نقرس نوعی آرتریت رایج و پیچیده است که می‌تواند بر روی هر فردی تأثیر بگذارد. از مهم‌ترین نشانه‌های این بیماری، وقوع حملات ناگهانی و شدید درد، ورم، قرمزی و حساسیت به لمس در مفاصل است که معمولاً مفصل انگشت شست پا را درگیر می‌سازد.در این نوشته وب سایت آرسنال، همراه ما بمانید.
نقرس چه نوع بیماری است؟
نقرس یک نوع آرتریت التهابی است که به دلیل افزایش مداوم میزان اسید اوریک در بدن به وجود می‌آید. این بیماری ممکن است علائمی نظیر ورم، حملات التهابی، آرتروز شدید، گرما و قرمزی در مفاصل، همچنین توفوس و سنگ‌های کلیه را ایجاد کند. ورم مفاصل به همراه التهاب و سوزش از ویژگی‌های مشخص نقرس به شمار می‌رود. سایت بت
رایج‌ترین ناحیه‌ای که دچار آسیب می‌شود، مفصل متاتارسوفالانژیال در پایه شست پا است که تقریباً ۵۰٪ از موارد را تشکیل می‌دهد. با این حال، نقرس ممکن است به شکل توفوس، سنگ‌های کلیه یا نفروپاتی مرتبط با اسید اوریک نیز ظاهر شود.
دلیل اصلی این بیماری، بالا رفتن میزان اسید اوریک در خون است که باعث ایجاد کریستال‌هایی می‌گردد. این بلور‌ها در مفاصل، تاندون‌ها و بافت‌های اطراف تجمع می‌یابند. شناسایی این بلورهای خاص در مایع مفصلی می‌تواند به شناسایی نقرس یاری رساند
علت نقرس چیست
نقرس وقتی اتفاق می‌افتد که بلورهای اورات در مفاصل تجمع کرده و منجر به التهاب و درد شدید می‌شوند. این حالت معمولاً به علت افزایش میزان اسید اوریک در بدن به وجود می‌آید که ممکن است به ایجاد کریستال‌های ادراری نیز منجر شود.
بدن اسید اوریک را از متابولیسم پورین‌ها تولید می‌نماید؛ پورین‌ها موادی هستند که به طور طبیعی در بدن وجود دارند و همچنین در برخی مواد غذایی مانند گوشت قرمز، جگر و محصولات دریایی به چشم می‌خورد. علاوه بر این، نوشیدن الکل، به ویژه آبجو و نوشیدنی‌های حاوی قند میوه (فروکتوز)، ممکن است باعث افزایش سطح اسید اوریک شود
عوامل خطر بیماری نقرس
اگر در بدن شما مقدار زیادی اسید اوریک وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به نقرس افزایش می‌یابد. عوامل مؤثر بر بالا رفتن این سطح شامل موارد زیر است:
رژیم غذایی
مصرف زیاد گوشت، غذاهای دریایی و نوشیدنی‌های حاوی قند میوه (فروکتوز) می‌تواند به افزایش اسید اوریک منجر شود. همچنین، مصرف الکل، به ویژه آبجو، تأثیر مشابهی دارد.
چاقی
افراد دارای اضافه وزن، اسید اوریک بیشتری تولید می‌کنند و کلیه‌ها برای دفع آن باید تلاش بیشتری کنند.
مشکلات پزشکی
برخی بیماری‌ها و شرایط خاص می‌توانند خطر ابتلا به نقرس را افزایش دهند. این موارد شامل فشار خون بالا و بیماری‌های مزمن مانند دیابت، سندرم متابولیک و بیماری‌های قلبی و کلیوی هستند. بت فوتبال
داروهای خاص
مصرف دیورتیک‌های تیازیدی که معمولاً برای درمان فشار خون بالا تجویز می‌شوند و همچنین آسپرین با دوز پایین می‌تواند سطح اسید اوریک را افزایش دهد. علاوه بر این، افرادی که پیوند عضو دریافت می‌کنند، از داروهایی استفاده می‌کنند که ممکن است باعث افزایش اسید اوریک شوند.
علائم نقرس
علائم نقرس در پا و سایر مفاصل معمولاً به شکل ناگهانی و معمولاً در شب بروز می‌کنند. جدول زیر متداول‌ترین علائم این بیماری را معرفی میکند:
درد شدید مفصلی
نقرس معمولاً روی مفصل بزرگ انگشت شست پا اثر می‌گذارد، اما می‌تواند در هر مفصل دیگر نیز رخ بدهد. مفاصل دیگری که اغلب تحت تأثیر قرار می‌گیرند شامل مچ پا، زانو، آرنج، مچ دست و انگشتان هستند. درد معمولاً در چهار تا دوازده ساعت اول پس از آغاز، به طور قابل توجهی افزایش پیدا میکند.
ناراحتی طولانی‌مدت
پس از کاهش شدیدترین درد، ممکن است برخی از ناراحتی‌های مفصلی از چند روز تا چند هفته ادامه پیدا کنند. حملات بعدی معمولاً زمان بیشتری طول کشیده و مفاصل بیشتری را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
التهاب و قرمزی
بررسی عکس‌های نقرس در پاهای چپ و راست و دیگر نواحی بدن نشان می‌دهد که مفاصل آسیب‌دیده دچار تورم، حساسیت، حرارت و قرمزی می‌گردند.
کاهش دامنه حرکتی
با گذشت زمان، نشانه‌های نقرس بیشتر بر روی شست پا و دیگر مفاصل بدن تأثیر می‌گذارند. بنابراین، با پیشرفت بیماری ممکن است قادر به حرکت دادن مفاصل خود به شکل طبیعی نباشید
سابقه خانوادگی نقرس
اگر دیگر اعضای خانواده شما به نقرس مبتلا باشند، احتمال ابتلا به این بیماری در شما نیز بیشتر است.
سن و جنسیت
نقرس بیشتر در مردان دیده می‌شود، زیرا معمولاً زنان سطح اسید اوریک کمتری دارند. با این حال، پس از یائسگی، میزان اسید اوریک در زنان به مردان نزدیک می‌شود. همچنین، مردان معمولاً در سنین 30 تا 50 سالگی زودتر دچار نقرس می‌شوند، در حالی که زنان معمولاً پس از یائسگی علائم آن را تجربه می‌کنند. jetbet
جراحی یا ضربه
تجربه جراحی یا ضربه می‌تواند با افزایش خطر ابتلا به حمله نقرس همراه باشد.
عوارض نقرس
افراد مبتلا به نقرس ممکن است با مشکلات جدی‌تری مواجه شوند، از جمله:
نقرس عودکننده
برخی از افراد بعد از درمان هرگز نشانه‌های نقرس را تجربه نمی‌کنند، در حالی که دیگران ممکن است هر سال چندین بار با این نشانه‌ها مواجه شوند. داروها می‌توانند از وقوع حملات نقرس در افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، پیشگیری کنند. در صورت عدم درمان، نقرس می‌تواند باعث تخریب و صدمه به مفاصل گردد.
نقرس جدید
نقرس بدون درمان می‌تواند منجر به تجمع کریستال‌های اورات زیر پوست و ایجاد گره‌هایی به نام توفی (TOE-fie) گردد. این توفی‌ها می‌توانند در نواحی متفاوتی مانند انگشتان، دست‌ها، پاها، آرنج یا تاندون آشیل در ناحیه پشت مچ پا پدیدار گردند. معمولاً این مشکل دردناک نیست، اما در زمان حملات نقرس ممکن است دچار ورم و حساسیت شود.
حضور سنگ در کلیه
کریستال‌های اورات ممکن است در سیستم ادراری افرادی که به نقرس دچارند انباشته شوند و سبب ایجاد سنگ کلیه گردند. مصرف دارو ممکن است به پایین آوردن احتمال ایجاد سنگ کلیه یاری رساند
تشخیص نقرس
برای تشخیص نقرس، آزمایش‌های متعددی وجود دارد که معمولاً توسط پزشکان متخصص روماتیسم توصیه می‌شوند. این آزمایش‌ها شامل موارد زیر هستند:
آزمایش مایعات مفصل
در این تکنیک، پزشک با کمک سوزن، مایعات را از مفصل صدمه‌دیده خارج میکند. سپس، با نگاه کردن به این مایعات زیر میکروسکوپ، ممکن است بلورهای اورات دیده شوند جت بت
آزمایش خون
پزشک برای ارزیابی میزان اسید اوریک و کراتینین در خون، آزمایش خون را توصیه میکند. شایان ذکر است که نتایج این آزمایش ممکن است موجب سردرگمی شوند؛ چرا که برخی افراد ممکن است غلظت بالای اسید اوریک داشته باشند ولی هرگز به نقرس دچار نشوند، در حالی که بعضی دیگر ممکن است علائم این عارضه را داشته باشند، اما سطح اسید اوریک خون آن‌ها در حد نرمال باشد.
استرس و اضطراب با بدن چه میکند
درمان بیماری نقرس
متأسفانه، هیچ درمان همیشگی برای مشکل مچ پا، انگشت پا و سایر مفاصل وجود ندارد، اما معمولاً می‌توان با داروها علائم آن را مدیریت کرد. انتخاب داروها به شرایط سلامتی و علایق فردی شما و پزشک روماتولوژی بستگی دارد. داروهای نقرس می‌توانند در درمان حملات حاد و جلوگیری از حملات آینده مؤثر بوده و همچنین خطر عوارضی مانند شکل‌گیری توفی ناشی از رسوبات کریستالی اورات را کاهش دهند.
داروهایی که برای کنترل حملات حاد و پیشگیری از حملات آینده به کار می‌روند، عبارتند از:
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)
کلشی‌سین
کورتیکواستروئیدها
داروهای کورتیکواستروئید نظیر پردنیزون می‌توانند با کاهش درد و التهاب به درمان نقرس در پا و مناطق دیگر بدن یاری رسانند. این داروها به شکل قرص یا از طریق تزریق داخل مفصل مصرف می‌شوند و معمولاً تنها در افرادی که قادر به مصرف NSAIDs یا کلشی‌سین نیستند، به کار می‌روند. عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها شامل تغییرات روحی، بالا رفتن قند خون و افزایش فشار خون می‌باشد
پیشگیری از نقرس
در دوره‌های بدون علائم، رعایت برخی دستورالعمل‌های غذایی می‌تواند به پیشگیری از حملات آینده این بیماری کمک کند. در ادامه به بررسی چند مورد از این دستورالعمل‌ها می‌پردازیم: دانلود 1xbet
نوشیدن مایعات کافی
آب به مقدار زیاد بنوشید و مصرف نوشیدنی‌های شیرین، به ویژه آن‌هایی که با شربت فروکتوز بالا شیرین شده‌اند، را محدود کنید.
محدود کردن مصرف الکل
با پزشک خود درباره روش‌های ترک الکل مشورت کنید. شواهد جدید نشان می‌دهد که مصرف آبجو، به ویژه در مردان، می‌تواند احتمال بروز علائم این بیماری را افزایش دهد.
تأمین پروتئین از محصولات لبنی کم‌چرب
محصولات لبنی کم‌چرب ممکن است اثر محافظتی در برابر این بیماری داشته باشند و به عنوان بهترین منبع پروتئین شناخته می‌شوند.
سخن آخر
نقرس یک بیماری التهابی است که به علت انباشت اسید اوریک در بدن ایجاد می‌شود. نشانه‌های این بیماری شامل درد شدید، ورم، قرمزی، التهاب، حساسیت به لمس و محدودیت حرکتی در مفاصل affected است. برای شناسایی نقرس، آزمایش خون می‌تواند اطلاعات ارزشمندی درباره میزان اسید اوریک، نشانه‌های التهاب و نوکلئوزیدها فراهم کند.
کنترل علائم نقرس نیازمند به‌کارگیری داروها و اصلاحاتی در شیوه زندگی است. داروهایی نظیر ضدالتهاب‌ها، داروهای تنظیم‌کننده اسید اوریک و کورتیکواستروئیدها، همراه با استفاده از کمپرس گرم یا سرد، استراحت، بانداژ مفاصل و پمادهای محافظ برای مفاصل آسیب‌دیده و تمرینات فیزیوتراپی می‌توانند در بهبود علائم نقرس مؤثر باشند. اگر علائم نقرس را مشاهده کردید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا پس از تشخیص صحیح، درمان مناسب ارائه شود
⏬مقالات پیشنهادی برای شما عزیزان⏬
یک دیدگاه
بیماری سختی هست