ناصر تقوایی (متولد ۱۴ دی ۱۳۲۰ در آبادان – درگذشته ۱۶ شهریور ۱۴۰۲) filmmaker, نویسنده و مستندساز برجسته ایرانی به شمار می‌رفت.در این نوشته وب سایت آرسنال، همراه ما بمانید.
| نام | ناصر تقوایی |
|---|---|
| تولد | ۲۲ تیر ۱۳۲۰ (۱۳ ژوئیه ۱۹۴۱ میلادی) |
| محل تولد | آبادان، استان خوزستان، ایران |
| قد | ۱۸۷ سانتی‌متر |
| وزن | ۸۳ کیلوگرم |
| ملیت | ایران |
| تحصیلات | دیپلم ریاضی – مدرسه رازی آبادان |
| شغل‌ها | کارگردان، فیلمنامهنویس، نویسنده، مستندساز |
بیوگرافی ناصر تقوایی
ناصر تقوایی در ۲۲ تیر ۱۳۲۰ در آبادان متولد شد.برخی منابع اشاره می‌کنند که زادگاه دقیقش روستای عرب‌نشین “سعدونی” در جنوب شرقی آبادان بوده است.پدرش، علی، کارمند اداره گمرک بود و به همین دلیل در دوران کودکی ناگزیر بود به همراه پدر در مسیرهای گمرکی سفر کند.
ناصر تقوایی کیست
نام کامل : ناصر تقوایی
متولد : ۲۲ تیر ۱۳۲۰ (۱۳ ژوئیه ۱۹۴۱ میلادی)
محل تولد : آبادان، استان خوزستان، ایران
ناصر تقوایی چه کسی هست
ناصر تقوایی (۱۳۲۰–۱۴۰۴) از کارگردانان، نویسندگان و مستندسازان برجسته ایران بود که با ترکیب دیدگاه ادبی، احساسات بومی و نگرانی‌های اجتماعی، آثاری تولید کرد که فراتر از مرزهای ژانر، در تاریخ سینما موقعیت خاصی به خود اختصاص داده‌اند.
او را اغلب «کارگردان مؤلف ایرانی» می‌خوانند؛ به این معنا که اثرش نشان‌دهنده امضای فردی اوست و نه فقط نتیجه سفارش یا ملاحظات رایج
ملیت ناصر تقوایی
ملیت ناصر تقوایی ایرانی است.
اصالت ناصر تقوایی
ناصر تقوایی در آبادان، استان خوزستان به دنیا آمده است.
سن ناصر تقوایی
ناصر تقوایی متولد ۲۲ تیر ۱۳۲۰ (۱۳ ژوئیه ۱۹۴۱ میلادی) در آبادان است. سن او ۸۵ سال است.
ناصر تقوایی کارگردان
تقوایی در ۱۹ یا ۲۲ تیر ۱۳۲۰ (بر اساس منابع متفاوت) در آبادان و در ناحیه‌ای نزدیک به روستای سعدونی (در جنوب شرقی آبادان) متولد شد.
پدرش، علی، در اداره گمرک مشغول به کار بود و به همین خاطر خانواده چندین بار به نواحی مرزی و جنوبی سفر کردند. این سفرها برای او امکان آشنایی با تنوع فرهنگی، مردم‌شناسی محلی و جنبه‌های کمتر شناخته شده زندگی روزمره را فراهم کرد، تجربتی که بعدها در آثارش نمایان شد.
زندگینامه ناصر تقوایی
ناصر تقوایی در ماه تیر سال ۱۳۲۰ هجری شمسی در آبادان متولد شد. برخی منابع دقیق‌تر اشاره دارند که او در روستای سعدونی، که در جنوب شرقی آبادان قرار دارد و منطقه‌ای عرب‌نشین است، به دنیا آمده است.
پدرش، علی تقوایی، کارمند گمرک بود و به همین خاطر به علت مأموریت‌های شغلی‌اش، زندگی خانواده گاهی با جابه‌جایی همراه می‌شد.
زندگی ناصر تقوایی
در سنین کودکی، تمایل او به نوشتن و عکاسی شکل گرفت. معلمانش در دوران تحصیل از انشاهایش ستایش می‌کردند و یکی از آن‌ها دوربینی به او هدیه کرد که آغازگر توجه او به تصویر شد.
او تحصیلاتش را در آبادان انجام داد و از مدرسه «رازی» فارغ‌التحصیل گردید. او دارای دیپلم ریاضی است
ناصر تقوایی مستندسازی
قبل از ورود رسمی به سینمای داستانی، تقوایی به سمت مستندسازی گرایش پیدا کرد.یکی از نخستین فعالیت‌هایش در سال ۱۳۴۶ با مستندی به نام تاکسی‌متر برای تلویزیون بود.در ادامه آثاری چون «باد جن»، «مشهد قالی»، «فروغ فرخزاد»، «اربعین» از جمله مستندهای مهم اوست. همچنین در پشت صحنه برخی فیلم‌ها مانند خشت و آینه به عنوان نیروی فنی فعالیت داشت.
خانواده ناصر تقوایی
ناصر تقوایی، کارگردان برجسته سینمای ایران، در طول زندگی هنری خود با سه زن ازدواج کرده است
همسر اول ناصر تقوایی
همسر نخست ناصر تقوایی، شهرنوش پارسی‌پور، نویسنده و مترجم ایرانی بود که در سال ۱۳۴۶ با این کارگردان مشهور سینما ازدواج کرد. این ارتباط هنری که تلفیقی از عالم سینما و ادبیات بود، شش سال ادامه داشت و در سال ۱۳۵۲ خاتمه یافت.
نتیجه این ازدواج، یک پسر به نام علی تقوایی است که در ایران و فرانسه زندگی کرده و با شکوفه کاوانی، نقاش و مترجم ایرانی-استرالیایی، ازدواج نموده است.
ناصر تقوایی و شهرنوش پارسی‌پور
ناصر تقوایی، کارگردان، مستندساز و فیلمنامهنویس معروف ایرانی، و شهرنوش پارسی‌پور، نویسنده، مترجم و خبرنگار، در دهه ۱۳۴۰ با هم آشنا شدند. آن‌ها در سال ۱۳۴۶ به زندگی مشترک پرداختند.
ازدواجشان، تلاقی دنیای سینما و ادبیات به شمار می‌رفت. شهرنوش پارسی‌پور به عنوان نویسنده‌ای مطرح در ادبیات معاصر ایران شناخته می‌شد و آثارش بر موضوعات اجتماعی و روانشناختی زنان تأکید داشت، در حالی که تقوایی با شیوه سینمایی شاعرانه و دقیق خود، مسائل اجتماعی و انسانی را به زیبایی بیان می‌کرد. این هماهنگی هنری، بستر مبادلهٔ اندیشه میان آن‌ها را مهیا ساخت.
ناصر تقوایی و همسر جدید
دربارهٔ زندگی مشترک ناصر تقوایی و شهین‌دخت بهزادی اطلاعات کمی وجود دارد و جزئیات بیشتری در منابع عمومی موجود نیست.
ناصر تقوایی و مرضیه وفامهر
ناصر تقوایی، کارگردان مشهور سینما در ایران، در طول عمرش سه بار به ازدواج پرداخته است. همسر سوم او، مرضیه وفامهر، فیلم‌ساز و بازیگر معروف ایرانی به شمار می‌رود. این دو در سال ۱۳۷۴ به ازدواج یکدیگر درآمدند و تا زمان فوت ناصر تقوایی در کنار هم زندگی کردند
بیوگرافی مرضیه وفامهر
رضیه وفامهر در دهه ۱۳۶۰ در شهر تهران به دنیا آمده است. او از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته تئاتر فارغ‌التحصیل شده است. در سوابق هنری‌اش، دو بار موفق به دریافت عنوان بهترین بازیگر زن جشنواره تئاتر دانشجویی برای آثار «گلادیاتورها» (۱۳۷۲) و «بازیخانه» (۱۳۷۶) شده است.
فیلم «باد، ده ساله» ساخته او، به عنوان نخستین اثر ایرانی، در بین ده فیلم برتر جشنواره ساندنس قرار گرفت. از دیگر آثار برجسته او می‌توان به «پا برهنه در بهشت»، «چای تلخ» و «تهران من حراج» اشاره نمود.
علی تقوایی فرزند ناصر تقوایی
علی تقوایی، فرزند واحد ناصر تقوایی، کارگردان مشهور سینما در ایران، و شهرنوش پارسی‌پور، نویسنده و مترجم معتبر ایرانی است. او در سال ۱۳۴۷ در تهران متولد شد و چند سال از دوران کودکی‌اش را در ایران و مدتی را در فرانسه گذراند. علی تقوایی در ایران پرورش یافت و همواره با شخصیت‌های ادبی و هنری ایرانی در تماس بود.
او دارای مدرک فوق‌لیسانس زبان فرانسه از دانشگاه تهران بوده و اکنون در استرالیا ساکن است. علی تقوایی با شکوفه کاوانی، هنرمند و مترجم ایرانی-استرالیایی، پیوند زناشویی بسته است. کتاب «آیه‌های زمینی» شامل اشعار اوست که تصویرگری و طراحی‌هایش را همسرش خلق کرده است.
بیماری ناصر تقوایی
در سال ۱۴۰۱، گزارشی منتشر گشت که وضعیت سلامتی ناصر تقوایی وخیم‌تر شده و او در خانه بستری بوده و تحت مراقبت‌های خاص پرستاری قرار دارد. با این حال، ماهیت حقیقی بیماری او هرگز به‌طور رسمی اعلام نشد و در سایه‌ای از ابهام باقی ماند.
ناصر تقوایی فوت کرد
ناصر تقوایی، کارگردان برجسته سینمای ایران، در روز سه‌شنبه ۲۲ مهر ۱۴۰۴ در سن ۸۴ سالگی در بیمارستان نیکان تهران درگذشت. بر اساس اعلام نزدیکان و همسرش، مرضیه وفامهر، علت درگذشت وی عوارض ناشی از بیماری و کهولت سن بوده است. این بیماری در سال‌های اخیر موجب خانه‌نشینی و دوری او از فعالیت‌های سینمایی شده بود.
علت درگذشت ناصر تقوایی
طبق گفته‌های خانواده و همسرش، مرضیه وفامهر، دلیل فوت او عوارض ناشی از بیماری و سالخوردگی بوده است. این بیماری در سال‌های اخیر باعث شده بود تا او خانه‌نشین شده و از فعالیت‌های سینمایی فاصله بگیرد.
ناصر تقوایی با فیلم‌های ماندگاری چون «ناخدا خورشید»، «دایی‌جان ناپلئون» و «کاغذ بی‌خط» در تاریخ سینما در ایران به مقام خاصی دست یافته است. مرگ او واکنش‌های زیادی را در میان هنرمندان و دوستداران سینما ایجاد کرد و نبود این هنرمند بزرگ برای جامعه فرهنگی ایران یک خسارت بزرگ به شمار می‌آید.
زندگی خصوصی ناصر تقوایی
یکی از ویژگی‌های برجسته او، زندگی نسبتاً بی‌سر و صدا در سال‌های پس از انقلاب بود. او در مصاحبه‌ها اعلام کرده که سانسور و محدودیت‌های نظارتی یکی از بزرگ‌ترین موانع فعالیت‌های سینمایی‌اش گردیده‌اند.
گفته شده است که بیشمار پروژه‌های ناتمام در سوابق او وجود دارد که به دلایلی مانند ملاحظات مالی یا سیاسی فراموش شده‌اند.
به ادبیات و عکاسی علاقه‌مند بوده است؛ نگرش او به هنر مبتنی بر مشاهده‌های دقیق، مطالعه و تفکر است. در زندگی خصوصی‌اش زندگی ساده‌ای به چشم می‌خورد؛ در ارتباطش با شهرنوش پارسی‌پور گفته شده که آن‌ها در شروع زندگی مشترک هزینه‌ها را به مواردی مانند خرید یخچال مشترک تقسیم می‌کردند و وضعیت مالی راحت نبوده است.
عکس های ناصر تقوایی
عکس ناصر تقوایی
کارنامه حرفه‌ای ناصر تقوایی
زندگی شغلی ناصر تقوایی ترکیبی از مستندسازی واقعی، سینمای ناب و تلویزیون ماندگار به حساب می‌آید. او با تولید آثاری مانند «دایی‌جان ناپلئون» و «ناخدا خورشید» موفق شد تا سبک و دیدگاه ویژه خود را در سینمای ایران جاودانه کرده و تأثیر عمیقی بر نسل‌های آینده هنرمندان ایرانی بگذارد.
آثار و فیلم‌های ناصر تقوایی
ناصر تقوایی از مهم‌ترین کارگردانان مستقل سینما در ایران بود که از دهه 1340 تا اوایل دهه 1380 آثار با ارزشی در شاخه‌های فیلم‌های سینمایی، تلویزیونی و مستند خلق کرد.
ناصر تقوایی و سکون در میان دیگران
این فیلم به عنوان نخستین فیلم بلند داستانی ناصر تقوایی محسوب می‌شود. داستان درباره یک افسر بازنشسته است که پس از سال‌ها به خانه‌اش برمی‌گردد و با واقعیت‌های دردناک خانواده و جامعه روبرو می‌شود. فیلم نگاهی روانشناختی و اجتماعی را عرضه می‌کند و به عنوان یکی از نخستین آثار سینماي هنری ایران به شمار می‌رود.
ناصر تقوایی و صادق کرده
«صادق کرده» دومین فیلم بلند او به شمار می‌رود که بر اساس یک رویداد واقعی ساخته شده است. این قصه درباره زندگی جوانی از طایفه‌ای عشایری است که به دلیل نابرابری‌های اجتماعی به دنبال انتقام می‌رود. فیلم با نگاهی انتقادی به طبقات اجتماعی تولید شده و از لحاظ بصری و ریتم، اثر قابل توجهی را به نمایش می‌گذارد.
ناصر تقوایی و نفرین
فیلم «نفرین» بر پایه داستانی از نویسنده فنلاندی میکا والتاری تولید شده است. این داستان، روایت مردی تنها و درگیر با سرنوشت خویش است که در میانه عشق، گناه و رهایی به سر می‌برد. «نفرین» به لحاظ فضاسازی و ساختاری، یکی از خاص‌ترین آثار دهه ۵۰ به شمار می‌آید.
ناصر تقوایی و ناخدا خورشید
بی‌شک مشهورترین و مورد ستایش‌ترین فیلم ناصر تقوایی به شمار می‌رود. «ناخدا خورشید» اقتباسی آزاد از رمان «داشتن و نداشتن» نوشته ارنست همینگوی است، اما تقوایی آن را به محیط جنوب ایران سازگار کرده است. این فیلم به عنوان یکی از آثار برجسته تاریخ سینمای ایران شناخته می‌شود و به خاطر فیلمنامه، فیلمبرداری و بازی عالی علی نصیریان و داریوش ارجمند ستایش شده است.
عکس پروفایل ناصر تقوایی
عکس ناصر تقوایی کارگردان
عکس خانوادگی ناصر تقوایی
عکس ناصر تقوایی و همسرش
ناصر تقوایی و سرزمین ایران
این فیلم بعد از انقلاب تولید شد و با نگاهی شوخ به دوره خدمت سربازی و نظام اجتماعی ایران، طنزی تلخ و در عین حال انسانی را به تصویر کشید. تقوایی با «ای ایران» قادر شد مهارت خود را در به‌کارگیری طنز اجتماعی به نمایش بگذارد
مستند ناصر تقوایی
ناصر تقوایی، قبل از آنکه به عنوان کارگردان داستانی شناخته شود، یکی از برجسته‌ترین مستند سازان ایران به شمار می‌رفت. عملکرد او در این زمینه از اواخر دهه ۱۳۳۰ شروع گردید و بسیاری از مستندهایش امروزه به‌عنوان منابع مهم مردم‌شناسی و فرهنگی در آرشیو سینمای ایران حفظ می‌شوند.
ناصر تقوایی و باد جن
باد جن (۱۳۴۹)
از مستندهای معروف و تأثیرگذار ناصر تقوایی به شمار می‌رود. او در این فیلم به مراسم «زار» در جنوب ایران پرداخت؛ مراسمی که مردم با آهنگ و رقص، ارواح و نیروهای فراتر از طبیعت را از بدن بیماران دور می‌کنند.
«باد جن» کار هنری و انسان‌شناسانه‌ای است که از طریق موسیقی کوبه‌ای، حرکت‌های آیینی و فیلمبرداری دقیق، روح جنوب ایران را نمایش می‌دهد. این فیلم بعداً موجب الهام بسیاری از مستندسازان در مورد مراسم‌های محلی گردید.
ناصر تقوایی و قصه‌های کیش
قصه‌های کیش – اپیزود «کشتی یونانی» (۱۳۷۷)
در دهه ۷۰، تقوایی اپیزود «کشتی یونانی» را برای پروژه‌ی سینمایی «قصه‌های کیش» ساخت. این فیلم کوتاه با نگاهی شاعرانه، مرگ، سفر و گذر زمان را در قالب تصویری استعاری بررسی می‌کند و از حیث زیبایی بصری بسیار شاخص است.
ناصر تقوایی و کاغذ بی‌خط
آخرین فیلم سینمایی بلند ناصر تقوایی می‌باشد. این فیلم به موضوع زندگی مشترک، چالش‌های خلاقیت و نویسندگی می‌پردازد و با هنرنمایی هدیه تهرانی و ابوالفضل پورعرب ساخته شده است. فیلم به طور فلسفی به مفهوم نگارش، خیال‌پردازی و ارتباطات انسانی پرداخته و نشان‌دهنده بلوغ هنری کارگردان در مراحل آخرین فعالیتش است.
ناصر تقوایی و درخت نخل
نخيل (١٣٤٩)
در این مستند، تقوایی آیین مذهبی «نخل‌برداری» را در شهر یزد ضبط می‌کند. نخل، نماد تابوت امام حسین (ع) است که در ماه محرم بر دوش عزاداران حمل می‌گردد.
این فیلم از اولین کوشش‌ها برای مستند کردن مراسم مذهبی ایرانی به‌صورت هنری بود و دید شاعرانه‌ی تقوایی به سنن را به نمایش می‌گذارد.
ناصر تقوایی و موسیقی جنوب
موسیقی جنوب (۱۳۵۰)
این فیلم به معرفی نغمه‌ها و سازهای بومی جنوب ایران اختصاص دارد. تقوایی با حساسیت ویژه‌ای، نقش موسیقی در زندگی مردم جنوب و ارتباط آن با آیین‌ها، دریا و کار را بررسی می‌کند.
فیلم از لحاظ صوتی و تصویری، یکی از غنی‌ترین مستندهای فرهنگی ایران است.
ناصر تقوایی و اربعین
اربعین (۱۳۴۹)
در «اربعین»، تقوایی به آیین‌های مذهبی و سوگواری‌های مردم مناطق جنوبی ایران در چهلمین روز امام حسین (ع) اشاره کرده است. او به دور از قضاوت یا شعار، صرفاً ناظر است و از زاویه‌ای انسانی، احساسات جمعی مردم را به نمایش می‌گذارد.
این فیلم از جمله اولین نمونه‌های سینمای مردم‌نگاری مذهبی در ایران به شمار می‌رود.
ناصر تقوایی و پنج‌شنبه بازار میناب
پنج‌شنبه بازار میناب (۱۳۴۸)
«پنج‌شنبه‌بازار میناب» فیلمی مستند درباره بازار هفتگی شهرستان میناب در استان هرمزگان است. در این فیلم، دوربین تقوایی به جمع مردم می‌رود و روزمرگی، کسب و کار، لباس و فرهنگ محلی را با نگاهی انسانی و دقیق ضبط می‌کند.
این مستند به عنوان یکی از نمونه‌های برجسته سینمای مستند نهادینه در ایران شناخته می‌شود
ناصر تقوی و مشهد فرش
مشهد قالی (۱۳۵۳)
در این مستند، او به بررسی صنعت قالی‌بافی پرداخته و داستان زندگی بافندگان و فضای کاری آن‌ها را روایت کرده است. تقوایی در این اثر نشان می‌دهد که چگونه هنر، فقر و سنت با یکدیگر ارتباط دارند.
فیلم در ابعاد اجتماعی و بصری ارزش بالایی دارد و نشان‌دهنده نگرانی‌های عدالت‌خواهانه اوست.
ناصر تقوایی و نان‌خورهای بی‌سواد
نان‌خورهای بی‌سواد (۱۳۴۷)
این فیلم در مورد شرایط کارگران بی‌سواد در شهرهاست و تصویری ناگوار از فقر، کار سخت و نابرابری اجتماعی به نمایش می‌گذارد. تقوایی در این فیلم از ساختار خبری دوری می‌کند و بجای آن لحن شاعرانه‌ای را به کار می‌برد.
ناصر تقوایی و دستگاه تاکسی‌متر
تاکسی‌متر (۱۳۴۶)
یکی از اولی‌های مستندهای شهری ناصر تقوایی به شمار می‌رود. در این فیلم، او به صورت شوخی و با لحنی طنز به شرایط زندگی تاکسی‌داران و روابط اجتماعی در شهر می‌پردازد. «تاکسی‌متر» نگاهی انتقادی به زندگی معاصر شهری ارائه می‌دهد.
ناصر تقوایی و سالن زیبایی آفتاب
آرایشگاه آفتاب (۱۳۴۵)
این مستند داستان یک آرایشگاه مردانه را در تهران به تصویر می‌کشد که در آن، مکالمات و رفتارهای روزمره مردم، طنزی اجتماعی خلق می‌کند.
فیلم به‌ظاهر بی‌زیبایی است، اما از دل صحبت‌های کوتاه، وضعیت فرهنگی آن زمان را به‌طور شفاف نشان می‌دهد
ناصر تقوایی و تمرین آخر
تمرین آخر (تعزیه) (دهه ۱۳۷۰)
در این فیلم، ناصر تقوایی تمرین گروهی تعزیه‌خوانان را ثبت کرده است. فیلم در سکوت و تأمل، نشان می‌دهد که چگونه هنر آیینی با زندگی مردم پیوند خورده است.
این اثر، پلی میان نگاه مستند و شاعرانگی در سینمای اوست.
فیلم کوتاه ناصر تقوایی
بیوگرافی ناصر تقوایی، کارگردان معروف سینمای ایران، در زندگی هنری‌اش علاوه بر فیلم‌های بلند سینمایی و مستند، فیلم کوتاه قابل ستایشی به نام «رهایی» (۱۳۵۰) دارد که در جشنواره‌های بین‌المللی معتبر مورد توجه قرار گرفت.
فیلم کوتاه آزادی
«رهایی» فیلمی کوتاه به کارگردانی ناصر تقوایی است که در سال ۱۳۵۰ تولید شده است. این فیلم در جشنواره فیلم ونیز ۱۹۷۲ موفق به دریافت جایزه شیر طلای آن جشنواره شد و همچنین در جشنواره‌های سانفرانسیسکو و جیفونی هم جوایزی کسب کرد. «رهایی» در ۱۶ جشنواره برجسته جهانی به نمایش گذاشته شد و به‌عنوان یکی از آثار برتر سینمای کوتاه ایران مطرح است.
در این فیلم، تقوایی با نگاهی ادبی و انسان‌مدار، به مسائلی مانند آزادی، رهایی و قید اجتماعی توجه می‌کند. فیلم از طریق نمادها و تصاویر استعاری، داستانی عمیق و مؤثر را بیان می‌کند.
سریال ناصر تقوایی
سریال «دایی‌جان ناپلئون» (۱۳۵۵) به کارگردانی ناصر تقوایی، از جمله آثار مهم تلویزیونی ایران محسوب می‌شود که بر اساس رمان طنز ایرج پزشکزاد با همین عنوان ساخته شده است. این سریال در ۱۴ قسمت ۴۵ تا ۶۰ دقیقه‌ای از تلویزیون ملی ایران به نمایش درآمد و به سرعت به یکی از پرطرفدارترین سریال‌های تاریخ تلویزیون ایران بدل شد.
ناصر تقوایی، کارگردان و تهیه‌کننده این مجموعه، با گزینش مناسب بازیگران و طراحی صحنه‌های مناسب با جو داستان، موفق به خلق اثر ماندگاری شد. تصویربرداری در خانه امین‌السلطان (خانه اتحادیه) در تهران صورت گرفت که به واسطه معماری منحصر به فردش، به جو داستانی سریال کمک کرده است
ناصر تقوایی و به روایت ناصر تقوایی
به روایت ناصر تقوایی (گفت‌وگو با احمد طالبی‌نژاد)
در این کتاب، ناصر تقوایی از تجربیات و دیدگاه‌های خود در زمینه سینما و ادبیات معاصر ایران سخن می‌گوید. این اثر به‌صورت گفت‌وگو با احمد طالبی‌نژاد تنظیم شده است.
دایی‌جان ناپلئون ناصر تقوایی
داستان حول محور زندگی سعید، جوانی اهل تهران، می‌چرخد که در خانه‌ای با دایی‌جان ناپلئون، مردی که خود را درگیر توهمات سیاسی می‌بیند، زندگی می‌کند. او و خانواده‌اش درگیر ماجراهای طنزآمیز و موقعیت‌های پیچیده‌ای می‌شوند که به‌طرز ماهرانه‌ای به نقد رفتارهای اجتماعی و باورهای عامیانه می‌پردازد.
- بازیگران برجسته
- غلامحسین نقشینه – در نقش دایی‌جان ناپلئون
- پرویز صیاد – در نقش اسدالله میرزا
- سعید کنگرانی – در نقش سعید
- مینو ابریشمی – در نقش طاهره
- نصرت‌الله کریمی – در نقش سرهنگ
- پروین ملکوتی – در نقش عزیزالسلطنه
- پرویز فنی‌زاده – در نقش آقا جان
بازیگران فوت شده سریال دایی جان ناپلئون
سعید کنگرانی (بازیگر نقش «سعید»)
سعید کنگرانی در نقش «سعید»، داستان را روایت کرده و عاشق «لیلی» در این سریال است. او در دهه‌های ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ در سینمای ایران فعال بود و پس از انقلاب، برای مدت زیادی از دنیای بازیگری فاصله گرفت. او در نهایت در ۶۴ سالگی فوت کرد.
نصرت‌الله کریمی (هنرپیشه نقش «آقاجان»)
نصرت‌الله کریمی در این سریال به عنوان «آقاجان»، پدر «سعید» ایفای نقش کرد. او به جز بازیگری، در زمینه‌های گریم، کارگردانی و طراحی عروسکی نیز فعال بود و آثار زیادی در این زمینه‌ها تولید کرد.
محمدعلی کشاورز (هنرمند ایفای نقش «سرهنگ»)
محمدعلی کشاورز در شخصیت «سرهنگ»، یکی از کاراکترهای اصلی سریال، به هنرنمایی پرداخت. او یکی از هنرمندان مهم تئاتر، سینما و تلویزیون ایران بود و در زمان فعالیتش، آثار زیادی را خلق کرد.
بهمن زرین‌پور (هنرپیشه شخصیت «پوری»)
بهمن زرین‌پور در نقش «پوری»، یکی از کاراکترهای فرعی اما مؤثر در سریال، ایفای نقش کرد. او به‌علاوه‌ی بازیگری، در حوزه‌های گریم و طراحی صحنه نیز کار کرده و در پروژه‌های متنوعی همکاری داشته است.
محمد ورشوچی (نقش «آسپیران غیاث‌آبادی» را بازی می‌کند)
محمد ورشوچی در نقش «آسپیران غیاث‌آبادی»، یکی از شخصیت‌های دوم این سریال به هنرنمایی پرداخت. او در زمینه تئاتر و سینما مشغول به کار بود و در پروژه‌های گوناگونی شرکت کرد.
آثار ناصر تقوایی
ناصر تقوایی، کارگردان، نویسنده و عکاس معروف ایرانی، به‌جز فعالیت‌های سینمایی‌اش، آثار کتبی نیز از خود به یادگار گذاشته است.
ناصر تقوایی و فصل تابستان همان سال
تابستان همین سال (۱۳۴۸)
نخستین مجموعه داستان کوتاه ناصر تقوایی که در سال ۱۳۴۸ به چاپ رسید. این اثر از منظر روان‌شناسی به ارتباطات انسانی و بستر اجتماعی ایران در دهه ۴۰ می‌نگرد
ناصر تقوایی و مجموعه کوچک جنگلی
مجموعه کوچک جنگلی
این کتاب شامل مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه است که تقوایی در آن‌ها به بررسی زندگی و فرهنگ مردم شمال ایران می‌پردازد
افتخارات ناصر تقوایی
- جایزه شیر نقره‌ای جشنواره فیلم ونیز (۱۹۷۲): برای فیلم «آرامش در حضور دیگران»
- جایزه تندیس طلایی جشنواره بین‌المللی فیلم سانفرانسیسکو (۱۹۷۲): برای فیلم کوتاه «رهایی»
- نامزدی نخل طلایی جشنواره فیلم کن (۱۹۹۹): برای فیلم «قصه‌های کیش»
- جایزه پلنگ برنزی جشنواره فیلم لوکارنو (۱۹۸۸): برای فیلم «ناخدا خورشید
جوایز داخلی ناصر تقوایی
- جایزه بهترین کارگردانی و بهترین فیلم سوم جشنواره سینمایی سپاس تهران (۱۳۵۱): برای فیلم «صادق کرده»
- نشان فیروزه جشنواره «سینما حقیقت» (۱۳۹۲): به پاس یک عمر فعالیت هنری
- تندیس زرین بهترین فیلم از نگاه منتقدان و نویسندگان جشن خانه سینما (۱۳۷۶): برای فیلم «کاغذ بی‌خط»
کارهای نافرجام ناصر تقوایی
ناصر تقوایی در رزومه هنری خود چندین پروژه سینمایی و تلویزیونی نیمه‌تمام دارد. از جمله آثار می‌توان به سریال تلویزیونی «داستان‌سرایان» (۱۳۵۷) اشاره کرد که قصد داشت به زندگی و آثار نویسندگان معتبر ادبیات معاصر بپردازد اما نیمه‌کاره ماند. قبل از انقلاب، او می‌خواست فیلم «شوهر آهو خانم» تألیف علی‌محمد افغانی را بسازد که این طرح نیز به نتیجه نرسید.
پس از انقلاب، پروژه عظیم «کوچک جنگلی» که خودش آن را نوشته بود، در سال ۱۳۶۲ ناتمام باقی ماند. دو پروژه شناخته‌شده دیگر، «زنگی و رومی» (۱۳۸۱) و «چای تلخ» (۱۳۸۲)، به دلایل گوناگون به اتمام نرسیدند. تقوایی در دی‌ماه ۱۳۸۲ ساخت فیلم جنگی «چای تلخ» را آغاز کرد، اما مشکلات مالی، سانسور و بی‌توجهی مراکز دولتی مانع از اتمام آن گردید و پروژه ناتمام ماند.
⏬مقالات پیشنهادی برای شما عزیزان⏬
فوتسال ایران به مرحله بعدی راه یافتند برگزاری ال‌کلاسیکو فوتسال ایران با VS جزئیات قتل زهرا قایمی
