بیوگرافی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا Diego Maradona ، بازیکن برجسته آرژانتینی، به خاطر نبوغ و خلاقیتش و همچنین بازی‌های شگفت‌انگیزش، به شهرت زیادی دست یافته است. در این نوشته وب سایت آرسنال شما را با زندگی نامه دیگو مارادونا ، ستاره فوتبال جهان، آشنا خواهید شد، همراه ما بمانید.

نام	دیگو آرماندو مارادونا
تولد	30 اکتبر 1960
همسران	کلودیا ویافانیه ، روکیو اولیوا ، ورونیکا
فرزندان	8
قد	۱65 سانتی‌متر
ملیت	آرژانتین
پست	مهاجم

دیگو مارادونا چه کسی هست

دیگو مارادونا، پسر طلایی فوتبال آرژانتین، در یک خانواده نیازمند در حاشیه‌های شهر لانوس به دنیا آمد. او در خانواده‌ای بزرگ و در شرایط اقتصادی نامناسب بزرگ شد. اما با این حال، استعداد و توانایی دیگو در نشان دادن حرکات نمایشی با توپ فوتبال به زودی به کمک خانواده‌اش آمد.

بیوگرافی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا، با نام کامل دیگو آرماندو مارادونا، در تاریخ 30 اکتبر 1960 به دنیا آمد و به عنوان یکی از برجسته‌ترین و پرافتخارترین بازیکنان تاریخ فوتبال آرژانتین و جهان شناخته می‌شود. او به خاطر دستاوردهایش، تندیس بهترین بازیکن قرن بیستم فیفا را نیز دریافت کرد. زندگی پرفراز و نشیب و درخشان او، شامل داستان‌های جذاب و حواشی جالبی پیرامون دنیای ورزش بود.

بچگی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا، هرچند که دوران فوتبالش مملو از جنجال بود، اما پیش از ورود به دنیای حرفه‌ای فوتبال در کنار خانواده‌اش زندگی می‌کرد. او در خانه‌ای که خانواده‌اش در آنجا زندگی می‌کردند، بسیاری از آرزوهایش را پرورش داد. دیگو در اتاقی کوچک می‌خوابید و سرویس بهداشتی در خارج از خانه قرار داشت. زمستان‌ها که دما کاهش می‌یافت، رفت‌وآمد به حیاط برای او دشوار می‌شد. او همیشه در کنار خانواده‌اش بود و خاطرات شیرینی از آن روزها دارد.

کودکی دیگو مارادونا

نوجوانی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا جوانی

خانه نوجوانی مارادونا

زندگینامه دیگو مارادونا

دوران کودکی دیگو با فقر و عشق به فوتبال پیوند خورده بود. او پنجمین فرزند از هشت فرزند خانواده‌اش بود و در فضایی صمیمی ولی کم‌درآمد بزرگ شد. دیگو از سنین جوانی به فوتبال علاقه‌مند بود و به تیم نوجوانان آرژانتینوس جونیورز پیوست. در 16 سالگی، نخستین بازی حرفه‌ای خود را برای این تیم انجام داد و به سرعت به یکی از بهترین بازیکنان لیگ آرژانتین تبدیل شد.

زندگی دیگو مارادونا

زندگی دیگو در دوران کودکی به صورت روزمره در حال گذر بود. مارادونای هشت‌ساله هر روز با توپ کهنه‌اش به میادین اصلی شهر می‌رفت و با نمایش روپایی، مقداری پول به دست می‌آورد. یکی از این نمایش‌ها نقطه عطفی در زندگی‌اش شد؛ زیرا استعداد او توسط یکی از استعدادیابان جوانان فوتبال آرژانتین شناسایی گردید و این واقعه باعث تغییر مسیر زندگی‌اش شد.

دیگو مارادونا کیست

نام کامل : دیگو آرماندو مارادونا

متولد : 30 اکتبر 1960 میلادی

محل تولد : آرژانتین

دیگو مارادونا چه کسی هست

پسر طلایی فوتبال آرژانتین در یک خانواده نیازمند در حاشیه‌های شهر لانوس به دنیا آمد. خانواده‌ای پرجمعیت که از جنبه‌های مختلف در موقعیت مناسبی قرار نداشتند. اما توانایی‌های فوق‌العاده دیگوی کوچک در نمایش حرکات نمایشی با توپ فوتبال به زودی به مدد خانواده‌اش آمد.

ملیت دیگو مارادونا

دیگو مارادونا ملیت آرژانتینی داشت.

اصالت دیگو مارادونا

دیگو مارادونا اصالتا اهل شهر لانوس آرژانتین بود.

قد دیگو مارادونا

دیگو مارادونا قد

قد دیگو مارادونا 1.65 متر بود.

وزن دیگو مارادونا

دیگو مارادونا وزن

سن دیگو مارادونا

دیگو مارادونا سن

دیگو مارادونا در 60 سالگی درگذشت.

خانواده دیگو مارادونا

مارادونا به خانواده‌اش عشق و وابستگی زیادی داشت. او به خاطر علاقه به مادر، خواهر و برادرانش مرتباً به آرژانتین تلفن می‌کرد و احوال آن‌ها را جویا می‌شد.

یک بار در سال ۱۹۹۰ در یک مصاحبه، برای نشان دادن میزان عشقش به خانواده، قبض تلفن ۱۵ هزار دلاری‌اش را به نمایش گذاشت که نشان‌دهنده تماس‌های مکررش به آرژانتین بود.

در میان همین خانواده، خواهرزاده‌ی مارادونا به نام هرنان لوپس، فوتبالیستی حرفه‌ای و ۲۰ ساله شد. او در کلوپ ریورپلاته بازی می‌کند و به‌نوعی سنت‌های خانوادگی را به چالش کشیده است.

مادر دیگو مارادونا

دیگو مارادونا و پدرش

دیگو مارادونا زندگی نامه

دیگو مارادونا بیوگرافی

زندگی شخصی دیگو مارادونا

همسر دیگو مارادونا

ازدواج دیگو مارادونا

همسر اول دیگو مارادونا

کودیا ویافانه دیگو مارادونا

زن اول دیگو مارادونا

طلاق اول دیگو مارادونا

مارادونا در سال ۱۹۸۴ بعد از سال‌ها نامزدی با کلودیا ویافانه، با او ازدواج کرد. این زوج دو دختر به نام‌های دالما و جیانینا دارند. با این حال، پس از ۲۰ سال زندگی مشترک، آنها تصمیم به جدایی گرفتند.

دیگو مارادونا همسر دوم

همسر دوم دیگو مارادونا

دیگو مارادونا و ورونیکا

پس از جدایی از کلودیا، مارادونا با ورونیکا ازدواج کرد و از این ازدواج پسری به نام دیگو فرناندو به دنیا آمد. به فاصله کمی بعد از تولد دیگو فرناندو، در سال ۲۰۱۳، کلودیا از مارادونا جدا شد و حضانت فرزندشان را به دست آورد.

دیگو مارادونا همسر سوم

دیگو مارادونا و روکیو اولیوا

پس از آن، مارادونا با دختری به نام روکیو اولیوا که بیش از ۲۵ سال از او کوچکتر بود، نامزد کرد. اما روکیو پس از مدتی از دیگو جدا شد و در ادامه علیه او در دادگاه شکایت کرد.

همسر دیگو مارادونا

کلودیا ویافانیه (زاده 22 ژانویه 1962) یک تاجر و تهیه‌کننده آرژانتینی است که به دلیل ازدواجش با دیگو مارادونا و همچنین به عنوان برنده اولین فصل MasterChef Celebrity Argentina شناخته می‌شود. تصویر او در کنار مارادونا و دخترانشان قابل مشاهده است.

دیگو مارادونا و همسرانش

روابط عاشقانه دیگو مارادونا

زن های دیگو مارادونا

او از تمام روابط و ازدواج هایش با ۶ زن مختلف طی چندین دهه صاحب ۸ فرزند شد.

فرزندان دیگو مارادونا

پس از درگذشت مارادونا، یکی از دختران او به طور شوخی اشاره کرد که پدرش می‌تواند با فرزندانش که به طور مداوم به تعدادشان افزوده می‌شد، یک تیم فوتبال تشکیل دهد. اما مارادونا در طول سال‌ها تأکید کرده بود که فقط جیانا و دالما، که هر دو از ازدواج او با همسر پیشینش کلودیا ویافانیه به دنیا آمده‌اند، فرزندان او هستند. مارادونا و کلودیا پس از ۲۰ سال زندگی مشترک، در سال ۲۰۰۳ از یکدیگر جدا شدند.

بچه های دیگو مارادونا

دیگو مارادونا چند تا بچه داشت

دیگو مارادونا چند فرزند داشت؟

در نهایت، مارادونا پذیرفت که شش فرزند دیگر نیز دارد. در میانه دهه ۲۰۱۰ میلادی، پس از درگیری‌های حقوقی با دو زنی که در روابط خارج از ازدواج با آن‌ها بود، تأیید کرد که دیه‌گو جونیور (۳۴ ساله) و خانا (۲۴ ساله) فرزندان او هستند.

دختران مارادونا

دختراهای دیگو مارادونا

دیگو مارادونا و دخترانش

دیگو مارادونا چند دختر داشت

دیگو مارادونا سه دختر دارد. دو نفر از این دختران او از همسر اولش هستند و دختر سومش از همسر دیگری دارد.

نام دختران دیگو مارادونا

دالما
جینینا
جانا

دالما مارادونا دیگو مارادونا

دالما مارادونا بزرگ‌ترین دختر دیه‌گو مارادونا از ازدواج با کلودیا ویلافانه است. او به همراه خواهرش جینینا، از شناخته‌شده‌ترین فرزندان مارادونا به شمار می‌روند و در رویدادهای ورزشی و اجتماعی مختلف شرکت می‌کنند.

دیگو مارادونا جینینا مارادونا

مارادونا و جینینا مارادونا

جینینا مارادونا، فرزند دوم دیه‌گو مارادونا و کلودیا ویلافانه، است. او مشابه خواهرش دالما، در عرصه عمومی فعال است و به عنوان یک چهره تلویزیونی و مدل شناخته می‌شود.

جانا مارادونا دیگو مارادونا

جانا مارادونا دختری است که نتیجه رابطه دیگو مارادونا و والریا سابالین به دنیا آمده است. وی در کوبا به دنیا آمد و معمولاً کمتر در مکان‌های عمومی دیده می‌شود.

دیگو مارادونا و جانا مارادونا

جانا نخستین بار در سال ۲۰۱۴ پس از یک دعوای حقوقی که مادرش آغاز کرده بود، با پدرش دیدار کرد.

پسران دیگو مارادونا

دیگو جونیور
دیگو فرناندو مارادونا

جونیور مارادونا دیگو مارادونا

جونیور مارادونا و دیگو مارادونا

جونیور، پسر دیگو مارادونا، نتیجه رابطه او با کریستینا سیناگری است. در سال 2016، مارادونا به طور رسمی پذیرفت که جونیور فرزند اوست. جونیور نیز مانند پدرش، مدتی در تیم‌های جوانان ناپولی بازی کرده است.پ

دیگو مارادونا دیگو فرناندو مارادونا

مادر دیگو فرناندو مارادونا کوچکترین فرزند مارادونا، ورونیکا اوخدا است.

عکس نوه دیگو مارادونا

اخلاق دیگو مارادونا

مارادونا یکی از چهره‌های جنجالی در دنیای ورزش است. او به خاطر سبک بازی فوق‌العاده‌اش توسط بازیکنان، کار‌شناسان و مدیران تحسین شده، اما به خاطر خلق و خو و رفتار متخاصم خود هم در داخل و هم خارج از زمین مورد انتقاد قرار گرفته است.

با این حال، در سال 2005، پائولو مالدینی مارادونا را به عنوان بهترین بازیکنی که تا به حال با آن روبرو شده و همچنین معتبرترین بازیکن توصیف کرد و اظهار داشت: “او در زمین الگوی رفتار خوب بود – به همه احترام می‌گذاشت، از بازیکنان بزرگ گرفته تا اعضای عادی تیم. او همیشه مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفت و هیچ‌گاه گلایه نمی‌کرد – برخلاف برخی مهاجمان امروزی.” فرانسو55 نیز درباره او گفت: “مارادونا؛ هنگامی که او در فرم بود، تقریباً هیچ راهی برای متوقف کردن او نبود.”

جوزپه برگومی، مدافع سابق ایتالیا، در سال 2018 مارادونا را بهترین بازیکن تاریخ دانست. زلاتان ابراهیموویچ نیز اشاره کرده که شیطنت‌های خارج از زمین او اهمیتی ندارد.

ثروت دیگو مارادونا

فهرستی گسترده از املاک و مستغلات، حق تصویر با درآمدزایی بالا و یک تانک نظامی از بلاروس، تنها بخش کوچکی از دارایی‌های ثبت شده دیگو مارادونا، ستاره فوتبال آرژانتینی است که به تازگی در سن ۶۰ سالگی درگذشت.

وی ارثیه‌ای پیچیده و پر از چالش‌ها را از خود به جای گذاشت که بیانگر زندگی شخصی گاه‌گاه آشفته اوست. پس از فوت مارادونا، بحث‌ها و گمانه‌زنی‌های فراوانی پیرامون ثروت او و وراثی که از این میراث بهره‌مند خواهند شد، آغاز شده است.

دارایی دیگو مارادونا

بر اساس یکی از تخمین‌ها که به‌طور گسترده در رسانه‌های آرژانتینی مطرح شده است، ارزش میراث دیگو مارادونا بین ۷۵ تا ۱۰۰ میلیون دلار برآورد می‌شود. این رقم توسط خولیو چیاپه‌تا، روزنامه‌نگار ورزشی آرژانتینی و نزدیک به مارادونا، در مقاله‌ای بدون ذکر منبع اعلام شده است.

از سوی دیگر، وب‌سایت “سلبریتی نت ورث” که به ارزیابی دارایی‌های افراد مشهور می‌پردازد، اعلام کرده که ثروت خالص مارادونا در زمان فوتش حدود ۵۰۰ هزار دلار بوده است. این وب‌سایت ادعا می‌کند که تخمین خود را بر اساس “تجزیه و تحلیل‌های اقتصادی، مطالعات بازار و منابع داخلی” انجام داده است.

خانه های دیگو مارادونا

عمارت دیگو مارادونا

دیگو مارادونا خانه بلاروس

اخیراً شایعاتی در شبکه‌های اجتماعی درباره مالکیت دیگو مارادونا بر یک قصر سلطنتی در بلاروس منتشر شده است. با این حال، تا جایی که اطلاعات معتبر نشان می‌دهد، هیچ مدرک معتبری مبنی بر داشتن چنین ملکی توسط مارادونا وجود ندارد. این ادعا بیشتر به یک شایعه و خبر ساختگی شباهت دارد که به سرعت در فضای مجازی گسترش یافته است.

دیگو مارادونا خانه بوئنوس آیرس

برخلاف آنچه که ممکن است درباره زندگی یک ستاره جهانی تصور شود، آخرین محل اقامت مارادونا مکانی ساده و بدون تجمل بود. این خانه در یکی از مناطق آرام بوئنوس آیرس واقع شده و مارادونا در دور از هیاهوی شهر، روزهای پایانی زندگی‌اش را در آن سپری می‌کرد.

ماشین های دیگو مارادونا

مارادونا در طول زندگی خود کلکسیون متنوعی از خودروها را جمع‌آوری کرده بود. او به خودروهایی علاقه داشت که قدرت، سرعت و طراحی چشم‌نوازی داشتند. برخی از معروف‌ترین خودروهای او عبارت‌اند از:

پورشه ۹۲۴
فیات ۱۲۸
فراری تستاروساپ
بی‌ام‌و i8
بی‌ام‌و M4
شورلت کامارو RS
کامیون اسکانیا ۱۱۳H

یکی از جالب‌ترین خودروهای کلکسیون دیگو مارادونا، کامیون اسکانیا 113H با رنگ آبی خاص بود که توجه بسیاری از رسانه‌ها را به خود جلب کرد. این کامیون نمایانگر علاقه مارادونا به وسایل نقلیه بزرگ و قدرتمند بود.

دیگو مارادونا کامیون اسکانیا ۱۱۳H

دیگو مارادونا فراری تستاروساپ

دیگو مارادونا شورلت کامارو RS

دیگو مارادونا پورشه ۹۲۴

دیگو مارادونا فیات ۱۲۸

دیگو مارادونا بی‌ام‌و i8

دیگو مارادونا بی‌ام‌و M4

ماشین دیگو مارادونا

مارادونا سوار بر یک خودروی آبی‌خاکی که در جریان سفرش به بلاروس در ۲۰۱۸ به او هدیه داده شد.

گاوصندوق های دیگو مارادونا

دیگو مارادونا صندوق دبی

پس از وفات دیگو مارادونا، وکلای خانواده او متوجه شدند که مارادونا دو گاوصندوق مرموز در دبی دارد. در حقیقت، هیچ‌کس از محتوای این گاوصندوق‌ها خبر ندارد. تنها دیگو بود که کدهای آنها را در اختیار داشت و او تنها شخصی است که می‌داند چه چیزهایی در آنها پنهان شده است.

گاوصندوق دیگو مارادونا

در این گاوصندوق‌ها ممکن است اقلامی مانند درهم، ساعت و دلار وجود داشته باشد یا حتی ممکن است کاملاً خالی باشند. در واقع، او بیش از دو سال است که به این گاوصندوق‌ها، که در اختیار بانک‌های نگهداری اشیا قرار دارند، نزدیک نشده است.

مارادونا در صندوق امانات خود در آرژنتین مجموعه‌ای از ساعت‌ها و انگشتر معروف ۳۰۰ هزار دلاری‌اش را نگهداری می‌کرد که در هنگام دریافت عنوان مدیرافتخاری باشگاه دینامو برست، این هدیه لوکس را دریافت کرد.

دیگو مارادونا تبلیغات

دیگو مارادونا کوکاکولا

دیگو مارادونا پوما

در سال 1982، مارادونا به یکی از بزرگ‌ترین ستاره‌های ورزشی دنیا تبدیل شد و با چندین برند مشهور از جمله پوما و کوکاکولا همکاری کرد و سالانه بیش از 1.5 میلیون دلار بیشتر از حقوقش در باشگاه به دست آورد.

در همان سال، او در یک تبلیغ جهانی برای کوکاکولا و همچنین یک تبلیغ ژاپنی برای پوما حضور یافت. در سال 1984، درآمد او در ناپولی به 7 میلیون دلار در سال رسید و حمایت‌های مالی شامل 5 میلیون دلار از هیتاچی بود.

دیگو مارادونا لویی ویتون

در سال 2010، او در یک آگهی تبلیغاتی برای برند مد فرانسوی لویی ویتون حضور یافت و در یک بازی فوتبال روی میز به همراه دیگر برندگان جام جهانی، از جمله پله و زین الدین زیدان، سرگرم شد.

دیگو مارادونا تبلیغ نوشابه برزیلی

در سال 2006، یک آگهی تلویزیونی برای نوشابه برزیلی Guaraná Antarctica دیگو مارادونا را به عنوان یکی از اعضای تیم ملی فوتبال برزیل به تصویر کشید. در این تبلیغ، او پیراهن زرد تیم برزیل را بر تن دارد و در کنار بازیکنانی چون رونالدو و کاکا، سرود ملی برزیل را می‌خواند.

اما بعداً مشخص می‌شود که او از خواب بیدار شده و متوجه می‌شود که این تنها یک کابوس ناشی از مصرف زیاد نوشیدنی بوده است. این تبلیغ پس از پخش، جنجال‌های زیادی در رسانه‌های آرژانتینی به پا کرد.

مارادونا قبل و بعد

دیگو مارادونا مافیا

ماجرای مارادونا و مافیای ایتالیا

از زمان ورود به ناپل، دیگو تحت تأثیر خطرات زیادی قرار گرفت. مافیای قدرتمند سیسیل به سرعت از راه‌های مختلف به او دسترسی پیدا کرد. برای جذب مارادونا، دو عامل ضروری بود: یکی کوکائین و دیگری ایجاد روابط جنسی آزاد.

دیگو مارادونا ارتباط با مافیا

مارادونا، که در دوران کودکی در آرژانتین با فقر دست و پنجه نرم می‌کرد، به سرعت تحت تأثیر هدایای گران‌قیمت مافیای ناپل قرار گرفت. او ارتباط نزدیکی با بزرگ‌ترین اعضای مافیای سیسیل برقرار کرد و از آنها هدایای گرانبهایی دریافت می‌کرد. اما زمانی که دیگو با مشکلاتی روبرو شد، مافیا از او حمایت نکرد و به او خیانت کرد.

اعتیاد دیگو مارادونا

دیگو مارادونا و اعتیاد

مارادونا، همان‌طور که به فوتبال عشق می‌ورزید، از یک مقطعی به بعد به کوکائین نیز وابسته شد. در زندگی نمی‌توان به دو چیز به یک اندازه عشق ورزید و مارادونا نیز بهایی را برای اعتیاد به کوکائین پرداخت، به‌طوری که دوبار به‌خاطر آن از فوتبال محروم شد.

۲۰ سال اعتیاد به کوکائین دوره کوتاهی نیست و زیباترین لحظات جوانی یک انسان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. او در سال ۱۹۸۲، زمانی که تنها ۲۲ سال داشت، برای اولین بار به مصرف کوکائین روی آورد.

دیگو مارادونا کوکائین

مارادونا نه تنها به خاطر درخشش‌هایش در زمین فوتبال، بلکه به عنوان یک شخصیت جنجالی نیز شناخته می‌شود. متأسفانه، او در دهه ۱۹۸۰ و در طی دوران بازی‌اش در اسپانیا به کوکائین اعتیاد پیدا کرد و پس از مثبت شدن تستش در سال ۱۹۹۱، به مدت پانزده ماه تعلیق شد.

دیگو مارادونا سلطان کوکایین

مارادونا در زادگاهش دوران سختی را سپری کرد. با افزایش مشکلات جسمی و سال‌های دشواری که گذرانده بود، توانایی‌های بدنی او کاهش یافت. او در آستانه روز تولدش در سال ۱۹۹۷ از تصمیم خود برای بازنشستگی خبر داد.

دیگو مارادونا تیمارستان

علاقه‌اش به کوکائین به قدری افزایش یافت که به کما رفت و درخواست‌های مداوم دختر چهار ساله‌اش برای ترک این ماده تأثیر زیادی بر مارادونا گذاشت. او برای ترک دائمی کوکائین حتی به یک مرکز درمانی روانی مراجعه کرد.

مرگ دیگو مارادونا

ایست قلبی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا در تاریخ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰، بر اثر سکته قلبی در خواب درگذشت. او دو هفته پیش به دلیل وجود لخته خون در مغزش بستری و جراحی شده بود. پس از مرگش، مراسم تشییع جنازه‌ بزرگی با حضور انبوهی از مردم برگزار شد و او در قبرستانی در بوینس آیرس در کنار مزار والدینش به خاک سپرده شد.

درگذشت دیگو مارادونا

دیگو مارادونا، افسانه فوتبال آرژانتین و جهان که در سن ۶۰ سالگی درگذشت، وصیت‌نامه‌ای دارد که “اینفوبائه” بخشی از آن را منتشر کرده است.

این وصیت‌نامه که به‌طور رسمی ثبت گردیده، به این شکل بیان شده است: “من، دیگو مارادونا، می‌خواهم در حالت سلامت جسمانی و ذهنی اعلام کنم که جسدم پس از وفات مومیایی شود. من هیچ تمایلی به داشتن مجسمه ندارم و به آن‌ها علاقه‌ای نشان نمی‌دهم. اکثر مجسمه‌هایی که از افراد ساخته شده، هیچ تشابهی با آن‌ها ندارند.”

نکته جالب این است که جسد مارادونا دفن شد در حالی که مومیایی نشده بود.

قتل دیگو مارادونا

مارادونا را کشتند

مارادونا بدون قلب دفن شد

علت مرگ دیگو مارادونا

در ماه مه 2021، هفت پزشک متخصص به خاطر مرگ دیگو مارادونا به قتل عمد متهم شدند. آن‌ها به دلیل نقض وظایف حرفه‌ای خود ممکن است به حبس از هشت تا 25 سال محکوم شوند. در تاریخ 25 ژوئن، آگوستینا کوساچوف، روانپزشک مارادونا، توسط دفتر دادستانی سان ایسیدرو احضار شد و با بازجویی رسمی مواجه گردید. او به بیش از 100 سؤال درباره درمان‌های پزشکی اعمال شده بر مارادونا پاسخ داد.

پس از هفت ساعت بازجویی، وکیل کوساچوف، وادیم میشانچوک، در گفت‌وگو با رسانه‌ها تأکید کرد که داروهای تجویز شده توسط کوساچوف نمی‌توانند وضعیت قلبی مارادونا را تشدید کنند و او هر گونه مسئولیتی در قبال مرگ این ورزشکار را رد کرد.

قصور پزشکی دیگو مارادونا

در تاریخ 28 ژوئن، وکیل شاکی درخواست صدور چندین حکم بازداشت را علیه کوساچوف، پزشک شخصی لئوپولدو لوکه، روانشناس کارلوس دیاز و دکتر نانسی فورلینی به خاطر ارتباط مستقیم آنها با مرگ مارادونا بر اثر سهل‌انگاری ارائه داد.

با این حال، در تاریخ 1 ژوئیه، دادستان‌های پرونده از صدور حکم بازداشت از سوی قاضی برای این متخصصان امتناع کردند و این درخواست را به عنوان یک ترفند رسانه‌ای (incursión mediática) تلقی کردند که در حین بازجویی از پزشک شخصی لوکه مطرح شده بود.

در ژوئن 2022، قاضی تصمیم گرفت که هشت نفر از پرسنل پزشکی باید به دلیل قصور جنایی و قتل در ارتباط با مرگ مارادونا مورد محاکمه قرار گیرند.

قصور پزشکی در مرگ دیگو مارادونا

در تاریخ 18 آوریل 2023، دادگاه استیناف و ضمانت‌های سان ایسیدرو حکمی که در ژوئن 2022 صادر شده بود را تأیید کرد. بر اساس این حکم، هشت نفر از پرسنل پزشکی، از جمله پزشک لوکه و روان‌پزشک کوساچوف، به اتهام «قتل ساده با سوء نیت از پیش» باید تحت محاکمه قرار بگیرند. در صورت محکومیت، این متهمان با مجازات زندان بین هشت تا 25 سال مواجه خواهند شد.

در سپتامبر 2024، دادگاه جنایی سان ایسیدرو تاریخ برگزاری محاکمه لوکه، کوساچوف و سایر پرسنل پزشکی را برای 11 مارس 2025 تعیین کرد.

جسد دیگو مارادونا

خبرگزاری “رویترز” گزارش داد که دلیل این موضوع به تأیید پدری دیگو مارادونا برای برخی از وراث او برمی‌گردد. علی‌رغم این که وکیل مارادونا قصد داشت وصیت او را به اجرا در آورد، دادستانی آرژانتین مانع از این کار شد.

همچنین شش نفر دیگر در حال تلاش هستند تا ثابت کنند دیگو مارادونا، اسطوره فوتبال آرژانتین، پدرشان می‌باشد، که این افراد علاوه بر پنج فرزند رسمی او هستند. بر اساس قوانین آرژانتین، حتی در صورت تأیید ادعای آن‌ها، حق ارث خواهند داشت.

جسد دیگو مارادونا کاخ ریاست جمهوری

جسد دیگو مارادونا در کاخ ریاست جمهوری

پس از آنکه تابوت دیگو مارادونا برای چند ساعت در کاخ ریاست جمهوری آرژانتین قرار گرفت تا مردم بتوانند با این اسطوره فوتبال وداع کنند، جسد وی در یک مراسم خصوصی به خاک سپرده شد.

این مراسم در آرامستان «بِیا ویستا» واقع در حومه بوینس‌آیرس و با حضور خانواده و نزدیکان مارادونا، از جمله والدینش دالما و دیگو، برگزار شد.

برگزاری این برنامه تحت تدابیر امنیتی فراوان صورت گرفت و به عموم مردم اجازه شرکت در آن داده نشد. در طول مسیر انتقال تابوت به محل دفن، مردم بارها مانع از حرکت خودرو حامل تابوت مارادونا شدند، اما در نهایت این خودرو به گورستان رسید.

پیش از این، برخی رسانه‌ها اعلام کرده بودند که جسد دیگو مارادونا در کاخ ریاست جمهوری دفن خواهد شد، اما این مکان تنها برای وداع با دُن‌دیگو در نظر گرفته شده بود.

دالما مرگ دیگو مارادونا

دالما، دختر دیگو مارادونا، پس از درگذشت پدرش، متنی عاطفی به او اختصاص داد.

او در صفحه خود نوشت: “همیشه از مرگ می‌ترسیدم، اما امروز دیگر نمی‌ترسم… زیرا می‌دانم آن لحظه فرا خواهد رسید که دوباره تو را ملاقات کرده و در آغوشت می‌گیرم. دلم برایت خیلی تنگ شده است. من اینجا خواهم ماند، اما بدون آن تکه از قلبم که دیروز با خود بردی.

همچنان که همیشه از من خواسته بودی، می‌خواهم از گل‌های مورد علاقه‌ات مراقبت کنم، چرا که تو همیشه مسئولیت‌های دشوار را بر دوش من گذاشتی. می‌خواهم زندگی را دوست داشته باشم و از تو دفاع کنم. از روزهای مشترکی که با هم داشتیم، سپاسگزارم.

من ویران شده‌ام، اما به پیش خواهم رفت و آنجا برایم منتظر باش. روزی دوباره یکدیگر را خواهیم دید و با هم خواهیم خواند… راستش را بخواهی، تو زیبا می‌خواندی و من فقط جیغ می‌زدم. پدر، دوستت دارم. و اگر نوه‌ات بخواهد تماس تصویری بگیرد، من از درون خواهم مرد. اما مطمئن باش که به او می‌گویم تو دقیقاً چه کسی بودی و برای همیشه خواهی بود. عشق به تو کوتاه نیست…”

مرگ دیگو مارادونا پاپ فرانسیس

پاپ فرانسیس در مصاحبه‌ای با روزنامه ایتالیایی “گاتزتا دلو اسپورت” درباره دیه‌گو مارادونا، اسطوره فوتبال آرژانتین که به تازگی بر اثر ایست قلبی در سن 60 سالگی درگذشت، اظهار داشت:

“در سال 2014 و در حین برگزاری بازی صلح، فرصتی دست داد تا با دیه‌گو مارادونا دیدار کنم. به یاد دارم که او با تمام وجود برای اسکولاس آکیورنتس، بنیادی که از نیازمندان در سراسر جهان حمایت می‌کند، فعالیت کرد. مارادونا در زمین فوتبال همچون یک شاعر عمل می‌کرد و قهرمانی بود که به میلیون‌ها نفر در آرژانتین و ناپولی شادی هدیه داد. او همچنین فردی بسیار نازک‌دل و لطیف بود.

پاپ فرانسیس مرگ دیگو مارادونا

وی افزود: “خاطره‌ای شخصی از جام جهانی ۱۹۸۶ در ذهنم مانده است؛ دوره‌ای که آرژانتین با درخشش مارادونا قهرمان شد. در آن زمان، من در فرانکفورت آلمان دانشجو بودم و مشغول یادگیری زبان و تهیه مطالب لازم برای پایان‌نامه‌ام بودم.

به همین دلیل، نتوانستم بازی فینال را تماشا کنم و تنها روز بعد از آن بود که یکی از همکلاسی‌های ژاپنی‌ام در کلاس زبان آلمانی بر روی تخته سیاه نوشت ‘زنده باد آرژانتین’ و آنجا بود که تازه متوجه شدم آرژانتین توانسته است آلمان غربی را شکست دهد.”

کریستیانو رونالدو مرگ دیگو مارادونا

کریستیانو رونالدو، فوق ستاره فوتبال پرتغال، با به اشتراک گذاشتن عکسی از خود و دیگو مارادونا در اینستاگرام، نوشت: “امروز من با یک دوست وداع می‌کنم و جهان از یک نبوغ بی‌زمان جدا می‌شود. او یکی از بهترین‌ها و یک جادوگر فوق‌العاده بود.

هرچند او به سرعت رفت، اما میراث او بی‌پایان است و خلأی را به جا گذاشت که هیچگاه پر نخواهد شد. روحش شاد باشد. هرگز فراموش نخواهد شد.”

مرگ دیگو مارادونا بارسلونا

اکانت توییتری باشگاه بارسلونا با انتشار عکسی از دیگو مارادونا نوشت: «از همه چیزت سپاسگزاریم، دیگو.»

علی کریمی مرگ دیگو مارادونا

در میان بازیکنان فوتبال ایران، علی کریمی به عنوان “مارادونای آسیا” شناخته شده است. او نیز با انتشار پستی در اینستاگرام به خبر درگذشت دیگو آرماندو مارادونا واکنش نشان داد.

مسی و مرگ مارادونا

لیونل مسی که بسیاری او را نزدیک‌ترین دوست مارادونا می‌شناسند، با انتشار پیامی در اینستاگرام به فوت مارادونا واکنش نشان داد. او نوشت: “امروز یک روز بسیار triste برای همه آرژانتینی‌ها و دنیای فوتبال است.

دیگو این دنیای فانی را ترک کرده است، اما او همیشه در کنار ما خواهد ماند چون او جاودانه است. تسلیت عمیق من به خانواده و دوستانش. به آرامش برسی، دیگو.”

مرگ دیگو مارادونا ناپولی

باشگاه ناپولی که در زمان حضور دیگو مارادونا موفقیت‌های فراوانی را تجربه کرده است، با انتشار عکسی از دوران بازی این اسطوره فوتبال نوشت: “خداحافظ دیگو؛ همیشه در یاد خواهی ماند.”

یادبود دیگو مارادونا

اتحادیه فوتبال آرژانتین در یک بیانیه در رسانه‌های اجتماعی، به شدت از درگذشت اسطوره‌اش ابراز تاسف کرد و اظهار داشت: “شما همیشه در قلب ما باقی خواهید ماند.”

سکوت برای دیگو مارادونا

احترام یوفا به مرگ دیگو مارادونا

رئیس‌جمهور آلبرتو فرناندز به خاطر فوت دیه‌گو مارادونا، سه روز عزای ملی اعلام کرد. یوفا و کونمبول نیز بیانیه‌ای صادر کردند که مطابق آن در تمامی بازی‌های لیگ قهرمانان اروپا، لیگ اروپا، کوپا لیبرتادورس و کوپا سودامریکانا پیش از آغاز هر مسابقه، یک دقیقه سکوت به احترام این اسطوره فوتبال برقرار خواهد شد.

بازی تیم بوکا جونیورز به دلیل فوت مارادونا به تعویق افتاد.

دیگر کنفدراسیون‌ها در سراسر جهان نیز از این اقدام پیروی کردند و در تمامی مسابقات خود، یک دقیقه سکوت را به نشانه احترام برگزار کردند، که این روند با مسابقات لیگ قهرمانان آسیا آغاز شد.

در سری آ، به علاوه یک دقیقه سکوت، تصویری از مارادونا در دقیقه دهم بازی نیز بر روی صفحه نمایش استادیوم به نمایش درآمد.

مرگ دیگو مارادونا 10

قبل از بازی ناپولی در لیگ اروپا مقابل ریژکا، یک روز پس از درگذشت دیگو مارادونا، تمامی بازیکنان ناپولی پیراهن‌هایی به تن کردند که پشت آنها عبارت “مارادونا 10” نقش بسته بود و سپس یک دقیقه سکوت به احترام او برقرار شد.

چهره‌های مشهور از تمامی قاره‌ها در سراسر جهان نیز به این اسطوره فوتبال ادای احترام کردند. افراد معروف و سایر ورزشکاران از رشته‌های مختلف به همراه همکاران فوتبالی خود به یاد مارادونا تجلیل کردند.

تغییر نام مدرسه به یاد دیگو کارادونا

در تاریخ 27 نوامبر 2020، مدرسه ورزش آدیتیا در باراسات، واقع در کلکته، هند، استادیوم کریکت خود را به نام دیگو مارادونا نامگذاری کرد. سه سال پیش، مارادونا یک کارگاه آموزشی با حضور 100 کودک در این استادیوم برگزار کرده بود و همچنین یک مسابقه خیریه را با کاپیتان پیشین تیم کریکت هند، سوراو گانگولی، به انجام رسانده بود.

فدراسیون فوتبال آرژانتین (AFA) اعلام کرد که نام کوپا د لا لیگا حرفه‌ای 2020، که نخستین فصل این مسابقات است، به کوپا دیگو آرماندو مارادونا تغییر خواهد کرد. علاوه بر این، در تاریخ 28 نوامبر، جام اصلی فدراسیون فوتبال پاکستان، یعنی جام چالش ملی PFF، به یاد مارادونا و ولی محمد تقدیر و گرامی داشته شد.

پیراهن مشکی با نام مارادونا

در یک مسابقه آزمایشی اتحادیه راگبی که بین آرژانتین و نیوزلند در تاریخ 28 نوامبر برگزار شد، در حالی که تیم نیوزیلند برای اجرای هاکا آماده می‌شد، کاپیتان این تیم، سم کین، پیراهنی مشکی با نام مارادونا و شماره 10 او را به نمایش گذاشت.

در روز 29 نوامبر، لیونل مسی، ستاره هموطن، در پیروزی ۴-۰ بارسلونا برابر اوساسونا در لالیگا گلزنی کرد. او گل خود را با نشان دادن پیراهن نیوولز اولد بویز که قبلاً توسط مارادونا پوشیده شده بود، به او تقدیم کرد و در ادامه به آسمان اشاره کرد.

در تاریخ 30 نوامبر، پس از گل‌زنی بوکا جونیورز مقابل نیوولز اولد بویز در ورزشگاه لا بمبونرا، بازیکنان این تیم با گذاشتن پیراهن مارادونا در مقابل سوئیت خصوصی او، که دخترش دالما در آنجا حضور داشت، ادای احترامی عاطفی و ویژه به او کردند.

ارثیه دیگو مارادونا

نتظار می‌رود که ارثیه او به طور یکسان بین هشت فرزندش تقسیم شود. اما به دلیل نبود وصیت‌نامه، روزنامه‌نگاران و متخصصان حقوقی در آرژانتین بر این باورند که تقسیم این میراث چندان آسان نخواهد بود.

آن‌ها پیش‌بینی می‌کنند که یک درگیری طولانی و پیچیده در دادگاه آغاز شود. در این بین، اعضای خانواده ممکن است به جان هم بیفتند و وکلا نیز در تلاش خواهند بود تا ارزش واقعی دارایی‌های او را تعیین کنند.

همچنین احتمالاً تست‌های دی‌ان‌ای و افرادی که ادعا می‌کنند فرزندان او هستند، وارد این معرکه خواهند شد.

الیاس کی‌یر خوفه، وکیل آرژانتینی در بوئنوس آیرس، پایتخت کشور، به بی‌بی‌سی گفت: “من انتظار دارم که فرایند تقسیم ارثیه مارادونا پروسه‌ای پرهرج و مرج و دشوار باشد. به نظر من حل این موضوع ممکن است زمان زیادی ببرد.”

وارثین دیگو مارادونا

پس از درگذشت دیگو مارادونا، اسطوره فوتبال آرژانتینی، تعدادی زیادی مدعی برای به دست آوردن دارایی‌های او وجود دارند.

به گزارش نشریه “سان”، مارادونا دارای ۵ فرزند رسمی است و همچنین ۷ نفر دیگر خود را به عنوان فرزندان او معرفی کرده‌اند. علاوه بر این، ۴ خواهر مارادونا نیز جزو کسانی هستند که با هدف دست‌یابی به ثروت او رقابت می‌کنند.

برآوردها نشان می‌دهد ثروت این اسطوره فوتبال حدود ۴۰ میلیون یورو است که در حساب‌های بانکی در آرژانتین، سوئیس و امارات متحده عربی قرار دارد.

یک منبع نزدیک به نشریه “سان” بیان کرده است: “نبرد برای به دست آوردن دارایی‌های مارادونا تنها یک رقابت ساده نیست، بلکه یک نزاع جهانی است. طبق قوانین آرژانتین، در صورت عدم وجود وصیت‌نامه، تمامی وراث حقوقی بهطور یکسان سهم خواهند داشت. این قانون شامل فرزندانی هم می‌شود که متوفی هرگز آنها را نداشته است.”

موزه دیگو مارادونا

در دنیای فوتبال، هیچ‌کس به اندازه دیگو مارادونا زندگی پیچیده‌ای را از دوران کودکی تا به امروز تجربه نکرده است. او که با استعداد فوق‌العاده خود در زمین فوتبال به شهرت رسید، فقر را در محله‌های کم‌برخوردار بوینس آیرس به خوبی احساس کرده بود.

مارادونا نه تنها به ثروت دست یافت، بلکه با تجربیاتش از انواع مواد مخدر، به نیمکت تیم ملی آرژانتین رسید و در طول زندگی‌اش با هزاران ماجرای فوتبالی و غیرفوتبالی مواجه شد. او در ناحیه‌ای بزرگ شد که اکنون به مکانی برای تجمع و تماشای مردم تبدیل شده است.

دیگو مارادونا موزه

خانه‌ای که مارادونا در دوران نوجوانی‌اش در بوینس آیرس زندگی می‌کرد و در آنجا رویای تبدیل شدن به یک فوتبالیست بزرگ را در سر می‌پروراند، حالا به طور کامل بازسازی شده و به موزه‌ای تبدیل شده است.

این مکان، جایی بود که مارادونا با تخیل خود، تصوراتش درباره فوتبال و شهرت را زنده می‌کرد. حالا این خانه می‌تواند الگویی برای بسیاری از جوانان نیازمند در بوینس آیرس باشد تا در مسیر ترقی و پیشرفت خود گام بردارند. بدون شک، این خانه پس از درگذشت دُن‌دیگو در سن ۶۰ سالگی، توجه بیشتری را به خود جلب خواهد کرد.

ورودی موزه دیگو مارادونا

برای ورود به خانه مارادونا نیاز است که مبلغی به عنوان ورودی پرداخت کنید. این مکان یادآور خاطراتی از دوران دهه هفتاد میلادی و آغاز فعالیت حرفه‌ای او در عرصه فوتبال با امضای نخستین قراردادش در سال ۱۹۷۸ است.

مصاحبه دیگو مارادونا

جملات برگزیده‌ دیگو مارادونا

مادرم فکر می‌کند من بهترین هستم. و من طوری تربیت شدم که همیشه آن‌ چه را که مادرم می‌گوید باور کنم. (از مصاحبه‌ها)
موفقیت افراد بابت سخت‌کوشی آن‌هاست. شانس ربطی به موفقیت ندارد. (از مصاحبه‌ها)
تماشای توپ و دویدن به دنبال آن، من را به شادترین انسان جهان تبدیل می‌کند. (از مصاحبه‌ها)

نظرسنجی IMG درباره دیگو مارادونا

دیگو مارادونا IMG

در سال 1984، یک نظرسنجی از IMG مارادونا را به عنوان ” شناخته شده ترین فرد در جهان ” معرفی کرد.

فیلم زندگی دیگو مارادونا

فیلم قهرمان دیگو مارادونا

مستند عاشق دیگو مارادونا

مستند دیگو مارادونا

عاشق دیگو مارادونا

سینما دیگو مارادونا

فیلم مستند «قهرمان» به کارگردانی مایکل کین، زندگی حرفه‌ای دیگو مارادونا را به تصویر می‌کشد و به‌خصوص به گل معروف او تحت عنوان «دست خدا» در جریان بازی با انگلیس اشاره دارد. این مستند در سال 1987 تولید شده و جزو سری مستندهای رسمی مسابقات جام جهانی به شمار می‌آید.

یکی دیگر از مستندهای مهم درباره‌ی این اسطوره ورزشی، «دیگو مارادونا» نام دارد که توسط آصف کاپادیا ساخته شده است. این مستند به بررسی فراز و فرودهای کاری مارادونا در تیم ناپولی می‌پردازد و به جزئیات تأثیرگذار زندگی او توجه دارد.

همچنین مستند «عاشق مارادونا» که در سال 2007 تولید شده، به کارگردانی خاویر مارتین وازکز، نه تنها به زندگی ورزشی مارادونا می‌پردازد، بلکه نگاه‌هایی به دیدگاه‌های سیاسی او، از جمله سفر به کوبا و دیدار با شخصیت‌های انقلابی نیز ارائه می‌دهد.

علاوه بر این مستندها، فیلم‌های دیگری همچون «مارادونا، مانو د دیوس» (مارادونا، دست خدا)، «آماندو مارادونا» (مارادونای دوست‌داشتنی) و مستند ساخته ارنستو کرسیتو نیز وجود دارند. جالب است که در مارس 1981، اعضای گروه کوئین در حین برگزاری یک کنسرت، با دیگو مارادونا در پس‌زمینه استادیوم ولز سارسفیلد آشنا شدند.

مارادونا گروه راک

بسیاری از هنرمندان آرژانتینی ترانه‌هایی را برای ادای احترام به دیگو اجرا کردند، مانند:

La Mano de Dios اثر El Potro Rodrigo
Maradona از Para siempre Diego
Diego Forever از Los Ratones Paranoicos
Francotirador از Garadoac
سنت مارادونا اثر مانو نگرا
لا ویدا تومبولا اثر مانو چائو

دیگو مارادونا شکیرا

دیگو مارادونا Waka Waka

دیگو مارادونا شکیرا Waka Waka

دیگو مارادونا موزیک ویدیو شکیرا

مارادونا در موزیک ویدیوی آهنگ Waka Waka که توسط شکیرا برای جام جهانی 2010 ساخته شده است، به تصویر کشیده شد. در این ویدیو تصاویری از او در حال جشن گرفتن پیروزی آرژانتین در جام جهانی 1986 نیز نمایش داده می‌شود.

دیگو مارادونا بازی ویدیویی

دیگو مارادونا بازی فوتبال FIFA 18

در سال 2017، دیگو مارادونا به عنوان یک بازیکن اسطوره‌ای در بازی‌های ویدیویی فوتبال FIFA 18 و Pro Evolution Soccer 2018 معرفی شد.

در سال 2019، فیلم مستند با عنوان “دیگو مارادونا” به کارگردانی آصف کاپادیا، فیلمساز مطرح و برنده جوایز اسکار و بفتا، منتشر شد. این کارگردان پیش از این فیلم‌های موفقی چون “امی” درباره امی واینهاوس و “سنا” درباره راننده معروف اتومبیل‌رانی آیرتون سنا را ساخته بود.

کتاب ال دیگو دیگو مارادونا

کتاب “مارادونا: خودزندگی‌نامه بزرگ‌ترین و جنجالی‌ترین ستاره فوتبال” یکی از شناخته‌شده‌ترین زندگی‌نامه‌های ورزشی در جهان است که به روایت دیگو مارادونا، اسطوره بی‌نظیر و به یاد ماندنی فوتبال می‌پردازد.

در این اثر، خوانندگان با وقایع و خاطراتی مستقیم از زبان این بازیکن و مربی بزرگ آرژانتینی آشنا می‌شوند. مارادونا با شفافیت و صراحت به توصیف لحظه‌های زندگی خود می‌پردازد و دشواری‌ها و چالش‌هایی که در مسیر درخشش خود با آن مواجه شده را به تصویر می‌کشد. این کتاب نوشته “ارنستو چرکسی بیالو” است و به‌خوبی ابعاد مختلف زندگی این ستاره را به خوانندگان جهانی معرفی می‌کند.

کتاب مارادونا دیگو مارادونا

برشی از کتاب مارادونا

در نوزده‌سالگی، قبل از این‌که به تعبیر ادواردو گالیانو به “خدای گنهکار” تبدیل شود، قهرمان جام جهانی جوانان زیر بیست سال در ژاپن شد. در آن زمان، وانت راستروخِرو دیگر به گذشته پیوسته بود. مارادونا حالا به راننده‌ای ماهر تبدیل شده بود که هر ماشین برای او مانند یک کارت ویزیت عمل می‌کرد؛ ویژگی‌ای آرژانتینی که تا پایان عمرش در وجودش باقی ماند.

هواداران به یادبود لحظات خوشی که او برایشان به ارمغان آورده بود، تصمیم گرفتند برای او ماشین بخرند و پول جمع کردند: یک مرسدس بنز زیبا و قرمز مدل 500 اس‌ال‌سی با قدرت 237 اسب بخار؛ هدیه‌ای به عنوان نشانه‌ای از قدردانی.

دیگو مارادونا در کتاب کمیک آرژانتینی

مارادونا در کتاب کمیک آرژانتینی «El Cazador de Aventuras» حضور چشمگیری داشت. پس از پایان این سری، نویسندگان تصمیم به خلق یک کتاب مصور جدید با عنوان «El Die» گرفتند که در آن مارادونا به عنوان شخصیت اصلی معرفی می‌شود.

لقب دیگو مارادونا

طرفداران مارادونا لقب‌های محبت‌آمیز متعددی برای او انتخاب کرده بودند، از جمله “دیوس” که در زبان اسپانیایی به معنای خداوند است.

جمله معروف دیگو مارادونا

من دیگو مارادونا هستم

سخن معروف دیگو مارادونا

“اگر بمیرم، باز هم آرزو دارم که به دنیا بیایم و دوباره فوتبالیست شوم. و دوباره، می‌خواهم دیگو آرماندو مارادونا شوم.”

بدنامی دیگو مارادونا

مارادونا به دلیل رژیم غذایی نامناسب و سبک زندگی افراطی‌اش خارج از زمین، شامل مصرف داروهای غیرمجاز و اعتیاد به الکل، مورد انتقاد قرار گرفت. این مسائل به همراه مشکلات شخصی، متابولیسم، داروهایی که برایش تجویز می‌شد، و دوره‌های بی‌تحرکی و کاهش وزن، بر شهرت او تأثیر گذاشت.

با پیشرفت حرفه‌اش، فقدان انضباط و چالش‌های زندگی شخصی‌اش به عقیده برخی افراد در عالم فوتبال، تأثیر منفی بر عملکرد و طول عمر دوران بازی‌اش در سال‌های پایانی گذاشت.

اسطوره دیگو مارادونا

دیگو مارادونای اسطوره

زمانی که مارادونا به دوران بازیگری خود پایان داد، آرژانتین را در حالی ترک کرد که از ضربه‌های روحی ناشی از آن زمان رنج می‌برد. او فراتر از یک فوتبالیست بزرگ بود و به نوعی نماد و نماینده ملی برای کشوری شد که سال‌ها تحت سلطه دیکتاتوری‌های نظامی و چالش‌های اجتماعی متعددی قرار داشت.

مارادونا به آرژانتینی‌ها راهی برای فرار از ناامیدی جمعی خود ارائه داد و به همین دلیل مردم این کشور او را همچون یک شخصیت مقدس می‌پرستند.

از سال 1986 به بعد، نام مارادونا در اقصی نقاط جهان به‌ویژه در مکان‌های دورافتاده شناخته شده و مورد احترام قرار گرفته است. حتی ارتش تارتان نیز به افتخار گل معروف “دست خدا” او در برابر انگلیس، نسخه‌ای از ترانه Hokey Cokey را می‌خواند. در آرژانتین، مارادونا معمولاً با عبارات و توصیفاتی که مختص افسانه‌هاست، مورد بحث و ستایش قرار می‌گیرد.

بت دیگو مارادونا

در فیلم آرژنتینی «پسر عروس» (El hijo de la novia)، شخصیتی که خود را به صورت یک کشیش کاتولیک درآورده، به یکی از مشتریان بار می‌گوید: «آن‌ها او را بت کردند و سپس به صلیب کشیدند».

وقتی یکی از دوستانش به خاطر زیاده‌روی در این شوخی او را سرزنش می‌کند، کشیش تقلبی پاسخ می‌دهد: «اما من در مورد مارادونا صحبت می‌کردم.» این اشاره به موضوع فیلم «El camino de San Diego» دارد، هرچند که خودش فقط در تصاویر آرشیوی حضور دارد.

کلیسای مارادونا

در روزاریو، آرژانتین، ساکنان محلی اقدام به تأسیس “کلیسای مارادونا” کردند که به عنوان یک مذهب تقلیدی شناخته می‌شود. این سازمان بسیاری از ویژگی‌های سنت مسیحی، نظیر جشن کریسمس و نیایش‌ها را دوباره به شیوه‌ای خاص و با محوریت جزئیات پیرامون مارادونا، بازتعریف کرده است. این کلیسا با ۲۰۰ عضو بنیان‌گذار شروع به کار کرد و اکنون ده‌ها هزار نفر از طریق وب‌سایت رسمی آن به عضویت درآمده‌اند.

عکس پروفایل دیگو مارادونا

عکس دیگو مارادونا فوتبالیست

عکس خانوادگی دیگو مارادونا

عکس دیگو مارادونا و همسرش

عکس همسر دیگو مارادونا

عکس زن دیگو مارادونا

عکس دیگو مارادونا و فرزندانش

عکس پروفایل دیگو مارادونا

عکس های دیگو مارادونا

عکس دیگو مارادونا

عکس جذاب دیگو مارادونا

والپیپر دیگو مارادونا

دیگو مارادونا والپیپر

والپیپر دیگو مارادونا فوتبالی 2025

والپیپر دیگو مارادونا برای کامپیوتر

wallpaper maradona

wallpaper hd maradona

wallpaper maradona

wallpaper for phone maradona

wallpaper for laptop maradona

پست دیگو مارادونا

دیگو مارادونا هافبک

دیگو مارادونا پست

هافبک میانی – هافبک مهاجم

دیگو مارادونا هافبک مهاجم

گو مارادونا در تاریخ 27 فوریه 1977، تنها چهار ماه پس از نخستین بازی حرفه‌ای خود برای تیم آرژانتینوس جونیورز، در 16 سالگی نخستین بازی ملی‌اش را در برابر مجارستان برگزار کرد.

او توسط مربی تیم ملی آرژانتین، سزار لوئیس منوتی، برای شرکت در جام جهانی 1978 که در خانه این کشور برگزار می‌شد، کنار گذاشته شد چرا که منوتی بر این باور بود که در سن 17 سالگی هنوز خیلی جوان است.

با این حال، در تاریخ 3 نوامبر 1978، و تنها چند روز پس از رسیدن به 18 سالگی، مارادونا برای تیم زیر 20 سال آرژانتین در یک بازی دوستانه مقابل نیویورک کاسموس که فرانتس بکن باوئر در آن بازی می‌کرد، به میدان رفت و با زدن دو گل، نقش مؤثری در پیروزی 2-1 این تیم ایفا کرد.

زندگی ورزشی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا قهرمانی جوانان جهان 1979

در سن 18 سالگی، دیگو مارادونا در مسابقات قهرمانی زیر 20 سال جهان که در سال 1979 در ژاپن برگزار شد، به عنوان یکی از ستاره‌های اصلی مسابقات درخشید. او در دیدار آرژانتین مقابل اتحاد جماهیر شوروی که به پیروزی 3-1 ختم شد، عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت و در مجموع در این رقابت‌ها شش گل در شش بازی به ثمر رساند.

در تاریخ 2 ژوئن 1979، مارادونا نخستین گل ملی خود را در رده بزرگسالان در پیروزی 3-1 آرژانتین مقابل اسکاتلند در همپدن پارک به ثبت رساند. او همچنین در دو بازی کوپا آمریکا در آگوست 1979 برای تیم ملی آرژانتین به میدان رفت؛ ضمن اینکه در یک باخت 2-1 مقابل برزیل و یک پیروزی 3-0 برابر بولیوی شرکت داشت که در بازی دوم، گل سوم تیمش را به ثمر رساند.

عکس اولین مربی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا قهرمانی جوانان 1979

سپ بلاتر، رئیس فیفا، سه دهه بعد از تأثیرگذار بودن بازی‌های دیگو مارادونا در سال 1979 سخن گفت و اظهار داشت: “همه درباره دیگو آرماندو مارادونا نظری دارند و این مسئله از زمان بازی‌های او آغاز شده است. یکی از واضح‌ترین خاطرات من از این استعداد فوق‌العاده، در دومین دوره جام جهانی فوتبال زیر 20 سال در ژاپن است.”

دیگو مارادونا قهرمانی جوانان

دیگو مارادونا و هم‌وطنش لیونل مسی، تنها بازیکنانی هستند که موفق به کسب توپ طلا در هر دو جام جهانی زیر 20 سال و جام جهانی بزرگسالان شده‌اند. مارادونا این افتخار را در سال‌های 1979 و 1986 به دست آورد، در حالی که مسی در سال‌های 2005 و 2014 این موفقیت را تکرار کرد و همچنین در سال 2022 نیز به این مقام دست یافت.

دیگو مارادونا کوپا آمه ریکا 1979

دیگو مارادونا کوپا ریکا

مارادونا در مسابقات کوپا آمه ریکا 1979 حاضر شد، اما تیم آرژانتین عملکرد مناسبی نداشت و در مرحله گروهی از رقابت‌ها کنار رفت. او با به ثمر رساندن یک گل در پیروزی 3-0 تیمش برابر بولیوی، از این مسابقات حذف شد.

دیگو مارادونا جام جهانی 1982

مارادونا نخستین تجربه خود در تورنمنت جام جهانی را در سال 1982 و در کشور اسپانیا به اجرا گذاشت. در بازی افتتاحیه این رویداد، آرژانتین، که مدافع عنوان قهرمانی بود، در نیوکمپ بارسلونا به مصاف بلژیک رفت. در این مسابقه، مارادونا نتوانست انتظارات را برآورده کند و آرژانتین با نتیجه 1-0 شکست خورد.

با این حال، تیم آرژانتین در ادامه توانست مجارستان و السالوادور را به‌طور قانع‌کننده‌ای در آلیکانته مغلوب کند و به مرحله دوم صعود کند. اما در درون تیم تنش‌هایی وجود داشت و اختلاف نظرهایی میان بازیکنان جوان و کم‌تجربه با بازیکنان مسن‌تر و باتجربه‌تر به چشم می‌خورد.

دیگو مارادونا آرژانتین 1982e

تیم ملی آرژانتین با حضور بازیکنانی چون ماریو کمپس، اسوالدو آردیلس، رامون دیاز، دانیل برتونی، آلبرتو تارانتینی، اوبالدو فیلول و دانیل پاسارلا در مرحله دوم مسابقات، پس از شکست مقابل برزیل به فینال نرسید و در نهایت در دیدار نهایی به ایتالیا باخت.

این مسابقه معروف به دلیل نمایش تهاجمی کلودیو جنتیله بر روی دیگو مارادونا شناخته می‌شود، چرا که ایتالیا موفق شد آرژانتین را در استادیوم ساریا بارسلونا با نتیجه 2–1 مغلوب کند.

مارادونا در تمام پنج دیداری که برای تیم ملی بازی کرد، بدون هیچ تعویضی در میدان بود و در بازی مقابل مجارستان دو گل به ثمر رساند. او در این مسابقات بارها به خاطر خطاهای حریف مورد آسیب قرار گرفت و به‌ویژه در آخرین بازی مقابل برزیل، که به علت قضاوت ضعیف و خطاهای شدید تحت تأثیر قرار گرفت، عملکردش تحت الشعاع قرار گرفت.

آرژانتین در این دیدار با نتیجه 3–0 مغلوب برزیل شد و در دقایق پایانی، بعد از انجام یک خطای جدی تلافی‌جویانه علیه باتیستا، از بازی اخراج شد. در نهایت، خلق و خوی مارادونا در آن لحظه‌ها تحت تأثیر قرار گرفت و موجب دلسردی او و تیم شد.

دیگو مارادونا جام جهانی 1986

دیگو مارادونا کاپیتان تیم ملی

دیگو مارادونا تیم ملی آرژانتین

دیگو مارادونا کاپیتان 1986

لحظه تاریخی که دیه‌گو مارادونا توپ را با دست از کنار بازوی بلند پیتر شیلتون، دروازه‌بان تیم ملی انگلیس، به درون دروازه فرستاد، به عنوان “دست خدا” شناخته می‌شود. مارادونا، که کاپیتان تیم ملی آرژانتین بود، در جام جهانی 1986 مکزیک به موفقیتی بزرگ دست یافت و در دیدار فینال در مکزیکو سیتی توانست آلمان غربی را شکست دهد.

در طول این تورنمنت، او با نمایش‌های فوق‌العاده‌اش خود را به عنوان بهترین بازیکن مسابقات معرفی کرد و تأثیر عمیقی بر روی نتایج تیمش داشت.

مارادونا در هر دقیقه از هر بازی برای آرژانتین به میدان رفت و موفق شد پنج گل به ثمر برساند و همچنین پنج پاس گل ارائه کند. سه عدد از این پاس گل‌ها در بازی افتتاحیه آرژانتین برابر کره جنوبی در ورزشگاه المپیکو یونیورسیتریو مکزیکو سیتی به ثبت رسید.

اولین گل او در این رقابت‌ها نیز در بازی دوم مرحله گروهی مقابل ایتالیا، در شهر پوئبلا، به ثمر رسید. تیم آرژانتین در مرحله یک‌هشتم نهایی با حذف اروگوئه در پوئبلا، راهی مسابقات بعدی شد و سپس در ورزشگاه آزتکا، مجدداً در مکزیکو سیتی با تیم انگلیس دیدار کرد.

دیگو مارادونا نیمه فرشته نیمه شیطان

پس از به ثمر رساندن دو گل متضاد در پیروزی 2-1 مقابل انگلیس در مرحله یک چهارم نهایی، افسانه دیه‌گو مارادونا شکل گرفت. درخشندگی گل دومش و جنجال‌آفرینی گل اولش موجب شد تا روزنامه فرانسوی L’Équipe او را به عنوان “نیمه فرشته، نیمه شیطان” توصیف کند.

دیگو مارادونا دست خدا

دست خدا دیگو مارادونا

این مسابقه در پس‌زمینه جنگ فالکلند میان آرژانتین و بریتانیا برگزار شد. در بازی‌های تکراری مشخص شد که گل نخست با ضربه زدن به توپ با دست به ثمر رسیده است. مارادونا که به نوعی از این عمل خود فرار می‌کرد، در مورد این گل چنین گفت: «کمی با سر مارادونا و کمی با دست خدا». این گل به عنوان «دست خدا» شناخته شد.

در ادامه، در تاریخ 22 آگوست 2005، مارادونا در برنامه تلویزیونی‌اش به این موضوع اعتراف کرد که او عمداً با دست به توپ ضربه زده و هیچ تماسی با سرش برقرار نشده است و به‌سرعت متوجه شده که گل نامشروع بوده است. این اتفاق به‌عنوان یکی از شکست‌های بزرگ در تاریخ جام جهانی شناخته می‌شود و گل مارادونا خشم شدید بازیکنان انگلیسی را برانگیخت.

دیگو مارادونا انگلیس

گل دیگو مارادونا به انگلیس

گل دوم مارادونا، تنها ۴ دقیقه پس از گل اول، به عنوان بهترین گل تاریخ جام جهانی توسط فیفا انتخاب شد. او توپ را در نیمه زمین خود دریافت کرد و با حرکتی چرخشی شروع به دویدن کرد. با ۱۱ لمس، بیش از نیمی از طول زمین را طی کرد و پنج بازیکن انگلیسی شامل پیتر بردزلی، استیو هاج، پیتر رید، تری بوچر و تری فنویک را با حرکات خود دریبل کرد.

در نهایت، او توپ را در شرایط دشواری به طرز فوق‌العاده‌ای به دروازه بان پیتر شیلتون زد و گل زیبا و تاریخی را به ثمر رساند.

دیگو مارادونا گل قرن

گل قرن دیگو مارادونا

این گل در یک نظرسنجی آنلاین که در سال 2002 توسط فیفا برگزار شد، به عنوان “گل قرن” انتخاب شد. همچنین، در یک نظرسنجی دیگر که توسط کانال 4 بریتانیا انجام شد، عملکرد او در رتبه ششم از 100 بهترین لحظه ورزشی قرار گرفت.

مارادونا در ادامه به گلزنی پرداخت و در دیدار نیمه‌نهایی مقابل بلژیک در استادیوم آزتکا، دو گل دیگر به ثمر رساند که یکی از آن‌ها با یک دریبل زیبا همراه بود. در دیدار پایانی، آلمان غربی تلاش کرد تا او را با دو بازیکن کنترل کند، اما در دقیقه 84 موفق شد از لوتار ماتئوس، بازیکن آلمان غربی، عبور کند و یک پاس نهایی به خورخه بوروچاگا داد که منجر به گل پیروزی شد.

آرژانتین با شکست 3 بر 2 آلمان غربی و در حضور 115,000 تماشاگر در آزتکا، قهرمان جام جهانی شد و مارادونا به عنوان کاپیتان این تیم، جام را بالای سر برد.

دیگو مارادونا آرژانتین 2002

در طول برگزاری مسابقات، مارادونا بیش از نیمی از شوت‌های تیم آرژانتین را خود انجام داد یا زمینه‌ساز آن‌ها شد. او با انجام 90 دریبل برتر، سه برابر بیشتر از هر بازیکن دیگری موفق به عبور از حریفان شد و 53 بار نیز مورد خطا قرار گرفت. تیم او دو برابر بیشتر از هر بازیکن دیگری، ضربات آزاد به دلیل خطا روی مارادونا به دست آورد.

این ستاره فوتبال، از مجموع 14 گل تیم آرژانتین، به طور مستقیم در 10 گل تأثیر گذاشت؛ یا خود گلزنی کرد یا پاس گل داد. در نهایت، در پایان مسابقات جام جهانی، او با کسب رأی اکثریت به عنوان بهترین بازیکن تورنمنت شناخته شده و توپ طلا را به خود اختصاص داد. بسیاری بر این باور بودند که او به تنهایی موفق به قهرمانی تیمش در این رقابت‌ها شده است، با این حال، او بعدها تصریح کرد که با این دیدگاه کاملاً موافق نیست.

دیگو مارادونا زین الدین زیدان

زین الدین زیدان، که در سن ۱۴ سالگی جام جهانی ۱۹۸۶ را مشاهده می‌کرد، تأکید کرد که دیه‌گو مارادونا «در سطحی دیگر قرار داشت». به احترام این بازیکن افسانه‌ای، مقامات استادیوم آزتکا به ایجاد مجسمه‌ای از او که نشان‌دهنده «گل قرن» است، اقدام کردند و این مجسمه را در ورودی استادیوم نصب کردند.

مارادونا بعد از پیروزی در فینال مقابل آلمان غربی، جام جهانی فوتبال را در دستان خود داشت. با توجه به نمایش فوق‌العاده او در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک، در سال ۲۰۱۴، راجر بنت از ESPN FC آن را به عنوان «شگفت‌انگیزترین نمایشی که یک جام جهانی تاکنون شاهد بوده» توصیف کرد.

همچنین کوین باکستر از لس آنجلس تایمز این عملکرد را به‌عنوان «یکی از بهترین نمایش‌های فردی در تاریخ مسابقات» یاد کرد و آن را به اجراهای استیون پست در تاریخ مسابقات واشنگتن پست مقایسه کرد.

دیگو مارادونا بهترین گل تاریخ

در سال 2002، راسل توماس از گاردین گل دوم مارادونا در بازی مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی 1986 برابر انگلیس را به عنوان “مسلماً بهترین گل فردی تاریخ فوتبال” توصیف کرد. او در مقاله‌ای که در سال 2018 برای Sportsnet نوشت، اضافه کرد: “هیچ بازیکنی مانند مارادونا در آن مسابقه در مکزیک بر میدان تسلط نداشت، حتی پل در سال 1958 یا پائولو روسی در سال 1982.”

وی همچنین درباره عملکرد برجسته مارادونا بیان کرد که این هنرمند بزرگ آرژانتینی به تنهایی دومین قهرمانی جام جهانی را برای کشورش به ارمغان آورد. او به دو گل خاطره‌انگیز مارادونا در مقابل انگلیس در آن مسابقه اشاره کرد و با ذکر گل اول که با دست به ثمر رسید، گفت: “بله، این دست مارادونا بود و نه دست خدا که گل اول را وارد دروازه کرد. این نمونه‌ای از هنر ناب است.”

دیگو مارادونا کوپا آمریکا 1987

دیگو مارادونا کوپا آمریکا

در کوپا آمه ریکا 1987 که در آرژانتین برگزار شد، او موفق شد در چهار بازی سه گل به ثمر برساند، از جمله یک دبل در پیروزی 3-0 مقابل اکوادور. با این حال، آرژانتین در نیمه نهایی با نتیجه 0-1 مقابل اروگوئه، که در نهایت قهرمان مسابقات شد، شکست خورد.

در کوپا آمه ریکا 1989 که در برزیل برگزار شد، مارادونا در شش بازی به میدان رفت، اما موفق به گلزنی نشد. آرژانتین در این دوره از مسابقات به مقام سوم دست یافت.

دیگو مارادونا جام جهانی 1990

مارادونا در جام جهانی 1990 که در ایتالیا برگزار شد، دوباره به عنوان کاپیتان آرژانتین معرفی شد تا امیدوار به کسب دومین قهرمانی جهانی باشد. با این حال، آسیب دیدگی مچ پای او بر عملکردش تأثیر منفی گذاشت و باعث شد نسبت به چهار سال قبل نتواند به شکل مطلوبی بازی کند. همچنین، تیم آرژانتین سه نفر از بهترین بازیکنان خود را به دلیل مصدومیت از دست داد.

آرژانتین پس از باخت در اولین بازی خود به کامرون در ورزشگاه سن سیرو میلان، در آستانه حذف از مرحله گروهی قرار گرفت و نهایتاً با قرار گرفتن در مکان سوم گروه خود، به دور بعدی صعود کرد. در مرحله یک شانزدهم نهایی، آرژانتین موفق شد با گل‌زنی کلودیو کانیگیا که به زیبایی توسط مارادونا پاس داده شده بود، برزیل را شکست دهد.

دیگو مارادونا ضربات پنالتی

در مرحله یک چهارم نهایی، تیم آرژانتین در فلورانس با تیم یوگسلاوی به رقابت پرداخت. این بازی پس از گذشت 120 دقیقه با نتیجه 0–0 به پایان رسید و آرژانتین در نهایت با انجام ضربات پنالتی موفق به صعود به مرحله بعد شد، اگرچه ضربه دیگو مارادونا که به طور ضعیفی به سمت راست دروازه بان زده شده بود، توسط او مهار شد.

دیگو مارادونا استادیوم سن پایولو

بازی نیمه نهایی مقابل ایتالیا، که در ورزشگاه باشگاه مارادونا در ناپل، معروف به استادیوم سن پائولو، برگزار شد، با تساوی 1-1 به پایان رسید و در نهایت در ضربات پنالتی تصمیم‌گیری شد. این بار اما، مارادونا با تلاشی استثنایی و با شجاعت، توپ را به داخل دروازه فرستاد و دقیقاً همان ضربه ناکام قبلی خود را تکرار کرد.

دیگو مارادونا سن پائولو

در فینال برگزار شده در رم، تیم آرژانتین با نتیجه 1-0 برابر آلمان غربی شکست خورد. تنها گل این مسابقه از طریق یک پنالتی جنجالی به ثمر رسید که توسط آندریاس برهمه در دقیقه 85 زده شد؛ این پنالتی پس از خطا بر روی رودی وولر اعلام شد. پس از سوت پایان، دیگو مارادونا با اشک از داور انتقاد کرده و او را مقصر باخت تیمش دانست.

دیگو مارادونا جام آرتمیو فرانچی 1993

دیگو مارادونا جام آرتمیو فرانچی

دیگو مارادونا آرتمیو فرانچی

در تاریخ 24 فوریه 1993، دیگو مارادونا به تیم ملی آرژانتین بازگشت و در مسابقه‌ای که در جام آرتمیو فرانکی در سال 1993 مقابل دانمارک در مار دل پلاتا برگزار شد، شرکت کرد. این بازی با نتیجه 1-1 به پایان رسید و آرژانتین توانست در ضربات پنالتی با نتیجه 5-4 به پیروزی برسد.

دیگو مارادونا جام جهانی 1994

در جام جهانی 1994 که در ایالات متحده برگزار شد، دیگو مارادونا تنها در دو مسابقه شرکت کرد که هر دو در استادیوم فاکس بورو نزدیک به بوستون انجام شد. او در یکی از این بازی‌ها موفق به زدن یک گل به تیم ملی یونان شد، اما پس از مثبت شدن نتیجه تست دارویی‌اش به خاطر استفاده از ماده افدرین، از مسابقات کنار گذاشته شد و به کشورش بازگشت.

مارادونا جام جهانی 1994

پس از اینکه مارادونا گل سوم آرژانتین را در بازی مقابل یونان به ثمر رساند، یکی از جذاب‌ترین جشن‌های گل در تاریخ جام جهانی را به نمایش گذاشت. او با شادی فراوان و حالتی هیجان‌زده، به سمت یکی از دوربین‌های کناری دوید. چهره‌اش نشان‌دهنده شگفتی و هیجانش بود و چشمانش به طرز عجیبی برآمده و پر از اشتیاق بود. این لحظه نمادی از بازگشت او به عرصه فوتبال بین‌المللی بود.

گل ملی مارادونا

این گل آخرین گل دیگو مارادونا برای تیم ملی آرژانتین بود. در بازی دوم، که در آن آرژانتین با نتیجه 2-1 نیجریه را شکست داد و قرار بود آخرین حضور او در این تیم باشد، مارادونا با خلق دو گل، هر دو را از طریق ضربات ایستگاهی به ثمر رساند. گل دوم او نیز یک پاس گل به کانیاگیا (Caniggia) بود و این بازی نمایشی بسیار قدرتمند از تیم آرژانتین را به همراه داشت.

دوپینگ دیگو مارادونا

دیگو مارادونا دوپینگ

مارادونا در زندگی‌نامه‌اش توضیح داده است که دلیل مثبت بودن نتیجه آزمایش دوپینگ، مصرف نوشیدنی انرژی‌زا «Rip Fuel» توسط مربی شخصی‌اش بوده است. او ادعا کرده که نسخه آمریکایی این نوشیدنی، بر خلاف نسخه آرژانتینی‌اش، حاوی ماده شیمیایی مورد نظر بوده و مربی‌اش به اشتباه نسخه آمریکایی را خریداری کرده است، در حالی که نسخه آرژانتینی تمام شده بود.

در نتیجه این اتفاق، فیفا او را از رقابت‌های مورد نظر در ایالات متحده آمریکا اخراج کرد و تیم آرژانتین، به‌زودی در دور یک هشتم نهایی توسط رومانی در لس آنجلس حذف شد. این شکست به‌دلیل نداشتن مارادونا، یک ضربه جدی به تیم بود، حتی با وجود داشتن بازیکنانی همچون گابریل باتیستوتا و کلودیو کانیجیا.

تست مواد مخدر دیگو مارادونا

مارادونا همچنین به طور مستقل اعلام کرد که با فیفا توافق کرده بود تا اجازه داشته باشد قبل از مسابقه از این دارو برای کاهش وزن استفاده کند. به همین دلیل، این موضوع نادیده گرفته شد. اما تست دوپینگ ناموفق او در جام جهانی 1994 به نقطه پایانی برای دوران بین‌المللی‌اش منجر شد؛ دورانی که 17 سال به طول انجامید و او در 91 بازی، 34 گل به ثمر رساند.

دیگو مارادونا بازیساز

بازیساز دیگو مارادونا

مارادونا که در رسانه‌ها به عنوان یک “شماره 10 کلاسیک” شناخته می‌شود، یک بازیساز سنتی بود که عموماً در نقش آزاد به میدان می‌رفت. او معمولاً به عنوان هافبک تهاجمی در پشت مهاجمان یا به عنوان مهاجم دوم در خط حمله قرار می‌گرفت.

دیگو مارادونا پسر طلایی

پسر طلایی دیگو مارادونا

مارادونا، که به عنوان یک استعداد جوان و برجسته شناخته می‌شود، لقب “ال پیبه د اورو” یا “پسر طلایی” را به خود اختصاص داد. این عنوان در طول دوران حرفه‌ای او به یکی از نشانه‌های اصلی شخصیتش تبدیل شد. او به خاطر قابلیت‌های بی‌نظیرش در دریبلینگ، بینش، کنترل دقیق توپ، پاس‌ها و خلاقیتش شهرت به دست آورد و به عنوان یکی از ماهرترین بازیکنان تاریخ فوتبال شناخته می‌شود.

بدن او به گونه‌ای بود که با جثه کوچکش، تحمل فشار بدنی را هنگام دویدن با توپ بسیار خوب انجام می‌داد. او از پاهای قوی، مرکز ثقل پایین و تعادل عالی برخوردار بود. همچنین، شتاب، سرعت و چابکی او همراه با مهارت‌های دریبلینگ، به او اجازه می‌داد که به سرعت جهت خود را تغییر دهد و این ویژگی‌ها در بازی او بسیار تأثیرگذار بودند.

دیگو مارادونا فیفا 2020

در یک نظرسنجی که از سوی فیفا برگزار شد، دیگو مارادونا به‌همراه پله به عنوان برنده جایزه بهترین بازیکن قرن بیستم میلادی معرفی گردید. او با نمایش فوق‌العاده‌اش در جام جهانی ۱۹۸۶ تیم ملی آرژانتین را به قهرمانی رهنمون ساخت.

استعداد فوق‌العاده، تکنیک برجسته، چابکی، دید وسیع، پاس‌های دقیق و مهارت در کنترل توپ و دریبل‌زنی غیرقابل تصور مارادونا، موجب شد که با وجود قد کوتاهش، در عرصه فوتبال بدرخشد و به او لقب “پسر طلایی” (El Pibe de Oro) اطلاق گردد.

زندگی فوتبالی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا در رده ملی، ۹۱ بار برای تیم ملی فوتبال آرژانتین به میدان رفت و موفق به زدن ۳۴ گل شد. او در چهار دوره جام جهانی فوتبال شرکت کرد و در جام جهانی ۱۹۸۶ در مکزیک، در مرحله یک چهارم نهایی، دو گل پیروزی‌بخش آرژانتین را مقابل انگلستان، یکی از مدعیان قهرمانی، به ثمر رساند. این دو گل موجب صعود آرژانتین به نیمه نهایی و در نهایت قهرمانی در مسابقات شد.

گل اول مارادونا در این دیدار که با دست به ثمر رسید، به نام «دست خدا» شهرت پیدا کرد. پس از این واقعه و آغاز دوباره بازی، او با دریبل زدن چهار بازیکن انگلیسی و دروازه‌بان، ۶۰ متر را طی کرد و گل دوم را نیز به ثمر رساند که بسیاری آن را به عنوان بهترین گل تاریخ فوتبال می‌شناسند. در سال ۲۰۰۲، در یک نظرسنجی از طرف فیفا، این گل به عنوان «گل قرن» انتخاب شد.

قرارداد دیگو مارادونا

اولین قرارداد دیگو مارادونا

در موزه دیگو، بخشی وجود دارد که در آن ویترینی به نمایش گذاشته شده است که شامل افتخارات مختلف او از دوران حرفه‌ای‌اش می‌باشد. از جمله این افتخارات می‌توان به نخستین قرارداد حرفه‌ای مارادونا با باشگاه آرژنتینیوس جونیورز اشاره کرد که در آن نام پدرش به‌طور ویژه‌ای برجسته شده است.

این محل در سال ۲۰۱۶ به‌دست پرس به موزه تبدیل شد تا به عنوان مکانی برای تولید درآمد و همچنین افزایش شناخت از مارادونا و باشگاه ابتدایی‌اش عمل کند.

زندگی حرفه ای دیگو مارادونا

دیگو مارادونا، در سن هشت سالگی و در حالی که دوران کودکی‌اش را سپری می‌کرد، با انجام حرکات نمایشی با توپ فوتبال در مکان‌های عمومی، تلاش می‌کرد تا بخشی از مخارج خانواده فقیرش را تامین کند. در دوران جوانی خود، استعداد فوق‌العاده‌اش را با تیم بوکا جونیورز به نمایش گذاشت و سپس به بارسلونا در اسپانیا پیوست. در این تیم، او موفق شد به مقام قهرمانی در جام حذفی اسپانیا دست یابد.

دیگو مارادونا جام جهانی

دیگو مارادونا جام جهانی 1982

در جام جهانی ۱۹۸۲، علی‌رغم اینکه بازی‌های جذابی به نمایش گذاشته شد، یکی از اتفاقات ناخوشایند در دیدار آرژانتین با برزیل رخ داد که منجر به اخراج بازیکنی شد. این حرکت غیر ورزشی تأثیر زیادی بر نتیجه تیم گذاشت و در نهایت بدون حضور مارادونا، آرژانتین از رقابت‌ها حذف شد. اما چهار سال بعد، در جام جهانی ۱۹۸۶ که در مکزیک برگزار شد، مارادونا توانست فوتبال زیبای خود را به نمایش بگذارد و تیمش را به موفقیت‌های بزرگ هدایت کند.

دیگو مارادونا تیم ملی

دیگو مارادونا در تیم ملی

دیگو مارادونا و تیم ملی

در اوج حساسیت‌های این رقابت، دو تیم آرژانتین و انگلستان در مرحله یک چهارم نهایی به مصاف هم رفتند. این دیدار به نوعی بازتابی از تنش‌های جنگ فالکلند بود. دیگو مارادونا با زدن دو گل تاریخی، سبب پیروزی آرژانتین در این مسابقه شد.

نخستین گل آرژانتین توسط مارادونا در اوایل نیمه دوم و با استفاده از دست به ثمر رسید. بعد از چند دقیقه، او در میانه میدان توپ را به دست گرفت و با دریبل زدن هفت بازیکن انگلیسی، توپ را به طرز شگفت‌انگیزی به دروازه پیتر شیلتون (دروازه‌بان انگلستان) وارد کرد.

دیگو مارادونا جام 1986

هنرنمایی فوق‌العاده دیگو مارادونا در سال ۱۹۸۶ موجب شد تا تیم ملی آرژانتین به قهرمانی جهان دست یابد. او همچنین به عنوان ستاره باشگاه ناپولی در ایتالیا، در سال‌های ۱۹۸۷ و ۱۹۸۹ این تیم را به کسب عنوان قهرمانی در لیگ ایتالیا هدایت کرد و در سال ۱۹۹۰ نیز موفق به فتح جام یوفا شد.

آرژانتین دیگو مارادونا

دیگو مارادونا تیم ملی آرژانتین

تیم ملی آرژانتین و دیگو مارادونا

در جام جهانی ۱۹۹۰ که در ایتالیا برگزار شد، تیم ملی آرژانتین به‌لطف درخشش دیگو مارادونا توانست در مرحله نیمه‌نهایی میزبان خود، ایتالیا، را در ورزشگاه ناپل شکست دهد. با این حال، آرژانتین در دیدار پایانی نتوانست مانند دوره قبلی موفق شود و در برابر تیم ملی آلمان شکست خورد و در نهایت عنوان دوم را به خود اختصاص داد و به خانه بازگشت.

در این دوره از رقابت‌ها، مارادونا از هواداران باشگاه ناپولی درخواست کرد که به دلیل تبعیض‌ها و فقر حاکم بر جنوب ایتالیا، در بازی میان تیم‌های ملی ایتالیا و آرژانتین از تیم آرژانتینی حمایت کنند.

دیگو مارادونا فیفا 2025

دیگو مارادونا در فیفا 2025

دیگو مارادونا فوتبال

دیگو مارادونا فوتبالیست

فوتبالیست دیگو مارادونا

دیگو مارادونا آرژانتینوس جونیورز

دیگو مارادونا جونیورز 1976

در تاریخ 20 اکتبر 1976، دیگو مارادونا نخستین بازی حرفه‌ای خود را برای تیم آرژانتینوس جونیورز انجام داد. این مسابقه تنها 10 روز پیش از رسیدن به سن 16 سالگی‌اش برگزار شد و او با پیراهن شماره 16 به میدان رفت. این بازی او را به جوان‌ترین بازیکن تاریخ لیگ برتر فوتبال آرژانتین تبدیل کرد. چند دقیقه بعد از آغاز بازی، مارادونا با یک پاس به خوان دومینگو کابررا، نشان‌دهنده استعداد بی‌نظیر خود شد و آغازگر یک دوران افسانه‌ای در فوتبال گردید.

دیگو مارادونا آرژانتین

دیگو مارادونا جوز هندی

پس از پایان بازی، مارادونا اظهار داشت: “در آن روز، حس کردم که آسمان را در دستانم دارم.” سه دهه بعد، کابررا نخستین بازی مارادونا را به یاد آورد: “من در سمت راست زمین قرار داشتم و قصد داشتم به او نزدیک شوم، اما او هیچ فرصتی به من نداد. او با حرکتی زیبا توپ را از چنگ من درآورد و زمانی که من چرخیدم، او به راحتی از من فاصله گرفت.”

دیگو مارادونا لیگ برتر

اولین گل دیگو مارادونا

دیگو مارادونا در تاریخ ۱۴ نوامبر ۱۹۷۶، تنها دو هفته پس از رسیدن به ۱۶ سالگی، نخستین گل حرفه‌ای خود را در برابر تیم مارپلاتنسه سن لورنزو به ثمر رساند. او در این مسابقه یک گل دیگر نیز زد. مارادونا در آن فصل در مجموع ۱۱ بازی انجام داد و گل‌های او در نخستین بازی‌اش، تنها گل‌هایی بود که در آن فصل به ثبت رساند.

دیگو مارادونا جام جهانی

دیگو مارادونا جام جهانی 1978

در فصل 1977، دیگو مارادونا 49 مسابقه برگزار کرد و 19 گل به ثمر رساند که او را زیر نگاه سایر باشگاه‌های آمریکای جنوبی قرار داد. در فصل 1978، او در 35 بازی 26 گل به ثبت رساند و چشم به جام جهانی 1978 دوخت.

دیگو مارادونا سزار لوییس

دیگو مارادونا برترین گلزن

دیگو مارادونا برترین گلزن 1980

با این حال، هنگامی که تیم‌ها در تاریخ 19 مه آزاد شدند، مربی سزار لوئیس منوتی او را انتخاب نکرد که باعث شگفتی بسیاری شد. دو روز پس از کنار گذاشته شدن، او در دیداری مقابل چاکاریتا جونیورز یک گل به ثمر رساند. در سال 1979، مارادونا در 26 بازی موفق به زدن 26 گل شد و در هر دو تورنمنت متروپولیان و ناسیونال عنوان آقای گلی را کسب کرد. در سال 1980، او 43 گل در 45 بازی به ثمر رساند و برای چهار تورنمنت متوالی دوباره برترین گلزن شد.

دیگو مارادونا بوکا جونیورز

دیگو مارادونا پس از کسب عنوان قهرمانی متروپولیتانو در سال 1981، در کنار هواداران بوکا جونیورز جشن گرفت. او دوران پنج ساله خود را در آرژانتینوس جونیورز از سال 1976 تا 1981 سپری کرد و در این مدت موفق شد 115 گل در 167 بازی به ثمر برساند. در فوریه 1981، مارادونا با عقد قراردادی به ارزش 4 میلیون دلار به باشگاه بوکا جونیورز منتقل شد.

این بازیکن افسانه‌ای پیشنهادات متعددی برای پیوستن به دیگر باشگاه‌ها دریافت کرد، از جمله ریور پلاته که وعده داده بود که او را به بهترین بازیکن باشگاه تبدیل کند. با این حال، ریور در نهایت تصمیم گرفت به دلیل حقوق و دستمزد بالای خود در نگه‌داشتن دانیل پاسارلا و اوبالدو فیلول، این پیشنهاد را کنار بگذارد.

دیگو مارادونا جونیورز 1981

دیگو مارادونا در تاریخ 20 فوریه 1981 با باشگاه بوکاجونیورز قرارداد امضا کرد. فقط دو روز پس از آن، او اولین بازی خود را در برابر تیم تالرس د کوردوبا انجام داد و در این دیدار، که با نتیجه 4-1 به نفع بوکا پایان یافت، دو گل به ثمر رساند.

مارادونا در تاریخ 10 آوریل اولین سوپرکلاسیکو را مقابل ریورپلاته در ورزشگاه La Bombonera تجربه کرد. در این دیدار، بوکاجونیورز با نتیجه 3-0 پیروز شد و یکی از گل‌ها را مارادونا بعد از دریبل زدن آلبرتو تارانتینی و فیلول به ثمر رساند.

علی‌رغم وجود رابطه‌ای غیر دوستانه بین مارادونا و مدیر باشگاه بوکاجونیورز، سیلویو مارزولینی، بوکا فصل موفقی را سپری کرد و با کسب یک امتیاز مقابل راسینگ کلاب، توانست عنوان قهرمانی لیگ را به دست آورد. این تنها قهرمانی مارادونا در لیگ داخلی آرژانتین بود.

دیگو مارادونا بارسلونا

در 26 ژوئن 1983، در نخستین دیدار فینال کوپا د لالیگا که در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو برگزار شد، دیه‌گو مارادونا توانست گلزنی کند و به اولین بازیکن بارسلونا تبدیل شود که از سوی هواداران رقیب خود، رئال مادرید، تشویق می‌شود. مارادونا با مهارت دروازه‌بان مادریدی، آگوستین، را دریبل کرد و وقتی به دروازه خالی نزدیک شد، با تلاش خوان خوزه، مدافع رئال مادرید، در لحظه‌ای حساس متوقف گردید.

بارسلونا دیگو مارادونا

خوزه در نهایت به تیرک دروازه برخورد کرد، پیش از آنکه مارادونا توپ را وارد دروازه کند. شیوه‌ای که گل به ثمر رسید باعث تشویق هواداران حریف شد، و تنها رونالدینیو (در نوامبر 2005) و آندرس اینیستا (در نوامبر 2015) پس از آن به عنوان بازیکنان بارسلونا در سانتیاگو برنابئو مورد تشویق هواداران مادریدی قرار گرفتند. سه روز بعد، بارسلونا در بازی برگشت با نتیجه 2–1 پیروز شد و مارادونا یک ضربه پنالتی را به گل تبدیل کرد و به تیمش کمک کرد تا یک عنوان دیگر در برابر رقیب اصلی خود کسب کند.

بارسلونا دیگو مارادونا

پس از برگزاری جام جهانی 1982، دیگو مارادونا با مبلغ 5 میلیون پوند (معادل 7.6 میلیون دلار) به تیم بارسلونا پیوست. در فصل 1982-1983، تحت رهبری سرمربی سیزار لوئیس منوتی، بارسلونا و مارادونا موفق به کسب دو جام شدند: کوپا دل ری و کوپا د لا لیگا، که هر دو عنوان را در برابر رئال مادرید به دست آوردند.

دیگو مارادونا کوپا

در فینال کوپا دل ری سال 1984 که در مادرید برگزار شد، مارادونا به طور مستقیم در یک نزاع خشونت‌آمیز دخالت کرد. پس از آنکه گویکوتشیا با یک تکل شدید به او ضربه زد و او همچنین با توهین‌های نژادپرستانه مربوط به اصل و نسب بومیان آمریکای پدرش توسط هواداران اتلتیک بیلبائو مواجه شد، او تحت فشار روحی و عاطفی قرار گرفت.

در پایان مسابقه، که با شکست یک بر صفر بارسلونا همراه بود و با تحریک میگل سولا از بیلبائو نیز مواجه شد، مارادونا واکنشی از خود نشان داد.

دیگو مارادونا فینال کوپا

او به طور ناگهانی از جای خود برخاست، چند سانتی‌متر از صورت سولا فاصله گرفت و آن‌ها شروع به صحبت کردند. این حرکت واکنش‌های احساسی متعددی را در هر دو تیم به دنبال داشت. سولا با به کار بردن الفاظ توهین‌آمیز، به تقلید از جمعیت پرداخت و با استفاده از اصطلاحی بیگانه و ترساننده، نظرها را به سمت مارادونا جلب کرد.

دیگو مارادونا کوپا 1984

مارادونا پس از اینکه با ضربه سر به سولا برخورد کرد، با آرنج به صورت یکی از بازیکنان بیلبائو زد و سپس با زانو به سر بازیکن دیگری ضربه زد. این اتفاق موجب شد که تیم بیلبائو به سمت مارادونا هجوم آورند تا از او انتقام بگیرند. در این میان، گویکوئتشیا با یک ضربه قدرتمند به سینه مارادونا او را هدف قرار داد.

پس از این حمله، سایر بازیکنان بارسلونا برای کمک به مارادونا به میدان آمدند و در این بین، بازیکنان بارسلونا و بیلبائو در زمین با یکدیگر درگیر شدند، به طوری که هر کسی که پیراهن بیلبائو را به تن داشت، مورد حمله و ضرب و شتم قرار می‌گرفت.

دیگو مارادونا خوان کارلوس

در یک نزاع گسترده که در حضور پادشاه اسپانیا، خوان کارلوس، و حدود 100,000 تماشاگر در داخل استادیوم روی داد، بیش از نیمی از مردم اسپانیا نیز به صورت زنده این رویداد را از تلویزیون تماشا می‌کردند. هنگامی که هواداران شروع به پرتاب اشیای سخت به سمت بازیکنان، مربیان و حتی عکاسان کردند، شصت نفر دچار آسیب دیدگی شدند. این حادثه به نوعی مانع انتقال مارادونا از باشگاه بارسلونا در آخرین بازی‌اش با پیراهن این تیم شد.

دیگو مارادونا خوان کارلوس

یکی از مدیران باشگاه بارسلونا اعلام کرد: “زمانی که صحنه‌های درگیری مارادونا و ناامنی‌های به دنبال آن را مشاهده کردم، درک کردم که نمی‌توانیم بیشتر از این با او ادامه دهیم”. مارادونا در 58 بازی برای بارسلونا به ناپولی در سری آ ایتالیا منتقل شد و این انتقال با رکورد جهانی 6.9 میلیون پوند (معادل 10.48 میلیون دلار) ثبت گردید.

دیگو مارادونا پولی

دیگو مارادونا ناپل

مارادونا در تاریخ 5 ژوئیه 1984 به عنوان بازیکن ناپولی به صحنه جهانی معرفی شد و به این ترتیب وارد شهر ناپل شد. در مراسم معرفی او، 75000 هوادار در استادیوم سن پائولو جمع شدند و با استقبال گرم و شگفت‌انگیزی از او رونمایی کردند. نویسنده ورزشی، دیوید گلدبلات، درباره این لحظه گفت: “هواداران کاملاً متقاعد شده بودند که ناجی از راه رسیده است.”

دیگو مارادونا ناجی ناپل

یک روزنامه محلی بیان کرده است که با وجود کمبودهایی نظیر “شهردار، مسکن، مدارس، اتوبوس، استخدام و خدمات بهداشتی”، هیچ‌یک از این مسائل اهمیت چندانی ندارد، چرا که ما مارادونا را داریم. پیش از ورود مارادونا، فوتبال ایتالیا به دست تیم‌هایی از شمال و مرکز آن، مانند آث میلان، یوونتوس، اینترمیلان و رم اداره می‌شد و هیچ تیمی از جنوب شبه جزیره ایتالیا موفق به کسب عنوان قهرمانی لیگ نشده بود.

این وضعیت شاید بهترین زمینه را برای مارادونا و تصویر همدل او از طبقه کارگر فراهم آورد، زیرا او به تیمی پیوست که زمانی بزرگ بود، اما در پایان فصل 1983-1984 سری A در آستانه سقوط قرار داشت، در یکی از سخت‌ترین و برجسته‌ترین لیگ‌های فوتبال اروپا.

پولی دیگو مارادونا

مارادونا در ناپولی به اوج دوران حرفه‌ای خود رسید. او به سرعت بازوبند کاپیتانی را از جوزپه بروسکولوتی، مدافع باتجربه این باشگاه به ارث برد و تبدیل به ستاره‌ای محبوب و مورد احترام میان هواداران ناپولی شد. در زمان حضور او در این تیم، ناپولی به موفق‌ترین دوران تاریخ خود دست یافت. این دوره، همزمان با اوج تنش‌های شمال و جنوب ایتالیا بود که ناشی از مسائل مختلف، به‌ویژه تفاوت‌های اقتصادی میان این دو منطقه بود.

دیگو مارادونا قهرمانی 1986

ناپولی تحت هدایت دیه‌گو مارادونا، در فصل 1986–1987 نخستین قهرمانی خود در سری آ را کسب کرد. گلدبلات در مورد جشن‌های پس از این قهرمانی نوشته است: “جشن‌ها بسیار پرشور بودند.

یک سری مهمانی‌ها و جشن‌های خیابانی به‌طور ناگهانی در سرتاسر شهر به راه افتاد و به یک کارناوال شبانه‌روزی تبدیل شد که بیش از یک هفته به طول انجامید. تمام دنیا دگرگون شد. ناپلی‌ها یک مراسم تشییع جنازه برای رقبا مانند یوونتوس و میلان برگزار کردند و از پایان دوران رقابت ملموس خود با آنها آگاه شدند. در سال 1987، ایتالیای دیگری که همواره شکست خورده بود، جایی برای یک امپراتوری جدید ایجاد کرد.”

دیگو مارادونا نقاشی دیواری

نقاشی دیواری دیگو مارادونا

نقاشی‌های دیواری از دیگو مارادونا بر روی ساختمان‌های تاریخی شهر به تصویر کشیده شد و در همین راستا، کودکان تازه متولد شده نیز به افتخار او نام‌گذاری شدند. ناپولی در آن سال موفق شد با پیروزی در فینال کوپا ایتالیا 1987 در مجموع برابر آتالانتا قهرمان شود و عنوان دبل را به دست آورد. مارادونا یکی از بازیکنان کلیدی این رقابت‌ها بود و در ده بازی، هفت گل به ثمر رساند.

دیگو مارادونا مثلث هجومی

دیگو مارادونا برونو جوردانو

مارادونا جوردانو کارکا

دیگو مارادونا کارکا

فصل بعدی، مثلث هجومی پربار تیم که از ستاره‌هایی همچون مارادونا، برونو جوردانو و کارکا تشکیل شده بود، به نام “Ma-Gi-Ca” (جادویی) شناخته شد.

با وجود این که تیم نتوانست عنوان قهرمانی خود در لیگ را حفظ کند و در چهار بازی پایانی شکست خورد و با آث میلان مواجه شد، مارادونا در فصل 1987–1988 با ثبت 15 گل، عنوان بهترین گلزن سری آ را به خود اختصاص داد. او با 115 گل، بهترین گلزن تاریخ ناپولی به شمار می‌رفت تا این که رکورد او بعداً توسط مارک هامش شکسته شد.

دیگو مارادونا بهترین گلزن

دیگو مارادونا کوپا ایتالیا

دیگو مارادونا جام یوفا

دیگو مارادونا کوپا

او همچنین به عنوان بهترین گلزن فصل کوپا ایتالیا شناخته شد و در این مسابقات شش گل به ثمر رساند، حتی با وجود این که تیمش در مرحله یک چهارم نهایی مقابل تورینو حذف شد. دو گل مارادونا در بازی برگشت، برای جلوگیری از حذف کافی نبود.

در فصل 1988–1989، ناپولی به مقام نایب قهرمانی در لیگ و کوپا ایتالیا دست یافت و در فینال به سمپدوریا باخت. با این حال، این تیم توانست انتقام نایب قهرمانی خود را با کسب عنوان قهرمانی جام یوفا بگیرد و در فینال دو بازی مقابل اشتوتگارت پیروز شود.

در جریان بازی برگشت مرحله یک چهارم نهایی مقابل یوونتوس، مارادونا موفق شد یک پنالتی را به ثمر برساند و ناپولی در نهایت پس از وقت‌های اضافه به مرحله بعد راه یافت. در بازی نخست فینال، مارادونا از روی یک پنالتی در پیروزی خانگی 2-1 گلزنی کرد و بعداً به گل پیروزی کارکا کمک کرد. در بازی برگشت که در 17 می برگزار شد و با تساوی 3-3 به پایان رسید، او با یک ضربه سر به گل چیرو فرارا یاری رساند.

دیگو مارادونا سوپر کاپ ایتالیا

دیگو مارادونا سوپر کاپ

ناپولی در فصل 90-1989 موفق به کسب دومین قهرمانی خود در لیگ شد و در سال 1990 نیز با شکست تیم رقیبش، یوونتوس، با نتیجه 5-1، قهرمان سوپرکاپ ایتالیا گردید. فرانکو بارزی، مدافع میانی آث میلان، در پاسخ به این سؤال که سخت‌ترین بازیکنی که تا به حال با او ملاقات کرده، کیست، به دیگو مارادونا اشاره کرد. این نظر همچنین توسط هم‌تیمی‌اش در میلان، پائولو مالدینی، تأیید شده است.

جریمه دیگو مارادونا

با اینکه مارادونا در دوران فعالیتش در ایتالیا در زمین بازی موفقیت‌هایی به دست آورد، اما مشکلات شخصی او افزایش یافت. او به مصرف کوکائین ادامه داد و به دلیل غیبت در بازی‌ها و تمرینات، به مبلغ ۷۰,۰۰۰ دلار جریمه از باشگاهش برخورد کرد که به‌ظاهر ناشی از “استرس” بود.

دیگو مارادونا جام جهانی 1990

او در آن مکان با یک رسوایی مربوط به یک پسر نامشروع مواجه شد و همچنین به خاطر دوستی ادعایی با سندیکای جنایی کامورا مورد سوء ظن قرار گرفت. علاوه بر این، پس از برگزاری جام جهانی 1990، که در آن تیم او و آرژانتین در بازی نیمه‌نهایی مقابل ایتالیا در ورزشگاه سن پائولو به پیروزی رسیدند، او با واکنش‌های شدید و آزار و اذیت از سوی بخشی از هواداران محلی روبرو شد.

سبک بازی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا استراتژیست

با اینکه او به خاطر تمایلش به انجام دویدن‌های فردی با توپ شناخته می‌شد، اما در عین حال یک برنامه‌ریز و بازیکن تیمی هوشمند نیز بود. او دارای آگاهی فضایی بسیار عالی بود و تکنیک بالایی در کار با توپ داشت. او در فضاهای محدود به خوبی عمل می‌کرد و برای خارج شدن سریع از درگیری‌ها (مانند گل دومش مقابل انگلیس در سال 1986) یا برای جذب مدافعان و ایجاد فرصت برای هم‌تیمی‌هایش، به خوبی عمل می‌کرد.

دیگو مارادونا شوت سریع

او با وجود قد کوتاهش، به قدری قدرت بدنی داشت که می‌توانست توپ را به راحتی با یک مدافع کنار بگذارد، تا هم‌تیمی‌اش را پیدا کند یا حتی برای زدن یک شوت سریع فاصله بگیرد. مهارت‌های رهبری او نیز در زمین بازی مشهود بود و او در رقابت‌های جام جهانی 1986، 1990 و 1994 به عنوان کاپیتان تیم ملی آرژانتین به میدان رفت.

در حالی که مارادونا بیشتر به عنوان یک بازی‌ساز خلاق شناخته می‌شود، اما قابلیت‌های گلزنی و تمام کنندگی او نیز به خوبی شناخته شده است. آریگو ساکی، سرمربی سابق میلان، در مصاحبه‌ای با Il Corriere dello Sport در سال 2010، به کارنامه دفاعی مارادونا در زمان بازی تاکید کرد و از تلاش‌های او در حین دفاع از توپ تمجید کرد.

دریبل زدن دیگو مارادونا

یکی از ویژگی‌های شاخص دیگو مارادونا، دریبل زدن با سرعت بالا در جناح راست و عبور از مدافعان تا رسیدن به خط دروازه حریف بود. همچنین او در ارسال پاس‌های دقیق به هم‌تیمی‌هایش نیز شهرت داشت. حرکتی دیگر که به عنوان امضای او شناخته می‌شد، پاس رابونا بود؛ تکنیکی که در آن با پشت پا

پاس ضربدر معکوس دیگو مارادونا

این مانور منجر به ایجاد چندین پاس گل شد، از جمله ارسال سانتری که برای ضربه سر رامون دیاز در برابر سوئیس در سال 1980 مورد استفاده قرار گرفت. علاوه بر این، او یکی از علاقمندان مشهور به رولت نیز بود، نمایشی که شامل عقب کشیدن توپ ابتدا با یک پا و سپس با پای دیگر، در حین انجام یک چرخش 360 درجه بود.

چرخش مارادونا

به دلیل علاقه او به استفاده از این تکنیک، گاهی اوقات در رسانه‌ها به آن «چرخش مارادونا» اطلاق می‌شود. او همچنین به عنوان یک ضربه‌زن آزاد و پنالتی خطرناک شناخته می‌شد، زیرا توانایی‌اش در منحرف کردن توپ از زوایای مختلف و همچنین در ضربات ایستگاهی مستقیم بسیار مشهور بود.

ضربات آزاد مارادونا

او به عنوان یکی از بهترین متخصصان ضربات ایستگاهی در تاریخ فوتبال شناخته می‌شود. تکنیک خاصی که در زدن ضربات آزاد استفاده می‌کند، شامل بالا بردن زانویش با زاویه به‌خصوصی است که به او این امکان را می‌دهد که توپ را به راحتی از بالای دیوار دفاعی عبور دهد.

این سبک او، به ویژه در فاصله‌های نزدیک، یعنی از 17 تا 21 متر خارج از محوطه جریمه قابل مشاهده است. تاثیر سبک او بر روی چندین بازیکن مشهور دیگر، از جمله جانفرانکو زولا، آندره آ پیرلو و لیونل مسی، غیرقابل انکار است.

دیگو مارادونا حیله گر

شخصیت حیله گر دیگو مارادونا

مارادونا به خاطر شخصیت زیرکانه‌اش شناخته شده بود. برخی از منتقدان گل جنجالی “دست خدا” او در جام جهانی 1986 را حرکتی هوشمندانه می‌دانند. یکی از بازیکنان تیم رقیب، گلن هادل، اعتراف کرده که مارادونا با تکان دادن سر خود به طور همزمان با دست زدن به توپ، این گل را پنهان کرده است.

دیگو مارادونا چپ پا

مارادونا معمولاً چپ‌پا بود و بیشتر از پای چپ خود در بازی‌ها استفاده می‌کرد، حتی در شرایطی که پای راستش می‌توانست مناسب‌تر باشد. اولین گل او در دیدار با بلژیک در نیمه‌نهایی جام جهانی 1986، به خوبی این ویژگی را نشان می‌دهد.

در این بازی، مارادونا برای دریافت پاس به سمت راست میدان حرکت کرد، اما اجازه داد توپ به سمت پای چپش بیفتد که این کار نیاز به مهارت فنی بیشتری داشت. همچنین در “گل قرن” که در برابر انگلستان به ثمر رساند، او حتی یک بار هم از پای راست خود استفاده نکرد، با وجود اینکه تمام حرکت را در سمت راست زمین انجام داد.

در بازی تساوی دور دوم جام جهانی 1990 برابر برزیل، مارادونا با استفاده از پای راستش گل پیروزی را برای کلودیو کانیگیا فراهم کرد، چرا که دو بازیکن برزیلی او را به سمتی هدایت کردند که استفاده از پای چپش چندان عملی نبود.

دیگو مارادونا بهترین بازیکن

دیگو مارادونا به‌طور گسترده‌ای به‌عنوان بهترین بازیکن نسل خود شناخته می‌شود و بسیاری از کارشناسان، بازیکنان و مدیران فوتبال او را به عنوان یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ در نظر می‌گیرند.

او به دلیل مهارت‌های بی‌نظیرش در بازی، به‌ویژه به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین دریبل‌زن‌ها و متخصصان ضربات آزاد در تاریخ فوتبال شهرت دارد. مارادونا در دوران جوانی به‌عنوان یک استعداد درخشان شناخته شد و علاوه بر توانایی‌های طبیعی‌اش، به خاطر فداکاری، اراده و اخلاق کاری خود در تمرینات، از سوی مدیر وقتش، منوتی، نیز تحسین شده است. به عبارتی، او ثابت کرد که حتی استعدادهای طبیعی نیز نیاز به کار و تمرین مداوم دارند تا به اوج برسند.

دیگو مارادونا نابغه فوتبال

دیگو مارادونا مربی

مربی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا مربیگری

مربیگری دیگو مارادونا

زیبایی بازی دیگو ناشی از ویژگی‌های ارثی‌اش، مانند تسلط طبیعی بر توپ، است، اما این تنها بخشی از داستان است. توانایی او در یادگیری و تمرین مستمر نیز نقشی کلیدی در شکل‌گیری حرکات نرم و ضربات فوق‌العاده‌اش دارد. بسیاری از آن تکنیک‌های شگفت‌انگیز که او به نمایش می‌گذارد، نتیجه تلاش‌های مداوم و پشتکار اوست. دیگو با تصوری که از او وجود دارد، تفاوت دارد.

نظاره‌گر بازی او و راهنمایی‌هایی که در زمین ارائه می‌دهد، بسیار دلپذیر است. او در طول تمرینات، به انجام کارهای فوق‌العاده و غیرممکن و ابداع حرکات شگفت‌انگیز با توپ پرداخته است، حتی در جلسات تمرینی دشوار.

بازنشستگی دیگو مارادونا 2011

در سال 2000، پیراهن شماره 10 تیم ناپولی به صورت رسمی بازنشسته شد. با این حال، در سال 2011، دیگو مارادونا اعلام کرد که تمایل دارد ازکیل لاوتزی این پیراهن را بپوشد. در یک نظرسنجی که توسط روزنامه Il Mattino برگزار شد، 54 درصد از هواداران به ادامه وضعیت بازنشستگی پیراهن رای مثبت دادند و در نتیجه، هیچ تغییری در این امر صورت نگرفت.

دیگو مارادونا رونالدوی برزیلی

مارادونا رونالدو

دیگو مارادونا، اسطوره‌ای بی‌نظیر در دنیای فوتبال، نه تنها مورد محبت و احترام میلیون‌ها هوادار قرار داشت بلکه از سوی بزرگان و چهره‌های مطرح این ورزش نیز به عنوان یک شخصیت برجسته شناخته می‌شد. بسیاری از پیشکسوتان فوتبال، به استعداد فوق‌العاده، شخصیت خاص و تأثیر عمیق مارادونا در این رشته اعتراف کرده‌اند.

مارادونا پله

مارادونا و پله

پله مارادونا

پله و مارادونا، دو اسطوره بی‌نظیر دنیای فوتبال، همواره در یک رقابت سالم قرار داشتند. هر یک از آن‌ها به مهارت‌های دیگری احترام می‌گذاشت و بر این باور بودند که مقایسه میان آن‌ها کار منطقی نیست، چرا که هر کدام دارای سبک بازی منحصر به فرد خود بودند.

خورخه والدانو مارادونا

خورخه والدانو، بازیکن و سرمربی مشهور آرژانتینی، درباره دیگو مارادونا می‌گوید: “مارادونا یک رهبر فنی واقعی بود؛ او انسانی بود که قادر بود تمام چالش‌هایی که در زمین مسابقه به وجود می‌آمد را حل کند. نخست اینکه، او مسئول به وجود آوردن معجزات در بازی بود و این موضوع به هم‌تیمی‌هایمان اعتماد به نفس زیادی می‌داد.

همچنین، سطح شهرت و محبوبیت او به قدری بالا بود که تمامی فشارها را از دوش هم‌تیمی‌هایش برمی‌داشت. هیچ مشکلی در زمین وجود نداشت که مارادونا نتواند آن را حل کند.”

والدانو مارادونا

شخصی شب قبل از مسابقه به راحتی خوابش می‌برد، نه تنها به این خاطر که می‌دانست قرار است در کنار دیگو بازی کند و او کارهایی را انجام خواهد داد که هیچ بازیکن دیگری در جهان قادر به انجام آن نیست، بلکه به دلیل این که به طور ناخودآگاه احساس می‌کرد اگر نتیجه خوبی نگیرند، مارادونا به شدت تحت فشار قرار خواهد گرفت و بار بیشتری از این ناکامی بر دوش او خواهد بود. این نفوذ و تأثیری که او بر گروه گذاشته بود، به گونه‌ای بود که حس مسئولیت‌پذیری در بازیکنان را تقویت می‌کرد.

مارادونا والدانو

مارادونا میشل پلاتینی

تصویری از مسابقه‌ای در سال 1986 مشاهده می‌شود که در آن دیگو مارادونا و میشل پلاتینی به عنوان کاپیتان‌های تیم‌های ملی فوتبال آرژانتین و فرانسه در کنار یکدیگر قرار دارند. در این عکس، بر روی پیراهن مارادونا جمله “نه به مواد مخدر” و بر روی پیراهن پلاتینی عبارت “نه به فساد” نوشته شده است.

مارادونا پلاتینی

دنیا و سرنوشت گاهی اوقات چنان عجیب و غریب به نظر می‌رسند که مارادونا به نمادی از مصرف مواد مخدر و پلاتینی به نماینده‌ای از فساد در فوتبال تبدیل شده‌اند. این دو بازیکن که در دهه 80 میلادی از برترین‌های فوتبال جهان بودند و به عنوان یکی از نامدارترین بازیکنان تاریخ شناخته می‌شوند، در سال‌های بعد مسیر تلخی را تجربه کردند.

مارادونا و میشل پلاتینی

پلاتینی، هم‌بازی مارادونا در تیم یوونتوس، به هوش و نبوغ فوق‌العاده او در میدان فوتبال اشاره کرده است. او اعتقاد دارد که مارادونا توانایی انجام کارهایی را داشت که هیچ بازیکن دیگری نمی‌توانست.

پلاتینی در مورد مارادونا ابراز کرد: “من هرگز او را به خاطر لغزش‌هایش قضاوت نمی‌کنم، بلکه اطرافیانش را مورد انتقاد قرار می‌دهم. کسانی که در اطراف او بودند، به جای اینکه به او کمک کنند و از قابلیت‌هایش به خوبی بهره ببرند، او را به سمت مشکلات هدایت کردند.”

دیگو مارادونا گابریل باتیستوتا

گابریل باتیستوتا، مهاجم معروف و هم تیمی دیگو مارادونا در تیم ملی آرژانتین، ضمن ستایش از “کاریزما”ی مارادونا اظهار داشت: “دیگو توانایی فرماندهی یک استادیوم را دارد و همه افراد حاضر در آنجا به او خیره می‌شوند. من تجربه بازی در کنار او را دارم و می‌توانم بگویم که او از نظر فنی فردی بسیار تأثیرگذار برای تیم بود.”

دیگو مارادونا کورادو فرلاینو

رئیس سابق باشگاه ناپولی، کورادو فرلاینو، در خصوص ویژگی‌های رهبری دیه‌گو مارادونا در زمان حضور او در این باشگاه در سال 2008 صحبت کرد و او را به عنوان “مربی‌ای در زمین” معرفی نمود.

مارادونا فرانکو بارزی

مارادونا و فرانکو بارزی

فرانکو بارزی، اسطوره باشگاه میلان، در یک اعتراف صادقانه و طبیعی، دیگو آرماندو مارادونا را به عنوان سرسخت‌ترین مهاجمی که با او روبه‌رو شده، معرفی کرده است. بارزی در گفت‌وگویی اختصاصی با نشریه مارکا اظهار داشت:

“من با قهرمانان زیادی در دنیای فوتبال بازی کرده‌ام و تشخیص تفاوت میان آن‌ها برایم دشوار است. اما اگر بخواهم از میان تمامی این قهرمانان یک نفر را به عنوان بزرگترین انتخاب کنم، بدون شک دیگو آرماندو مارادونا خواهد بود. او بهترین رقیبی بود که توانستم برابرش بازی کنم.”

مارادونا گری لینهکر

گری لینهکر، مهاجم پیشین تیم ملی فوتبال انگلیس، اظهار داشت: “زمانی که دیگو گل دوم را به ما زد، به شدت احساس می‌کردم که باید او را تشویق کنم. زدن چنین گل زیبایی واقعاً غیرممکن به نظر می‌رسید. او بی‌تردید بهترین بازیکن تمام دوران‌ها است، و این یک واقعیت است. واقعاً یک پدیده است.”

مارادونا فرانکو فرانس بکنباویر

مارادونا و بکنباویر

بکنباوئر، کاپیتان افسانه‌ای تیم ملی آلمان، مارادونا را بزرگ‌ترین استعدادی می‌دانست که تا به حال در فوتبال دیده است.

دیگو مارادونا و مسی

دیگو مارادونا لیونل مسی

لیونل مسی دیگو مارادونا

مارادونا مسی

لیونل مسی پس از دریافت توپ طلای خود اظهار کرد: “اولین چیزی که می‌خواهم بگویم، تشکر از تمامی افرادی است که به من رای دادند. این جایزه را می‌خواهم با هم‌تیمی‌هایم در تیم ملی فوتبال آرژانتین به اشتراک بگذارم.

” او در ادامه افزود: “همچنین، این جایزه را به دیگو مارادونا در سالروز تولدش تقدیم می‌کنم و خاطر نشان کرد: ‘من در این روز ویژه، یاد دیگو را زنده می‌کنم. واقعاً مکانی بهتر از اینجا برای یادآوری او وجود ندارد. دیگو! من این جایزه را با تو تقسیم می‌کنم.'”

دیگو مارادونا یوهان کرایف

یوهان کرایف، بازیکن پیشین هلندی، در مهارت‌های دریبلینگ خود شباهت‌هایی بین دیه‌گو مارادونا و لیونل مسی مشاهده کرد که به نظر می‌رسید توپ به پای آنها چسبیده است. همچنین، قدرت بدنی او در دو گلش مقابل بلژیک در جام جهانی 1986 به وضوح نمایان شد.

دیگو مارادونا نشریات

برخی از نشریات دیه‌گو مارادونا را به عنوان فردی زیرک و طفره زن توصیف کرده‌اند و او را به جیب‌بر جوجه‌تیغی در داستان “الیور تویست” اثر چارلز دیکنز تشبیه کرده‌اند.

دیگو مارادونا فرانسیسکو کورنیخو

فرانسیسکو کورنیخو، مربی فوتبال جوانان و نخستین کسی که استعداد شگفت‌انگیز دیگو مارادونا را شناسایی کرد، درباره این فوتبالیست می‌گوید: «هنگامی که للم بار اول دیگو و شیوه بازی‌اش را مشاهده کردم، واقعاً شگفت‌زده شدم. نمی‌توانستم باور کنم که او تنها هشت سال دارد؛ زیرا او به‌گونه‌ای بازی می‌کرد که گویی یک فوتبالیست حرفه‌ای است.»

دیگو مارادونا گیلم بالاگوئه

گیلم بالاگوئه در مورد هدایت کشورش به جام جهانی 1986 و به ویژه عملکرد درخشان و دو گل او در مرحله یک چهارم نهایی مقابل انگلیس می‌نویسد: “در آن روز یکشنبه در مکزیکوسیتی، جهان یک مرد را به تنهایی مشاهده کرد – به معنای واقعی کلمه. او حال و هوای یک ملت افسرده و سرکوب شده را به ارتفاعات استراتوسفر منتقل کرد. او می‌توانست بهترین بازیکن جهان باشد.”

دیگو مارادونا کاپادیا

کاپادیا اعلام کرد: “مارادونا بخش سوم یک سه گانه پیرامون نبوغ و شهرت در کودکی است.”

وی در ادامه افزود: “من به شدت تحت تأثیر سفر او قرار گرفتم. هر کجا که می‌رفت، لحظاتی از درخشش و درام شگفت‌انگیز را تجربه می‌کرد. او یک رهبر واقعی بود که تیم‌هایش را به اوج می‌رساند، اما در عین حال با چالش‌های زیادی در طول حرفه‌اش مواجه بود. او همواره از شرایط دشوار علیه سیستم‌های بی‌ارزش بهره‌برداری می‌کرد. ترفندها و هوش او برای دستیابی به پیروزی مثال‌زدنی است.”

هواداران دیگو مارادونا

محبوبیت دیگو مارادونا

شماره پیراهن دیگو مارادونا

دیگو مارادونا شماره 10

بایرن مونیخ دیگو مارادونا

یگو مارادونا در مراسم وداع لوتار ماتئوس، برای نخستین و آخرین بار پیراهن شماره ۱۰ بایرن‌مونیخ را بر تن کرد. این بازیکن اسطوره‌ای، حریف سرسختی برای تیم ملی آلمان بود چرا که دو بار در فینال‌های جام‌جهانی با این تیم روبرو شد؛ یک بار موفق شد همراه با آرژانتین عنوان قهرمانی را کسب کند و بار دیگر با اشک، ورزشگاه را ترک کرد.

مارادونا در مراسم یادبود لوتار ماتئوس که در مونیخ برگزار شد، پیراهن سفید و قرمز بایرن را که در سال ۲۰۰۰ طراحی شده بود، پوشید و لحظات بی‌نظیری را به ثبت رساند. جالب اینجاست که او هرگز در دوران بازیگری‌اش در آلمان، به عنوان عضوی از هیچ تیمی به میدان نرفت.

دیگو مارادونا مونیخ

ترانسفرمارکت دیگو مارادونا

دیگو مارادونا، نخستین بازیکن تاریخ فوتبال است که موفق به شکستن رکورد قیمت نقل و انتقالات در سطح جهانی در دو نوبت شد. اولین بار او با پرداخت ۵ میلیون یورو به بارسلونا در لالیگا پیوست و سپس بار دیگر با هزینه ۶.۹۵ میلیون یورو به ناپولی در سری آ منتقل شد.

این بازیکن برجسته در طول دوران حرفه‌ای‌اش به عنوان هافبک هجومی و بازی‌ساز فوق‌العاده، برای تیم‌های مختلفی از جمله آرژانتینوس جونیورز، بوکا جونیورز، بارسلونا، ناپولی، سویا و نیولز اولد بویز به میدان رفت. مارادونا عمده موفقیت‌های خود را در تیم‌های بارسلونا و ناپولی کسب کرد.

دیگو مارادونا اسطوره فوتبال

دیگو مارادونا در طول زمان حضورش در تیم ملی آرژانتین، 91 بازی را به انجام رساند و موفق به گلزنی 34 بار شد. او در چهار دوره جام جهانی فوتبال شرکت کرد، از جمله جام جهانی 1986 که در مکزیک برگزار شد. در آن مسابقات، مارادونا به عنوان کاپیتان تیم ملی آرژانتین، تیمش را در فینال مقابل آلمان غربی هدایت کرد و به پیروزی رسید. همچنین، او به دلیل نمایش فوق‌العاده‌اش در این رویداد، توپ طلا را به عنوان بهترین بازیکن مسابقات از آن خود کرد.

آمار دیگو مارادونا

دیگو مارادونا آمار

بازی و گل‌ها بر مبنای باشگاه، فصل و مسابقات صورت گرفته تا تاریخ 1995.

باشگاه‌ها	سال‌ها	تعداد بازی ها	تعداد گل ها
آرژانتینوس جونیورز	۱۹۷۶–۱۹۸۱	۱۶۷	(۱۱۶)
بوکا جونیورز	۱۹۸۱–۱۹۸۲	۴۰	(۲۸)
بارسلونا	۱۹۸۲–۱۹۸۴	۳۶	(۲۲)
ناپولی	۱۹۸۴–۱۹۹۱	۱۸۸	(۸۱)
سویا	۱۹۹۲–۱۹۹۳	۲۶	(۱۵)
نیولز اولد بویز	۱۹۹۳–۱۹۹۴	۵	(۴)
بوکا جونیورز	۱۹۹۵–۱۹۹۷	۳۰	(۷)
	مجموع	۴۹۱	(۲۷۳)

افتخارات و جام های دیگو مارادونا

افتخارات باشگاهی دیگو مارادونا

قهرمان جام جهانی فوتبال زیر 20 سال در سال 1979
قهرمان لیگ برتر باشگاه‌های آرژانتین در سال 1981
قهرمانی در سری آ (۲ بار): ۸۷-۱۹۸۶، ۹۰-۱۹۸۹

قهرمانی در جام حذفی ایتالیا: ۸۶-۱۹۸۷
قهرمان لیگ اروپا: ۱۹۸۹
قهرمان سوپر جام ایتالیا: ۱۹۹۰
نایب قهرمان سری آ (۲ بار): ۸۸-۱۹۸۷، ۸۹-۱۹۸۸
نایب قهرمان جام حذفی ایتالیا: ۸۹-۱۹۸۸

افتخارات تیمی دیگو مارادونا

افتخارات فردی دیگو مارادونا

بوکا جونیورز: قهرمانی در لیگ آرژانتین
بارسلونا: جام حذفی اسپانیا، سوپر جام اسپانیا
افتخارات ملی دیگو مارادونا
تیم ملی آرژانتین
قهرمان جام جهانی فوتبال زیر ۲۰ سال: ۱۹۷۹
قهرمان جام جهانی: ۱۹۸۶
نایب قهرمان جام جهانی: ۱۹۹۰
قهرمان جام فینالیسما: ۱۹۹۳
شناخته‌شده به عنوان یکی از 10 بازیکن تأثیرگذار تاریخ جام‌های جهانی به انتخاب مجله‌ی تایمز
دو بار برنده‌ی عنوان بازیکن سال فیفا
برنده‌ی توپ طلا

تمرین های دیگو مارادونا

تمرین دیگو مارادونا همراه پسرش

دیگو مارادونا تمرینات

دیگو مارادونا تمرینات بدنسازی

در سال 2019، دیگو مارادونا در یک فیلم مستند درباره زندگی‌اش اعتراف کرد که برنامه هفته‌ای او شامل یک بازی در روز یکشنبه، بیرون رفتن تا چهارشنبه و سپس رفتن به باشگاه در روز پنجشنبه بود.

آصف کاپادیا، کارگردان این فیلم، در سال 2020 نظری درباره رژیم تمرینی نامنظم مارادونا ارائه کرد و گفت: “او دارای متابولیسم خاصی بود. به طرز باورنکردنی خارج از فرم به نظر می‌رسید، اما با تمام توان تمرین می‌کرد و تا روز مسابقه، متوجه تغییراتی در خود می‌شد. فرم بدنی‌اش به شکل یک فوتبالیست نبود، اما بعد از آن به تعادل می‌رسید.”

کاپادیا همچنین اشاره کرد که مارادونا به دلیل داشتن یک مربی تناسب اندام شخصی به نام فرناندو سینیورینی، که او را در جنبه‌های مختلف تمرین می‌داد و به آمادگی جسمانی‌اش توجه ویژه‌ای داشت، از دیگران جلوتر بود. سینیورینی فردی بسیار باهوش و با معلومات بود.

دیگو مارادونا مصدومیت

دیگو مارادونا شکستگی پا

در تاریخ 24 سپتامبر 1983، مدافع اتلتیک بیلبائو، آندونی گویکوتشیا، با یک تکل بی‌ملاحظه، دیگو مارادونا را مجروح کرد. این واقعه، یکی از لحظات جنجالی دوران حضور مارادونا در بارسلونا بود. او در این زمان با بیماری‌ها و مصدومیت به شدت دست و پنجه نرم می‌کرد، از جمله ابتلا به هپاتیت و همچنین شکستگی مچ پا که ناشی از آن تکل بود. این حادثه که به “قصاب بیلبائو” شهرت یافته، به تهدیدی جدی برای زندگی مارادونا تبدیل شد. با این حال، پس از مراحل درمان و بازپروری، امیدی به بازگشت او به میادین فوتبال وجود داشت.

خداحافظی دیگو مارادونا از فوتبال

خداحافظی دیگو مارادونا از دنیای فوتبال، لحظاتی بسیار تلخ و ناگوار برای طرفداران این ورزش به شمار می‌آید. این اسطوره آرژانتینی، پس از سال‌ها درخشش و خلق خاطرات بی‌نظیر، در نهایت به دلیل مشکلات جسمانی و مسائل مربوط به دوپینگ، ناچار شد با فوتبال وداع کند.

⏬مقالات پیشنهادی برای شما عزیزان⏬

همسر ساموئل اتوئو دستمزد ادموند تاپسوبا دوست دختر مورگان گیبز وایت