دقیقه ۸۴، پیروزی‌ای به‌یادماندنی را رقم زد. این موفقیت ورزشی نماد امید، عزم و بازسازی ملی مردم آلمان پس از جنگ جهانی دوم بود. 

فینال جام جهانی برزیل اروگوئه

4 برزیل مقابل اروگوئه – 1950

فینال عملی جام جهانی ۱۹۵۰، معروف به «ماراکانازو»، یکی از شوکه‌کننده‌ترین صحنه‌های تاریخ فوتبال جهان بود.

در ورزشگاه ماراکانا، با جمعیتی نزدیک به ۲۰۰,۰۰۰ نفر، اروگوئه موفق شد میزبان پرامید برزیل را ۲-۱ مغلوب کند.

برزیل تنها به تساوی نیاز داشت تا نخستین قهرمانی جهان خود را جشن بگیرد، و پس از گل دقیقه ۴۷ فریاسا، شور و هیجان خیابانی در ریو فوران کرد و جشن‌های اولیه شروع شد.

برزیل فینال جام جهانی

اروگوئه، تیمی با انگیزه و ساختار تاکتیکی محکم، آرام‌آرام بازی را در دست گرفت. خوان شیافینو در دقیقه ۶۶ گل تساوی را به ثمر رساند و سپس آلسیدس گیدجیا با شوتی بی‌رحمانه در دقیقه ۷۹ سکوتی مرگبار در ماراکانا ایجاد کرد؛ سکوتی که هنوز به عنوان یکی از غم‌انگیزترین لحظات جمعی در تاریخ ورزش ثبت شده است.

این مسابقه تأثیرات عمیقی در زمینه‌های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی بر برزیل گذاشت. رسانه‌ها آن را “شکست ملی” نامیدند و حتی تعدادی از هواداران دچار حمله قلبی شدند.

پیراهن سفید با یقه آبی که تیم ملی برزیل پوشیده بود، برای همیشه کنار گذاشته شد و تولد پیراهن زرد معروف مستقیماً از دل این شکست رقم خورد.

ماراکانازو فقط یک باخت فوتبال نبود؛ بلکه روایتی از غرور ملی شکسته و تا امروز یکی از مهم‌ترین و نمادین‌ترین مسابقات تاریخ جام جهانی باقی مانده است؛ نمایشی تلخ از قدرت فوتبال در تحت تأثیر قرار دادن یک ملت. 

آلمان فینال جام جهانی

3 آلمان مقابل آرژانتین – 1986

دیگو مارادونا در طول جام جهانی ۱۹۸۶ درخششی بی‌نظیر داشت و نقش او در فینال مقابل آلمان غربی نیز برجسته بود.

اگرچه او در آن دیدار گل نزد، تأثیر او در زمین کاملاً مشهود بود و نمونه‌ای بارز از این است که بازیکنان نیازی به گلزنی ندارند تا تأثیر واقعی داشته باشند.

مارادونا آرژانتین را به پیروزی ۳-۲ در آن شب هدایت کرد و کمک کرد تا تیمش دومین قهرمانی جهانی خود را جشن بگیرد.

پاس کلیدی او برای گل سوم و تعیین‌کننده خورخه بورچاگا در دقیقه ۸۴ نشان داد که چگونه یک لحظه خلاقیت می‌تواند سرنوشت یک فینال را تغییر دهد.

آرژانتین فینال جام جهانی

این پاس عمقی که مارادونا فرستاد و خط دفاعی آلمان را در هم شکست، گواهی بر ذهن فوتبالی فوق‌العاده او بود.

آرژانتین ابتدا با گل‌های براون و والدانو ۲-۰ پیش افتاد، اما آلمان با روحیه همیشگی و توان بازگشت‌پذیری خود، در عرض هفت دقیقه بازی را به تساوی رساند؛ بازگشتی که می‌توانست تاریخی‌ترین کامبک باشد، اگر نه آن حرکت جادویی از شماره ۱۰ آرژانتین.

این فینال نمایانگر اوج رهبری مارادونا بود؛ بازیکنی که نه تنها با مهارت فنی، بلکه با شخصیت کاریزماتیک و الهام‌بخش خود، تیمی نه‌چندان ستاره‌دار را به قله جهان رساند.

عملکرد مارادونا در کل تورنمنت، به ویژه در بازی مقابل انگلیس در مرحله یک‌چهارم نهایی، همچنان در زمره افسانه‌های جام جهانی باقی مانده، اما فینال ۱۹۸۶ تأییدی بر سالی استثنایی برای مردی بود که برای همیشه در قلب فوتبال‌دوستان باقی خواهد ماند. 

فینال جام جهانی 2002

2 برزیل مقابل آلمان – 2002

فینال ۲۰۰۲ بین برزیل و آلمان، اگر در ژوئن ۲۰۲۲ نوشته می‌شد، شاید جایگاه اول را می‌گرفت، اما چنین چیزی رخ نداد.

این فینال همه عناصر یک بازی تاریخی را در خود داشت: رقابت دو غول سنتی فوتبال، فضای پرتنش یک دیدار سرنوشت‌ساز، و نمایشی فردی از درخشش ناب.

برای اولین بار در تاریخ جام جهانی، دو تیم پرافتخار اروپا و آمریکای جنوبی در فینال به مصاف هم رفتند و حاصل آن یکی از کلاسیک‌ترین دوئل‌های تاریخ فوتبال شد.

در مرکز این صحنه، رونالدو نازاریو حضور داشت؛ مهاجمی که چهار سال قبل در فینال ۱۹۹۸، با نمایشی گنگ و جنجالی، زیر سایه‌ای از ابهام قرار گرفته بود.

آلمان برزیل فینال جام جهانی

اما در یوکوهامای ژاپن، او با ذهنی مصمم و فرم بدنی عالی، به میدان بازگشت و با زدن هر دو گل، داستان بازگشت خود را به زیباترین شکل نوشت.

گل اول، حاصل جاگیری هوشمندانه و ضربه‌ای تیز پس از برگشت شوتی مهار نشده بود و گل دوم، نتیجه همکاری سریع و تمام‌کنندگی کلاس جهانی بود.

در سوی دیگر، الیور کان، دروازه‌بان افسانه‌ای آلمان، که تا آن لحظه بی‌نقص بازی کرده بود، برای نخستین بار آسیب‌پذیر شد و اشتباه او در گل اول، نقطه عطف مسابقه بود.

کان با وجود دریافت دستکش طلایی، پس از بازی با سکوت و اشک جایزه را دریافت کرد. این فینال نه‌تنها پایان درخشانی برای جام جهانی ۲۰۰۲ بود، بلکه پایانی شاعرانه برای تورنمنتی شد که رونالدو با هشت گل کفش طلایی را به‌دست آورد و برزیل پنجمین عنوان قهرمانی خود را جشن گرفت.

این دیدار، به‌ویژه به دلیل عنصر «رستگاری» برای رونالدو، در ذهن میلیون‌ها هوادار باقی مانده است؛ بازگشتی تمام‌عیار از مردی که فوتبال را از نو تعریف کرد.

فینال جام جهانی 2022

1 آرژانتین مقابل فرانسه – 2022

رتبه اول به فینال آخرین جام جهانی تعلق دارد، که به‌حق یکی از بزرگ‌ترین، دراماتیک‌ترین و به‌یادماندنی‌ترین بازی‌های تاریخ فوتبال است.

لیونل مسی، اسطوره آرژانتینی، تیم ملی کشورش را در ورزشگاه لوسیل قطر هدایت کرد و با دو گل حیاتی و یک ضربه پنالتی موفق در ضربات تعیین‌کننده، سرانجام تاج قهرمانی جهان را بر سر گذاشت.

آرژانتین در جریان بازی ابتدا ۲-۰ و سپس ۳-۲ پیش بود، اما فرانسه با درخشش خیره‌کننده کیلین امباپه، که تنها دومین هت‌تریک تاریخ فینال‌های جام جهانی را ثبت کرد، سه‌باره به بازی برگشت و همه‌چیز را به ضربات پنالتی کشاند.

فینال جام جهانی آرژانتین فرانسه

تمام توجه این مسابقه روی لیونل مسی بود؛ بازیکنی که در قطر با آرامش، خونسردی و توانایی‌های خیره‌کننده خود، جایگاهش را به‌عنوان بزرگ‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال برای بسیاری تثبیت کرد.

اما نمی‌توان نقش امباپه، ستاره جوان فرانسوی، را نادیده گرفت؛ او با سرعت، دقت و ذهنیت رقابتی، تنهایی تیمش را در جریان بازی زنده نگه داشت.

هیجان فوق‌العاده بازی، نوسان نتیجه، تقابل دو فوق‌ستاره و فضای احساسی بی‌سابقه آن، این فینال را به اثری کلاسیک در تاریخ فوتبال تبدیل کرد. این مسابقه نه‌تنها نقطه اوج دوران حرفه‌ای مسی، بلکه تجسم زیبایی، بی‌رحمی و شگفتی فوتبال در بالاترین سطح ممکن بود. 

⏬مقالات پیشنهادی⏬

بهترین مهاجمان جام جهانی میزبان فینال جام جهانی 2026 رکورد های جام جهانی